Inhoud blog

	oostland

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

iedereen heeft zijn eigen stem

elk genre literatuur krijgt bij ons onderdak

25-11-2006

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

IK HEB JE NAAM

IK HEB JE EEN NAAM GEGEVEN.

Jouw naam groeide in de ochtendnevel

ingestraald door het zonlicht

warm neergelegd op het dauwende mostapijt.

Jouw naam gloeide op zoenende lippen

aan de oevers van de Dijle

teder neergelegd in je moeders schoot.

Jouw naam prevelde ik zacht

toen jij vastberaden tokkelde op mijn handpalmen

koesterend neergelegd op je warme nest.

Jouw en haar naam versmolt ik in elkaar

als bekroning van het liefdesspel

bij je sprong in het levenslicht.

Ik heb je naam sterre der zee

geschilderd op de snaren van je ziel

als getuige van mijn blijvend aandeel

in je levenstocht.

Jouw naam heb ik je met liefde gegeven.

Jules geraerts voor mijn dochter

25-11-2006 om 16:25 geschreven door Limburgse Schrijvers

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (9 Stemmen)

>> Reageer (0)

Liefdesverrijzenis.

in het breekbare van al het echte wordt ons grootste verdriet geluk

en geluk wordt broosheid, die, net als wij, slentert over het strand, op de dijk, langs de gefluisterde-woorden-boulevard,

gearmd en kusjes, veel kusjes in je zachte hals -

wij hebben onze schaamte opnieuw bedekt, mekaar herontdekt,

zijn één en dezelfde boom,

waaruit, onder de geur van de bliksem, hars druipt,

die gaten van spijt zal opvullen en onder nachten van volle maan de vele ontwaakte sterren doet oprijzen -

en al het dode van gisteren, ontwaakt mee,

in zweet van heimwee dat kamers van onze geest oppoetst in verstilde gedachte naar een genietende toekomst,

waarvan de openluchttrap alleen aan de wolken grenst -

als we dit klaarspelen en aan één lijn trekken, tot het brood zoet smaakt,

zullen we nooit meer alleen staan

en een verloren gisteren heel snel terugvinden,

alsof het altijd is blijven bestaan.

Daniël Depireux

25-11-2006 om 16:22 geschreven door Limburgse Schrijvers

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)

>> Reageer (0)

IK ZIT

Ik zit aan de rand van de avondschemering

zie hem verkleuren van paarsviolet

dan naar nachtblauw op kousenvoeten

Tussen de velden kan je de stilte horen

de aarde geurt zacht naar haar gewassen

Vanop de Kattenberg zie ik stadlslichten pinken

Boven mij een heldere hemel vol sterren

een volle maan zoals een rijstpapschaal

In een boom zit een uil me te observeren

pal recht op een tak als een paleiswachter

Wat voel ik me nietig hier en nu.

Ingrid Lenaerts

25-11-2006 om 16:21 geschreven door Limburgse Schrijvers

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)

>> Reageer (0)

Hemelvlokjes

Hemelvlokjes

Iedere morgen word ik wakker

in de schaduw van je hart

dan zing ik uitgelaten

en schreeuw zo hard ik kan

Ik geloof niet meer in sprookjes

behalve misschien in jou

jij beschermt me met je vriendschap

en je voedt me met je trouw

Ook al kun je me niet horen

ik zeg duizend maal ik hou van jou

ik wil je zo graag bekoren

en hetzelfde zijn voor jou

Luis Ruiz

25-11-2006 om 16:20 geschreven door Limburgse Schrijvers

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)

>> Reageer (0)

KLAPROZEN

Sierlijk en rank

als een danseres pralen zij

de ochtend is jong

en lichtdonker van kleur,

met zachte vingertoppen

haal ik de dauw uit de kelk

teken ik helderheid op hun jurken

zij zijn zuurstof

en lachen naar de zon,

wanneer het kader beweegt

lopen zij elegant

naar het korenveld.

Edith Oeyen

25-11-2006 om 16:19 geschreven door Limburgse Schrijvers

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)

>> Reageer (0)

16 december

Op 16 december zal de KVLS een avond organiseren te Genk, er zullen griezelverhalen worden voorgelezen.
Eveneens zal Oostland nr. 168 verschijnen met werk van Christina Guirlande, Alex Marut, Leopold Laarmans, Edith Oeyen, Luis Ruiz, Mia Bemong en andere. Het nummer kan beteld worden aan 5.00 .