Vandaag was het rustig aan,hoor.Want mijn baasje is nog wat moe en stijfjes van de lange wandeling gisteren.Moet je weten dat zijn fysiek niet zo denderend is als de mijne,hoor.Zit ik hier weer af te wachten waar hij blijft.[
Nog maar eens een lange trektocht gemaakt,ik krijg er maar niet genoeg van.Genieten van 't leven is dan ook de leuze voor mij,hoor. Want je leven duurt niet eeuwig.Onderweg gehoord dat iemands katje deze nacht is gestorven.Negentien jaar is het geworden ! Is lang,maar afscheid nemen doet altijd pijn.Wij,honden,leven minder lang en daarom wil ik er elke dag het maximum uit halen. Groetjes van mij,Laika
Hier sta ik dan bij een plas water,maar... vastgevroren!Er in ploeteren is er even niet bij,deze morgen...Dan maar efkes een "ijsje" likken.Lekker fris.
Lekker fris en monter mijn dagelijks wandelingetje verricht.Overal gesnuffeld (want wij hondjes zijn niewsgierig,hé) en gejaagd op muizen.Efkens 't water in gesprongen..!Want al is het koud en fris...als ik zie een plas dan voel ik mij in mijn sas ! Ons Laika'tje...
Waar mijn baasje met mij gaat wandelen moeten we door een straat waar enkele mensen precies lijden aan een zekere vorm van fobie voor vriendelijke honden zoals labradors.Zo eentje als ik ben.Als ik mensen ontmoet wil ik hen steeds graag een goeiedag zeggen.Ik ben nu eenmaal een sociaal beestje van nature.Maar in die ene bepaalde straat woont een ouder koppel waarbij die man telkenmale in panische schrik ontslaat wanneer ik hem vriendelijk kwispelstaartend begroet.Ziet die mens dan niet dat ik alleen maar lief wil zijn of wil hij dat niet inzien ? Toeval of niet... daar juist rechtover woont er een jong koppel en zij vertonen eveneens een vreemd gedrag jegens mij.Apatisch voor zich uitkijkend in het voorbijgaan.Terwijl alle anderen mij een sympathiek en heel vriendelijk beestje vinden."Het is ook iedereens vriend",hoor ik dan ook dikwijls zeggen.
Wat een fijne oktoberdagen we beleven.Leuk vvor flinke wandelingen,genietend van de natuur,van de rust en van de vriendelijke mensen op zo'n zonnige dag.Op één uitzondering na,maar dat deert de pret niet.Ja...als mensen mijn pad kruisen dan voel ik die drang om hen te groeten.Wij als hond zijn nu eenmaal 's mensen beste vriend,hé. En vandaag weer lekker in water gesparteld,op muizen gejaagd,putjes gegraven,en de dag is nog lang niet om...Woef !
Deze morgen de zoveelste pistolet gevonden tijdens de wandeling en dan vlug naar huis gerend.Tijdens die rit nog snel even met een vriendje een spelletje 'Pak mijn pistolet dan,als je kan...' gespeeld. En....nee,hij kon mij de pistolet niet ontfutselen.
Elke dag poets ik toch één keer de tandjes met een 'stokkebeentje'. (Dentastix van Pedigree).Kwestie van het gebit gezond te houden,hé.En al zeg ik het zelf, ik geniet toch van het knabbelen,hoor.Aan allen - niettegenstaande het miezerig regenweer - wens ik nog een prettig weekend toe. Laika.
Heb ik mijn baasje nog eens kunnen meekrijgen naar dat bosje alwaar ik - door konijntjes na te crossen - mijn baasje en bazinnetje eens verloren was.Je raadt het al:Inderdaad,weer hetzelfde scenario.Ik achter de konijntjes aan,en evenzeer kon baasje niet volgen.En opnieuw was hij het spoor bijster.Hij gaat het nooit leren.Een hopeloos geval.Geen goede jachtbaas !Gelukkig kwam alles weer op zijn pootjes terecht.Al rennende achter een konijntje vond ik zo baasje terug.Konijntje niet,baasje wel gevangen. Na nog vlug eventjes pootjebaden trokken we terug huiswaarts.
En nat dat we waren.Deze morgen zo hard geregend...en wij daarin.Mijn baasje zo veel mogelijk geschuild onderweg,maar mij kan de regen niet deren,hoor.Hoe natter,hoe liever,want ik ben toch zo'n waterratje,hé.Zaterdag dan,bij een lekker temperatuurtje hebben wij weer maar eens zo'n lange trektocht verwezenlijkt en - waarachtig - een hele grote vijver ontdekt waar net geen vissers te zien waren.Heb ik me daar nog eens kunnen uitleven!!! Lekker gezwommen...water uit,water in...Was ik daar zo'n zottebolleke! 't Leven kon niet stuk...Knuffels van Laika .
Dolle pret beleefd met 't bazinnetje.Geravot met bal in de muil en gecrosst door de benen dat het een lieve lust was.Als het op spelen aankomt dan kies ik voor het bazinnetje want bassje lijdt lijdt onder een zekere ziekte .En zo is de "mama" het uitverkoren speelkameraadje bij uitstek. Op 11 september word ik 5 jaar en ben dus nog steeds in de fleur van mijn leven,hé.Zo is er de behoefte om zo af en toe eens fel van leer te trekken.Van links naar rechts, van voren naar achter,van boven naar onder ... en heen en weer. Laika.
't bazinnetje.Geravot
