xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
VERGANE WEELDE
(bij leegstaande mijngebouwen)
Achter de coulissen van dit gebouw
begint tocht een reis
langsheen de open ramen
koelte brengt weer herinneringen
aan noeste arbeid
aan intense vriendschap,
hier werd met liefde gewerkt,
hoe zinloos prijkt de schoorsteen nu
in dit groene eiland?
In de helblauwe lucht
tekent een zwervende merel
oude woorden op:
heimwee
verbondenheid
en de warmte
van rode bakstenen
alleen de wind kan
naar de verte reizen.
Edith Oeyen
|