|
Naam: hella hertogs
E-mail adres: Titel: schildklierproblemen bij poes
Reactie:
Graag zou ik een homeopatisch middel willen, wat helpt bij schildklierprobelemen bij mijn oude poes (13 jaar).
Dat is via bloedtest vastgesteld, maar mijn peos weigert de pilltjes te slikken en ik kies niet voor een operatie. Is er een middeltje, liefst druppels, die helpen, of die bij mensen helpen en in een juiste dosis voor dieren geschikt zijn?
Ze krijgt nu alleen speciale brokejs, tegen blaasproblemen en zo, en af en toe een stukje gekookte vis.
Hopelijk is er een middeltje, groet
Hallo Beste Hella.
Eerst en vooral mijn verontschuldiging omdat het zo lang geduurd heeft vooraleer ik je kon beantwoorden
maar er zijn er zoveel met vragen dat ik het niet kan bij houden, het komt natuurlijk ook doordat mijn schoonvader ernstig ziek is en alleen maar ons heeft (mijn vrouw en ik) om hem te verzorgen!
ik heb daar juist het aantal berichten geteld die ik nog moet behandelen, en dat zijn er nog 35 stuks!
Nu kom ik op uw vraag:
Vooraleer ik je kan beantwoorden had ik natuurlijk graag geweten wat voor een slecht werkende schildklier uw poes heeft!?
Werkt ze te vlug of te traag?
en dat zijn twee heel verschillende kwalen en remedies
dus dat had ik heel graag vernomen van u!
Hieronder wat meer uitleg en remedies
Schildklier: opnieuw in evenwicht, zonder medicatie
SCHILDKLIERAANDOENINGEN ZIJN EEN WELVAARTSZIEKTE. HET
GEVOLG VAN HET GEBRUIK VAN CHEMICALIëN EN DE PRODUCTIE VAN
KUNSTSTOFFEN, DIE NIET ALLEEN ONS MILIEU MAAR OOK ONZE
GEZONDHEID BEDREIGEN. SUPPLEMENTEN VAN NATUURLIJKE HORMONEN,
KRUIDEN EN ANDERE ZACHTAARDIGE METHODEN KUNNEN ERVOOR ZORGEN
DAT DE SCHILDKLIER WEER OPTIMAAL GAAT FUNCTIONEREN, ZONDER
MEDICATIE.
Schildklieraandoeningen vormen een stille epidemie. Jaarlijks ontwikkelt zich bij één op de honderd mensen een
schildklieraandoening.
Bijna de helft van alle vrouwen en een kwart van de mannen heeft in de loop van hun leven gezondheidsklachten die het gevolg zijn van een slecht functionerende schildklier.
Bij een groot deel van de patiënten wordt echter niet de juiste diagnose gesteld. De bloedtesten die standaard worden gebruikt voor het vaststellen van afwijkingen van de schildklier, leveren resultaten op die vatbaar zijn voor meerdere interpretaties.
Hierdoor bestaat de kans, dat patiënten die met duidelijke symptomen of klachten over algehele malaise bij hun dokter aankloppen, te horen krijgen dat de uitslag van hun bloedtest normaal is. Zo werd Diana Holmes, auteur van 'Tears behind closed doors' verteld dat er geen duidelijke medische verklaring was voor het feit dat zij niet kon lopen en aan een rolstoel was gekluisterd. Pas na twintig jaar heeft een scherpzinnige arts de symptomen die zij had in verband gebracht met een te langzaam werkende schildklier.
De schildklier bevindt zich ter hoogte van het strottenhoofd aan de voorkant van de keel en heeft de vorm van een vlinder.
Deze klier fungeert als thermostaat van de stofwisseling, die de lichaamstemperatuur, het energieverbruik en - bij kinderen - de groei reguleert.
Voor een goede stofwisseling scheidt de schildklier twee hormonen uit: thyroxine (T4) en trijodothyronine (T3). Deze twee hormonen dienen met elkaar in evenwicht te zijn, hetgeen gecontroleerd wordt door een derde schildklierhormoon genaamd thyroïd stimulerend hormoon (TSH). Dit hormoon wordt aangemaakt door de hypofyse in de hersenen, die aangeeft wanneer er meer behoefte aan hormonen is.
Een te snel werkende schildklier - thyrotoxicose, volgens de medische terminologie - betekent dat het lichaam teveel T3 of T4 aanmaakt. Hierdoor wordt de stofwisseling hoger, met als gevolg dat het hart sneller gaat kloppen en ook andere lichaamsfuncties hyperactief worden. Werkt de schildklier daarentegen te langzaam, dan is er sprake van een tekort aan een van beide hormonen, waardoor je mentaal en fysiek niet naar behoren functioneert en waardoor zelfs de polsslag minder wordt.
De meeste schildklieraandoeningen, zoals de ziekte van Graves, worden veroorzaakt door een stoornis van het afweersysteem die leidt tot de aanmaak van antistoffen, die op hun beurt de werking van de schildklier beïnvloeden. Met andere woorden, in veel gevallen is er sprake van een auto-immuunziekte. Behandelwijzen De conventionele medische benadering houdt in, dat een
hyperactieve schildklier geheel of gedeeltelijk operatief wordt verwijderd, bestraald of door middel van medicijnen wordt stilgelegd. Ter compensatie krijgt de patiënt vervolgens een preparaat van synthetische schildklierhormonen toegediend. De grondgedachte achter deze rigoureuze maatregelen is, dat hiermee wordt vooromen dat de auto-immuunziekte, die verantwoordelijk is voor het slecht functioneren van de schildklier, terugkeert. In de praktijk hebben patiënten echter weinig baat bij deze behandeling; in veel gevallen wordt een te groot deel van de schildklier verwijderd, waardoor deze niet meer naar behoren kan functioneren en de
patiënt afhankelijk blijft van medicijnen.
Mensen die last hebben van een traag werkende schildklier, vaak als gevolg van een lichte aandoening, zijn doorgaans ook voor de rest van hun leven afhankelijk van synthetische hormonen. In veel gevallen houdt de trage schildklier er, als gevolg van het lukraak voorschrijven van medicijnen voorgoed me op (zie kader) Medicatie is weliswaar van vitaal belang als de schildklier volledig is weggekwijnd, 'op hol slaat' of door vergiftiging in een crisis verkeert, waarbij er sprake is van hoge koorts, een delirium en extreem
hartritme, maar in de meeste gevallen zijn synthetische schildklierhormonen overbodig. Alternatieve behandelingen zijn niet alleen succesvol gebleken, recent onderzoek suggereert bovendien dat schildklieraandoeningen met allergieën en omgevingsfactoren te maken kunnen hebben. Als dat zo is, zal de schildklier zichzelf herstellen zodra de oorzaak van de aandoening is weggenomen. Blijkt toediening van extra schildklierhormonen toch noodzakelijk, dan kan in plaats van een preparaat van synthetische hormonen een supplement van dierlijke schildklierhormonen worden gebruikt. Dit natuurlijke preparaat kent niet de bijwerkingen die aan de synthetische variant kleven. Kruiden Van alle alternatieve remedies zijn kruiden het meest succesvol gebleken bij het reguleren van de schildklier. In geval van een hyperactieve schildklier kunnen Lycopus europaeus en Licopus virginicus de stofwisseling van jodium
en de uitscheiding van thyroxine verhinderen. Deze plantenextracten kunnen bij vrouwen het negatieve effect van oestrogenen op de schildklier tegengaan. Ook Leonurus cardiaca is tegen een te snelle werking van de schildklier een effectief middel gebleken, dat het hartritme normaliseert en hartkloppingen voorkomt. Thyreogutt, Lycocyn en Mutellon zijn enkele van de bekendste in Duitsland geregistreerde kruidenpreparaten, die Lycopus europaeus en Leonurus cardiaca bevatten. Mutellon, dat teven Valeriana officinalis bevat, is met name effectief bij milde gevallen van een overwerkte schildklier, zo blijkt uit klinische studies.
Onderzoek heeft ook uitgewezen dat deze kruidenpreparaten in tegenstelling tot reguliere medicatie, de receptoren van TSH, het derde schildklierhormoon, dat door de hypofyse wordt uitgescheiden, niet beschadigen of beïnvloeden. Van Lithospermum officinale is bekend, dat het de geslachtsklieren beïnvloed, maar ook een positief effect op de schildklier heeft.
Kelp - of zeewier, dat rijk is aan jodium en vele andere belangrijke mineralen bevat - is een effectief middel tegen strume (kropgezwel) en helpt het lichaam vet te verbranden. Bovendien voorziet het de schildklier van jodium, in de juiste hoeveelheid. Tenminste, als je er niet te veel van gebruikt; in Japan heeft overmatige consumptie van kombu (zeewier) bij ten minste één
persoon tot een traag werkende schildklier geleid. Behalve kelp kan ook Fucus vesiculosus, een ander zeewier, een gunstig effect hebben op de schildklier. De oosterse visie De traditionele Chinese geneeskunst beschouwt schildklieraandoeningen als het resultaat van emotionele spanningen en frustratie als gevolg van onverwerkte problemen. Vanuit deze invalshoek is het voor mensen met een slecht functionerende schildklier typerend, dat zij emotioneel instabiel zijn. De energie van de milt en de lever wordt hierdoor niet in goede banen geleid, waardoor 'vuur' in het lichaam ontstaat en de Yin van het hart uitgeput raakt. Dit heeft de productie van slijm tot gevolg, dat stilaan de energiebanen in de nek blokkeert en struma veroorzaakt. Doorgaans wordt deze aandoening met kruiden en
acupunctuur behandeld. De traditionele oosterse geneeskunst blijkt te beschikken over probate middelen tegen hyperactiviteit van de
schildklier, zelfs als deze tot aandoeningen als oogkwalen (uitpuilende ogen) heeft geleid. Dit is onder meer gebleken uit onderzoek bij 150 patiënten uit het Roemeense Baia Mara, een van de meest vervuilde steden in Europa. Dit heeft niet alleen geleid tot de hypothese dat de schildklier gevoelig is voor onder meer hoge concentraties zink, lood, zwavel en vluchtige gifgassen en dat deze stoffen indirect verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van oogkwalen, hartkloppingen, prikkelbaarheid en slapeloosheid, maar ook dat acupunctuur een goede remedie is tegen schildklieraandoeningen. Bij maar liefst 90% van deze Roemeense patiënten trad na een reeks behandelingen - waarbij naalden werden gezet op de acupunctuurpunten Hegu (LI.4), Zusanli (ST.36), Tanzhong (CV.17), Taichong (LR.3), Neiguan (PC.6) en lokale punten zoals Naocui (TE.13), Tianding (LI.17) en Tiantu (CV.22) - aanzienlijke verbetering op. Een studie uit Peking naar het ziekteverloop van 51 Chinese patiënten in de leeftijd van 19-40 jaar, die een hyperactieve schildklier, struma en een overmaat aan T4 hadden, leidde tot de conclusie dat emoties de belangrijke rol speelden bij deze aandoeningen. De patiënten kregen ter voorkoming van depressie diverse acupunctuurbehandelingen - drie of vier keer twaalf sessies. Daarbij ging men ervanuit, dat depressie een probleem van de LEVER is. De individuele behandeling bestond voornamelijk uit het plaatsen van naalden langs de energiebanen die van de tenen naar het midden van de schildklier leiden en op de punten EX.3 en MHN.6 in het middel van de wenkbrauw. Na een jaar van vervolgonderzoeken werd 63% van de patiënten genezen
verklaard en was bij 20% van hen beduidende verbetering opgetreden - een beter resultaat dan met moderne geneeskunde wordt behaald. Het synthetische medicijn propylthiouracil, bijvoorbeeld, heeft bij 50% van de schildklierpatiënten geen enkel effect. Bovendien is acupunctuur een veilig alternatief voor stralingstherapie en chirurgie. Ten slotte blijkt uit een Russische studie dat acupunctuur ook geschikt is als preventieve behandeling; 183 patiënten met een hyperactieve schildklier die een acupunctuurbehandeling kregen voordat zij werden geopereerd, genazen na de ingreep sneller en beter dan met medicatie.
Oosterse kruiden De traditionele Chinese geneeskunst beschikt over diverse geneeskrachtige kruiden die op zichzelf, of in combinatie met acupunctuur, bijzonder effectief zijn bij de bestrijding van schildklierproblemen. Zo kan het kruidenpreparaat Shen
Lu ervoor zorgen, dat de schildklier meer hormonen uitscheidt. Tweeëndertig patiënten met een traag werkende schildklier die met Shen Lu werden behandeld, hadden, in vergelijking met een controlegroep, na een jaar beduidend minder klachten, zo blijkt uit onderzoek. Aan het einde van de studieperiode hadden de patiënten twee keer zoveel T3 en T4 hormonen als aan het begin.
Als er sprake is van een auto-immuunstoornis, zoals bij de ziekte van Graves, kan een kruidenpreparaat dat thyroid immune liquor (TIL) wordt genoemd, antistoffen onschadelijk maken. Bij dertig patiënten met een afweerstoornis leidde behandeling met TIL tot aanmerkelijke versterking van het immuunsysteem, terwijl de antistoffen geheel of gedeeltelijk onschadelijk werden gemaakt. Hieruit blijkt dat TIL de cellulaire immuniteit kan reguleren. Patiënten met een schildklieraandoening als gevolg van de ziekte van Hasjimoto kunnen baat hebben bij moxa, oftewel een preparaat van gedroogde bladeren van Artemisia moxa of andere gemakkelijk ontvlambare delen van planten. Tijdens een behandeling laat een acupuncturist moxa als een sigaar op verschillende acupunctuurpunten branden. Onderzoek bij 71 patiënten heeft uitgewezen, dat de schadelijke invloed van antistoffen hierdoor vermindert en T3 en T4 met elkaar in evenwicht kunnen worden gebracht. Sommige homeopatische middelen zijn ook effectief gebleken. Aan elke schildklierpatiënt wordt in eerste instantie - het overigen niet in Nederland verkrijgbare - Iodium provers
voorgeschreven. Onderzoek naar het effect van Jodium op schildklierhormonen heeft uitgewezen, dat dit preparaat voor een toename zorgt van het in het lichaam circulerend T3 en T4 met respectievelijk 5%. Andere geschikte homeopatische remedies zijn onder meer Aranea ixobola (als je tevens problemen hebt met lever en gal, waardoor je soms reageert alsof je dronken bent.),
Hedera helix (als er sprake is van angst, tuberculeuze huidskleur en erfelijke longaandoeningen en hartkwalen), Lophophytum leandri (bij misselijkheid en plotselinge vermoeidheid, met name in de ochtenduren) en Spongia tosta (voor mensen met gezwollen lymfeklieren, hartkloppingen en tuberculeuze huidskleur). Ga voor de juiste dosering van deze kruidenpreparaten naar een deskundig homeopaat! Voedingsadvies Jarenlang hebben artsen geprobeerd om vast te stellen of en hoe organen en klieren in het lichaam door de schildklier worden beïnvloed. De conclusie van een recente studie, waarbij onderzoekers hebben ontdekt dat schildklierhormonen de conversie van riboflavine - vitamine B2 - normaliseren, luidt dat de schildklier van invloed is op elke cel in het lichaam. Andersom lijkt een laag seleniumgehalte van invloed op de schildklierhormonen te zijn, met name bij oudere mensen.
Kortgeleden is namelijk ontdekt dat iodothyronine - deiodinase, het enzym dat in de eerste plaats verantwoordelijk is voor de productie van T3, selenium bevat. Ontzonk bij ouderen heeft een verband aangetoond tussen afnemende frequentie van schildklierhormonen en het seleniumgehalte. Andere studies hebben een tekort aan selenium in verband gebracht met een trage
schildklierfunctie. Te hoge niveaus van selenium kunnen daarentegen het T3-gehalte in het bloed verlagen en zo het evenwicht verstoren! Het is echter af te raden om zelf extra selenium in te nemen, als je weet dat je een tekort hebt. Dit lijkt weliswaar een gemakkelijke oplossing, maar heeft in werkelijkheid een averechts effect. Toediening van extra selenium aan mensen in gebieden waar struma (kropgezwel) endemisch is onder de bevolking heeft tot dramatische verslechtering van de reeds abnormale schildklierfunctie geleid. Dit komt doordat selenium de conversie van T4 naar T3 kan versnellen, waardoor het T4 niveau snel daalt. Bij mensen die al een tekort aan jodium hebben, heeft dit ernstige gevolgen. Derhalve is het niet verstandig om extra selenium in te nemen, tenzij je zeker weet dat je voldoende jodium absorbeert. Mensen met schildklieraandoeningen kunnen ook een tekort
aan zink hebben. In een recente studie werd bij invalide patiënten met een tekort aan zink een laag T3-niveau vastgesteld. Toen zij een jaar lang extra zink innamen, kwamen de hormoonhuishouding opnieuw in evenwicht. Om dit te bereiken hadden de patiënten echter dermate veel zink nodig, 4-10 mg per kilo lichaamsgewicht, dat de onderzoekers eraan twijfelden of zij alleen een tekort aan zink hadden of dat er andere factoren in het spel waren. Vermoedelijk was er sprake van een zekere mate van vergiftiging en bleek zink, dat voor verbindingen van chemische stoffen kan zorgen, in staat om deze giftige stoffen uit het lichaam te verwijderen! Derhalve was er waarschijnlijk meer zink nodig om ook de hormoonhuishouding te reguleren. Extra vitamines Vitamine B, met name thiamine - vitamine B1, is van cruciaal belang voor het goed functioneren van de schildklier. Hoe groot de invloed is, blijkt uit een
dubbelblind experiment bij een groep kinderen met een traag werkende schildklier. De helft van de groep kreeg 2 mg vitamine B1, terwijl de andere kinderen een placebo werd gegeven. Bij deze laatste groep werd vrijwel geen verandering geregistreerd, maar de fysieke en mentale vaardigheden van de kinderen die vitamine B1 innamen, stegen op een schaal van 100 van 7 naar 87.28
Zorg er ook voor dat je voldoende riboflavine - vitamine B2 - binnenkrijgt. Laboratoriumonderzoek toont aan, dat een
tekort vaan vitamine B2 de hormoonproductie uit balans brengt. Niacine - vitamine B3 - kan oogkwalen die verband houden met de ziekte van Graves voorkomen, zo hebben studies aangetoond. Ook vitamine A is essentieel voor het goed functioneren van de schildklier. Als je onvoldoende vitamine A uit voeding absorbeert, zo tonen laboratoriumexperimenten aan, zal de schildklier binnen twee weken 50% minder schildklierhormonen uitscheiden, met alle gevolgen van dien. Essentiële vetzuren zijn noodzakelijk voor het probleemloos functioneren van schildkliercellen. Het aminozuur tyrosine, dat een vitale rol speelt bij de formatie van schildklierhormonen, is effectief gebleken bij een te traag werkende schildklier. Tenslotte kun je ook niet zonder adequate hoeveelheden vitamine C en B6. Het is niet alleen belangrijk om na te gaan of je een tekort aan voedingsstoffen hebt, maar ook of er sprake is van voedselallergieën of voedselintolerantie. Hierdoor kan het functioneren van de schildklier eveneens nadelig worden
beïnvloed. Mensen met voedselallergieën hebben vaak ook problemen met het endocriene systeem, zo blijkt uit onderzoek. Hoewel medicatie noodzakelijk kan zijn, kunnen de problemen in de meeste gevallen worden opgelost door allergenen uit voeding te verwijderen. Laat daarom door een voedingsdeskundige onderzoeken of en voor welke stoffen je allergisch bent.
Osteopathie Een osteopaat kan vele gezondheidsklachten als gevolg van een te traag of een te snel werkende schildklier verlichten.
Een behandeling die is gericht op de achterste halswervels voorkomt spiersamentrekkingen en zorgt voor een goede doorbloeding van de schildklier. Ontspanning van de spieren in de hals is ook noodzakelijk voor het goed functioneren van de lymfeklieren. Het gebied van de schildklier zelf mag echter niet worden betast. Hydrotherapie kan ervoor zorgen dat je je beter voelt. Neem
bijvoorbeeld twee maal daags een koud armbad en leg drie keer daags een koude doek op de plaats van de schildklier, gedurende ten minste 12 minuten. Afhankelijk van de klachten die je hebt, kan lichaamsbeweging ook voor ontspanning zorgen. Voor mensen met een te snel werkende schildklier is yoga de beste keuze, terwijl aerobicoefeningen ideaal zij voor mensen met een schildklier
die te langzaam werkt. Wiegendood Een slecht functionerende schildklier is de belangrijkste oorzaak van wiegendood. Deze stelling heeft dr. Harold Foster van het Department of Geography van de universiteit van Victoria in Canada al in 1995 als bewezen aangenomen. De plotselinge dood van baby's, zo zegt dr. Foster, wordt in veel gevallen veroorzaakt door een laag jodium- en
seleniumniveau bij zwangere vrouwen en hun baby's. Dit leidt tot een tekort aan de essentiële hormonen T3 en T4, hetgeen een bekende oorzaak is van kindersterfte. Wiegendood komt het meest voor in het indianenreservaat in King County, Washington - acht per 1000 pasgeboren baby's - en in Canterbury, Nieuw-Zeeland - 7,9 per 1000 pasgeborenen. In beide gebieden is een tekort aan jodium en selenium. In de Zweedse hoofdstad Stockholm komt wiegendood daarentegen het minst voor, namelijk bij 0,06 op de 1000 baby's. Kinderen in deze stad hebben het hoogste jodiumgehalte in de urine, in vergelijking tot kinderen uit veertien andere Europese hoofdsteden. Oorzaken van schildklieraandoeningen Het is algemeen bekend dat struma, oftewel kropgezwel in de hals, het resultaat is van een tekort aan jodium - dat is de reden dat jodium aan zout wordt toegevoegd. Echter, vele vervuilende stoffen kunnen eveneens de oorzaak van een slecht functionerende schildklier, zelfs als je voldoende jodium binnenkrijgt. Deze zijn:
Chemicaliën en afvalstoffen van vele productieprocessen - Met name cyanide - een bijproduct van kunstmest - en middelen die chloor bevatten, verminderen het aantal schildklierhormonen. Plastic - Ook water uit plastic flessen kan van het verpakkingsmateriaal afkomstige schadelijke stoffen bevatten. Fluoride Medicijnen - onder meer: lithium, dopamine, steroïden, aspirine, hoestdrank, antiseptische middelen, amiodaron (een medicijn voor hartpatiënten), medicatie tegen suikerziekte en contrastvloeistoffen voor röntgenfoto's Als je een te snel werkende schildklier hebt, vermijd dan medicijnen die jouw snelle hartritme nog meer verhogen.
Bepaalde voedingsproducten - Eet niet te veel soja, walnoot, gierst en koolsoorten. Bacteriën in de maag en darmen kunnen een bestanddeel van gierst omzetten in resorcinol, een derivaat van benzeen, dat wordt gebruikt als grondstof voor kunststoffen, kleurstoffen en antiseptische middelen. Als je te veel walnoten, amandelen, appelen en cassave eet, kan dat tot gevolg hebben dat de schildklier minder concentraten van jodium kan opnemen. Te veel zout en jodium - Als je gevarieerd eet, heb je geen extra zout nodig in het noordwesten van Spanje, waar men verplicht is om keukenzout te gebruiken dat jodium gevat, zijn meer gevallen van hyperactieve schildklier - met name bij vrouwen - bekend dan in de rest van het land. Schildklieraandoeningen als gevolg van een chronische auto-immuunziekte komen het meest voor in landen waar de bevolking veel jodium binnenkrijgt, zoals de Verenigde
Staten en Japan, Te veel jodium kan zowel tot een te snel als tot een te traag werkende schildklier leiden. Multivitaminen - Preparaten die meer dan 100 microgram (0,1 mg) jodium bevatten, worden afgeraden. IJzersupplementen - Als je medicijnen gebruikt, is het
niet verstandig om extra ijzer in te nemen. Onderzoek bij patiënten die thyroxine innamen, heeft uitgewezen dat een supplement van 111 mg ijzer gedurende twaalf weken tot verdrievoudiging van TSH leidde. Dit leidde tot ernstige vertraging van de schildklierfunctie. Extreme hoeveelheden vitamine C - Te veel vitamine C heeft een negatieve invloed op het functioneren van de
schildklier Aminozuren - Neem niet te veel cysteïne en glutathion Sigarettenrook - Tijdens het roken komt cyanide vrij, dat gevaarlijk is voor de schildklier Hoe betrouwbaar is de schildkliertest Voor de bevestiging van een diagnose van schildklierafwijkingen vertrouwen de meeste artsen op laboratoriumtesten van de drie schildklierhormonen. Van deze testen wordt aangenomen dat zij een beeld geven van wat er op cellulair niveau gebeurt. Inderdaad geven deze testen nauwkeurig de hoeveelheid schildklierhormonen in het bloed weer, maar niet welke hoeveelheid het lichaam in staat is te gebruiken en evenmin welke hoeveelheid er in elke cel nodig is, opdat het lichaam optimaal functioneert. De referentiewaarden, die op een ruime doorsnee van de bevolking met een normaal werkende schildklier zijn gebaseerd, zijn voor ruime interpretatie vatbaar. Dit betekent dat de uitkomst van de test geen indicatie is voor vele van de mensen met mildere vormen van schildklieraandoening; bij een aantal mensen met klachten kan de test normaal uitvallen, terwijl zij in werkelijkheid meer hormonen dan het gemiddelde nodig hebben om goed te kunnen functioneren. Bij anderen kan de test op een traag werkende schildklier wijzen, hoewel de relatief kleinere uitscheiding van hormonen voor sommige mensen voldoende is. Helaas zijn schildkliertesten in hoge mate inaccuraat, doordat ze van vele factoren afhangen. Bij ongeveer 70% van
de patiënten in het ziekenhuis geeft de test vanwege ziekte een abnormaal beeld. Zijn zij genezen, dan blijkt dat slechts 1% van deze mensen daadwerkelijk een schildklieraandoening heeft. Factoren die kunnen zorgen voor een lage uitkomst van de T4-test:
jodium lithium medicatie voor een te snel werkende schildklier fenytoïne of carbamazepine behandeling met T3 ernstige ziekte
Factoren die T4 kunstmatig kunnen verhogen: Oestrogenen, zoals bij HRT of de pil Acute psychische aandoening Steroïden
Dopamine T4 kan ook uit balans raken door: Zwangerschap Vermagering als gevolg van streng dieet Chronische ziekte of zwakte, zoals ME Bepaalde nieraandoeningen Als je je op schildklierafwijkingen laat onderzoeken, is het van vitaal belang om verschillende testen te laten uitvoeren, en bij een ander laboratorium om een second opinion te vragen. Een meer accuraat meetinstrument is
wellicht de Basal Body Temperature-test (BBT), een product van dr. Broda Barnes, die voor een revolutie op het gebied van schildklieronderzoek heeft gezorgd. Op grond van 35 jaar ervaring acht hij het bewezen dat veel mensen afwijkingen aan de schildklier hebben die niet uit de reguliere bloedtest blijken. Hij heeft een simpele en accurate doe-het-zelf-test ontwikkeld, waarmee zowel een traag als een snel werkende schildklier kan worden vastgesteld door registratie van de laagste temperatuur die je op een dag hebt. Het principe is eenvoudig: zodra je 's ochtends wakker wordt, meet je nog voordat je opstaat, je temperatuur. Normaal gezien ligt deze tussen 36,6 en 36,8 graden Celcius. Elke meting die lager uitvalt, kan op een te traag werkende schildklier duiden.
Elke waarde die hoger is, duidt mogelijk op een te snel werkende schildklier. Voor vrouwen die nog niet in de overgang zijn, geldt dat zij de test het beste op de tweede of derde dag van de menstruatiecyclus kunnen uitvoeren; vlak voor en vlak na de ovulatie is de lichaamstemperatuur namelijk iets hoger dan normaal. Natuurlijk supplement versus thyroxine Schildklieraandoeningen worden al ruim een eeuw - sinds 1890 - behandeld met een preparaat van gedroogde dierlijke schildklieren. Inmiddels bestaat er echter een synthetische versie van wat door farmaceuten het meest actieve bestanddeel van de schildklier wordt genoemd: levothyroxine
of L-thyroxine. Dit middel wordt momenteel aan het merendeel van de patiënten voorgeschreven, voor de rest van hun leven.
Een aantal voedingsdeskundigen is echter van mening, dat dit synthetische preparaat veel minder effectief is dan de in poedervorm verkrijgbare dierlijke schildklier. Dr. Alan Gaby, columnist voor Townsend Letter for Doctors and Patients, schrijft dat tientallen van zijn patiënten na langdurige behandeling met thyroxine nog steeds klachten hadden, met name over vermoeidheid. Toen deze patiënten het dierlijke alternatief probeerden, trad er een aanzienlijke verbetering op of verdwenen de symptomen helemaal.
Het grootste nadeel van L-thyroxine is, dat dit middel bij langdurig gebruik osteoporose kan veroorzaken. Volgens dr. Gaby is diiodotyrosine, een bestanddeel van de dierlijke schildklier, effectiever dan thyroxine in het reguleren van de activiteit van de menselijke schildklier. Het Journal of the American Medical Society heeft stilzwijgend erkend dat een verband tussen osteoporose en thyroxine bestaat, toen het voorstel van onderzoekers van de universiteit van Californië in San Diego publiceerde om onopzettelijke overdosering van L-thyroxine en daaruit voortvloeiend botverlies tegen te gaan door toediening van extra oestrogenen. Over de mate waarin patiënten risico lopen van osteoporose lopen, zijn de meningen echter verdeeld. Over het algemeen zijn artsen terughoudend met het voorschrijven van het dierlijke supplement, veelal omdat ze er weinig over wegen. De clou is, zo stelt dr. Stephan Langer, om evenveel dierlijke hormonen toe te dienen als het aantal hormonen dat door de schildklier wordt uitgescheiden. "Zo voorkom je dat de schildklier, als een reactie op medicatie, helemaal met de productie van schildklierhormonen stopt", zegt dr. Langer, die bij zijn patiënten begint met toediening van het equivalent van een kwart tot een halve graankorrel dierlijk supplement. Deze dosis wordt elke zeven tot tien dagen verdubbeld tot een niveau dat maximale
klinische resultaten oplevert. De dosering voor volwassenen bedraagt een tot twee korrels, met een maximum van vier korrels. Kinderen die jonger zijn dan drie jaar hebben doorgaans niet meer dan een kwart korrel nodig, terwijl kinderen tussen zes en twaalf jaar een halve en tieners een hele korrel behoeven. Aanpassing van deze dosering is noodzakelijk zodra de patiënt klachten
krijgt. Ook de lichaamstemperatuur en hormoonniveaus dienen regelmatig te worden gecontroleerd. In sommige gevallen kan
de behandeling worden beëindigd zodra de lichaamsfuncties verbeteren. Regelmatige controle blijft echter noodzakelijk. Richtlijnen voor een gezonde schildklier Vermijd te veel koffie, thee, cola en andere substanties die cafeïne of theïne bevatten. Zorg ervoor dat je vrij bent van infecties, met name virussen, die de schildklier kunnen aanvallen Reinig de lever en het spijsverteringssysteem
Voorkom dat zware metalen, met name kwik en koper, in je lichaam worden opgeslagen. Een hoog gehalte van deze metalen is typerend voor schildklierpatiënten. Stop met de pil, omdat deze van invloed is op het kopergehalte en laat amalgaamvullingen op een veilige manier verwijderen. Gebruik geen hormonen, zoals bijnierschorshormonen. Eet voedingsproducten die de schildklier kunnen
reguleren. Mensen met een te snel werkende schildklier krijgen van hun arts gewoonlijk het advies om groente te vermijden die, als je er te veel van eet, tot het ontstaan van struma (kropgezwel) kan leiden. Sojabonen en gierst, bijvoorbeeld, maar ook alle soorten kool: groene, witte en bloemkool, broccoli, spruitjes, koolraap, boerenkool, radijs, knolraap, mierikswortel, waterkers en koolzaad. Eet je deze groente echter met mate, dan kun je hiermee zowel een te traag als een te snel werkende schildklier reguleren.
Problemen ontstaan alleen als je er dagelijks grote porties van eet, hoewel sommige mensen meer ontvankelijk voor struma kunnen zijn dan andere. Stoppen met roken. De statistieken laten duidelijk een verband zien tussen de ziekte van Graves - te snel werkende
schildklier door afweerstoornis - en roken, met name bij mensen met oogaandoeningen. Eet niet te veel zemelen en planten die flavonen - gele kleurstoffen - bevatten, aangezien deze een destructieve uitwerking hebben op de in het lichaam circulerende
schildklierhormonen. Neem geen jodiumsupplementen en voorkom dat je meer dan 1 mg jodium uit dagelijkse voeding binnenkrijgt, zelfs als je een te traag werkende schildklier hebt. Te veel jodium kan de productie van schildklierhormonen belemmeren. Neem dagelijks de volgende supplementen: jodium - 300 microgram Tyrosine, 250 milligram vitamine A, 25.000 ie (Of veiliger: als bètacaroteen) Zink, 30 milligram. Vitamine E, 400 ie. Riboflavine, 15 milligram. Niacine, 25-50 milligram. Pyridoxine, 25-50 milligram. Vitamine C, 1 gram55.
Bij te snel werkende schildklier:
Probeer stress te vermijden. Doe 's middags een dutje en zorg voor een goede nachtrust. Eet geen voedsel dat jodium bevat, zoals zeewier, keukenzout, schelpdieren, kreeft, oesters en sardines.
Gebruik regelmatig kleine maaltijden die veel calorieën bevatten, ter compensatie van de snellere stofwisseling.
Meer informatie over de schildklier
Hier onder enkele Homeopathische middelen die eventueel zouden kunnen helpen:
Kelpasan Tabletten
HET BELANG VAN JODIUM.
Veel mensen krijgen via hun voeding te weinig jodium binnen. Dit kan leiden tot een gevoel van lusteloosheid en traagheid; ook wordt men soms dikker terwijl men niet veel meer eet dan vroeger. Vooral meisjes tussen de 12 en 18 jaar die doorgaans weinig gejodeerd brood eten, kunnen er last van hebben. Kelpasan van A.Vogel is een zuiver natuurlijk middel, samengesteld uit Macrocystis pyrifera, een plant die rijk is aan jodium. Kelpasan ondersteunt de stofwisseling en bevat o.a. jodium, een belangrijke bouwstof om de schildklier optimaal te laten functioneren.
AANBEVOLEN GEBRUIK. voor uw poes:
s Morgens 1 tablet in wat kattebrokjes, vleesstoppen, of de pil pletten
Ginseng Complex Druppels:
A.Vogel Ginseng complex is een homeopathisch geneesmiddel dat wordt toegepast bij overwerktheid.
|
