Dag 22 - 25 maart 2017 - 40 dagen Marcus-----

34 Hij riep de menigte samen met de leerlingen bij zich en zei: ‘Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en zo achter mij aan komen. 35 Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en het evangelie, zal het behouden. 36 Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar er het leven bij inschiet? 37 Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? 38 Wie zich tegenover de trouweloze en zondige mensen van deze tijd schaamt voor mij en mijn woorden, zal merken dat de Mensenzoon zich ook voor hem schaamt, wanneer hij komt in het gezelschap van de heilige engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader.’

1 Verder zei hij ook nog: ‘Ik verzeker jullie: sommigen die hier aanwezig zijn zullen niet sterven voordat ze de komst van het koninkrijk van God in al zijn kracht hebben meegemaakt.’
(Marcus 8:34-9:1, Nieuwe Bijbelvertaling)

Volgeling van Jezus worden

De woorden van Jezus kunnen onbegrip oproepen: waarom moet je je leven opgeven als je Jezus wilt volgen?

Ons beeld van Jezus is vaak dat van een vriendelijke man, die in de groene heuvels rondliep. Die mooie woorden sprak in een mooie wereld. Maar de wereld van Jezus was niet alleen maar pais en vree. De Romeinse onderdrukking was zwaar, en het leven van mensen ook. Steeds duidelijker blijkt in het verhaal van Marcus dat Jezus geen snelle, goedkope oplossing voor hun problemen aanbiedt. Jezus’ naderende dood wordt steeds voelbaarder. Jezus zegt hier dan ook tegen zijn leerlingen en tegen de mensen die het willen horen dat je er soms veel voor over moet hebben om hem te volgen. Maar als je dat doet, zul je je leven behouden.

Wil je verder lezen over engelen of over de titel ‘Mensenzoon’? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 21 - 24 maart 2017 - 40 dagen Marcus-----

27 Jezus vertrok met zijn leerlingen naar de dorpen in de buurt van Caesarea Filippi. Onderweg vroeg hij aan zijn leerlingen: ‘Wie zeggen de mensen dat ik ben?’ 28 Ze antwoordden: ‘Johannes de Doper, en anderen zeggen Elia, en weer anderen zeggen dat u een van de profeten bent.’ 29 Toen vroeg hij hun: ‘En wie ben ik volgens jullie?’ Petrus antwoordde: ‘U bent de messias.’ 30 Hij verbood hun op strenge toon om met iemand hierover te spreken.
31 Hij begon hun te leren dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de oudsten van het volk, de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen zou worden, en dat hij gedood zou worden, maar drie dagen later zou opstaan; 32 hij sprak hierover in alle openheid. Toen nam Petrus hem apart en begon hem fel terecht te wijzen. 33 Maar hij draaide zich om, keek zijn leerlingen aan en wees Petrus streng terecht met de woorden: ‘Ga terug, achter mij, Satan! Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.’
(Marcus 8:27-33, Nieuwe Bijbelvertaling)

Jezus is de messias

Jezus vraagt aan zijn leerlingen wie hij is. En Petrus antwoordt dan: ‘U bent de messias.’ Deze titel is heel bijzonder. In het Oude Testament kregen priesters en koningen deze titel ook. Het liet zien dat ze een bijzondere opdracht van God ontvangen hadden. Als God een koning of profeet uitkoos, dan werd die gezalfd: er werd een beetje olie over zijn hoofd gegoten. Voorbeelden zijn David (1 Samuel 16:13) en Aäron (Leviticus 8:12).
In de tijd van Jezus wachtten veel mensen op de nieuwe messias: deze messias zou een einde maken aan de Romeinse overheersing en hij zou de nieuwe koning van Israël worden. Petrus ziet Jezus als die nieuwe koning.

Direct na deze woorden over Jezus als messias, zegt Petrus dat Jezus beslist niet mag spreken over zijn naderende dood. Petrus kan zich niet voorstellen dat de nieuwe koning moet lijden en sterven. Geloof en ongeloof liggen vlak naast elkaar. Iets dat je misschien ook wel bij jezelf herkent: het ene moment ben je volledig overtuigd van iets, een moment later twijfel je toch. Wanneer had jij dat voor het laatst?

Wil je verder lezen over ‘messias’ als titel voor Jezus? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 20 - 23 maart 2017 - 40 dagen Marcus-----

14 De leerlingen waren vergeten genoeg brood mee te nemen; ze hadden maar één brood bij zich in de boot. 15 Hij waarschuwde hen: ‘Pas op, hoed je voor de zuurdesem van de farizeeën en voor de zuurdesem van Herodes.’ 16 Ze hadden het er met elkaar over dat ze geen brood hadden. 17 Toen hij dit merkte, zei hij: ‘Waarom praten jullie erover dat je geen brood hebt? Begrijpen jullie het dan nog niet, en ontbreekt het jullie aan inzicht? Zijn jullie dan zo hardleers? 18 Jullie hebben ogen, maar zien niet? Jullie hebben oren, maar horen niet? Weten jullie dan niet meer 19 hoeveel manden vol stukken brood jullie hebben opgehaald toen ik vijf broden brak voor vijfduizend mensen?’ ‘Twaalf,’ antwoordden ze. 20 ‘En toen ik zeven broden brak voor vierduizend mensen, hoeveel manden vol stukken brood hebben jullie toen opgehaald?’ ‘Zeven,’ antwoordden ze. 21 Toen zei hij: ‘Begrijpen jullie het dan nog niet?’

22 Ze kwamen in Betsaïda. Er werd een blinde bij hem gebracht, en men smeekte hem om de man aan te raken. 23 Hij pakte de blinde bij de hand en bracht hem buiten het dorp. Hij deed wat speeksel op zijn ogen, legde er zijn handen op en vroeg: ‘Ziet u iets?’ 24 Hij begon weer te zien en zei: ‘Ik zie mensen, het zijn net bomen, maar ze lopen rond.’ 25 Daarna legde hij weer zijn handen op de ogen van de blinde. Deze sperde zijn ogen open en genas; hij zag alles nu heel helder. 26 Hij stuurde hem naar huis met de waarschuwing: ‘Ga het dorp niet in!’
(Marcus 8:14-26, Nieuwe Bijbelvertaling)

Zie jij alles scherp?

Jezus geneest hier opnieuw een blinde man. Hij doet wat spuug op de ogen van de man, legt zijn handen op diens ogen, en vraagt: ‘Ziet u iets?’ Voor ons klinkt dat misschien vreemd, maar het was een gebruikelijke manier in Jezus’ tijd om mensen te proberen te genezen.
Jezus zorgt hier voor de man, want op het eerste gezicht de man kan weer zien. Maar als je beter kijkt, is er iets aan de hand: hij ziet nog niet goed. Zijn ogen doen het weer, maar gezichten kan hij nog niet onderscheiden. Dus Jezus raakt hem een tweede keer aan, nu met het gewenste effect.

Je kunt dit verhaal ook minder letterlijk lezen, en toepassen op je eigen leven. Doen je ogen het alleen maar, of kun je ook echt met aandacht zien? Begrijp jij wat je ziet, of moeten – net als bij de leerlingen – je ogen steeds opnieuw geopend worden?
Op die manier gelezen wordt de genezing van de blinde man een oproep. Voor die blinde man, voor de omstanders, en ook voor ons: Leer te kijken, leer echt te zien. Naar elkaar, en naar je eigen leven. Zijn de dingen waar je mee bezig bent, echt zo belangrijk? Of, eerlijker, maar ook moeilijker: wie en wat zie jij scherp, en waarvoor sluit je liever je ogen?

Wil je verder lezen over blindheid in de tijd van de Bijbel of over het getal twaalf? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 19 - 22 maart 2017 - 40 dagen Marcus-----

1 Toen er op een keer weer een grote menigte bijeen was, en ze niets meer te eten hadden, riep hij de leerlingen bij zich en zei tegen hen: 2 ‘Ik heb medelijden met al die mensen, want ze zijn nu al drie dagen bij me en hebben niets meer te eten. 3 Als ik hen met een lege maag naar huis stuur, zullen ze onderweg bezwijken; sommigen zijn immers van ver gekomen.’ 4 Zijn leerlingen antwoordden: ‘Maar hoe zou iemand hen hier, in deze verlatenheid, van genoeg brood kunnen voorzien?’ 5 Hij vroeg hun: ‘Hoeveel broden hebben jullie?’ ‘Zeven,’ antwoordden ze. 6 Hij zei tegen de mensen dat ze op de grond moesten gaan zitten; hij nam de zeven broden, sprak het dankgebed uit, brak de broden en gaf ze aan de leerlingen om ze aan de mensen uit te delen, en dat deden ze. 7 Ze hadden ook een paar kleine vissen bij zich; hij sprak er het zegengebed over uit en zei dat ze ook de vissen moesten uitdelen. 8 De mensen aten tot ze verzadigd waren; de leerlingen haalden op wat er van het eten overschoot: zeven manden vol. 9 Er waren ongeveer vierduizend mensen. Toen stuurde hij hen weg.
10 Meteen daarna stapte hij met zijn leerlingen in de boot en voer naar het gebied van Dalmanuta. 11 Daar kwamen de farizeeën op hem af, en ze begonnen met hem te discussiëren. Om hem op de proef te stellen, verlangden ze van hem een teken uit de hemel. 12 Jezus slaakte een diepe zucht en zei: ‘Waarom verlangt uw soort mensen een teken? Ik verzeker u: aan mensen als u zal zeker geen teken gegeven worden!’ 13 Hij liet hen staan waar ze stonden, stapte weer in de boot en voer naar de overkant.
(Marcus 8:1-13, Nieuwe Bijbelvertaling)

Zeven is vrijheid

Weer willen de farizeeën een teken van Jezus. En dat terwijl hij net vierduizend mensen te eten heeft gegeven met maar zeven broden en een paar vissen! Zeven staat in de Bijbel symbool voor compleetheid. Het geeft aan dat iets af is: het kan niet beter worden dan het is. Het getal speelt al een rol vanaf het allereerste begin: de schepping wordt in zeven dagen beschreven (Genesis 1:1-2:4). En in Leviticus 25 wordt gesproken over het sabbatsjaar. Elk zevende jaar moest de grond rust krijgen, want dat jaar was bestemd voor God. En na zeven keer zeven jaar was er een extra bijzonder jaar: het jubeljaar. In dat jaar konden slaven bijvoorbeeld terugkeren naar hun familie, en hoefden schulden niet meer terugbetaald te worden. Zo wil God ervoor zorgen dat mensen en land niet uitgeput raken. En zo kunnen mensen laten zien dat ze God willen eren.

Door hier met zeven broden iedereen te eten te geven, laat Jezus zien dat hij er voor de hele wereld is. Iedereen mag meedoen! De vraag is alleen: herkennen de mensen zijn wonderen?

Wil je verder lezen over het getal zeven of het sabbatsjaar? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 18 - 21 maart 2017 - 40 dagen Marcus-----

24 Hij ging weg en vertrok naar de omgeving van Tyrus. Daar nam hij zijn intrek in een huis, en hoewel hij niet wilde dat iemand dat te weten zou komen, lukte het hem niet onopgemerkt te blijven. 25 Integendeel, er kwam al meteen een vrouw die over hem gehoord had naar hem toe, en zij viel voor zijn voeten neer. Ze had een dochter die door een onreine geest bezeten was. 26 Deze vrouw was van Syro-Fenicische afkomst en geen Jodin; ze smeekte hem om bij haar dochter de demon uit te drijven. 27 Hij zei tegen haar: ‘Eerst moeten de kinderen genoeg te eten krijgen; het is niet goed om de kinderen hun brood af te pakken en het aan de honden te voeren.’ 28 De vrouw antwoordde: ‘Heer, de honden onder de tafel eten toch de kruimels op die de kinderen laten vallen.’ 29 Hij zei tegen haar: ‘Dat hebt u goed gezegd. Ga naar huis, de demon heeft uw dochter al verlaten.’ 30 En toen ze thuiskwam, lag haar kind op bed en bleek de demon verdwenen te zijn.
31 Hij vertrok weer uit de omgeving van Tyrus en ging via Sidon naar het Meer van Galilea, dwars door het gebied van Dekapolis. 32 Daar werd iemand bij hem gebracht die doof was en gebrekkig sprak, en men smeekte hem om deze man de hand op te leggen. 33 Hij nam de man apart, weg van de menigte, stak zijn vingers in diens oren en raakte met speeksel zijn tong aan. 34 Hij sloeg zijn blik op naar de hemel, zuchtte diep en zei tegen hem: ‘Effata!’, wat betekent: ‘Ga open!’ 35 Meteen gingen zijn oren open, zijn tong kwam los en hij kon normaal spreken. 36 Hij beval de omstanders om aan niemand te vertellen wat er gebeurd was; maar hoe strenger hij het hun verbood, hoe meer ze het rondvertelden. 37 De mensen waren geweldig onder de indruk en zeiden: ‘Alles wat hij doet is goed: zelfs doven laat hij horen en stommen laat hij spreken.’
(Marcus 7:24-37, Nieuwe Bijbelvertaling)

Erbij horen?

In het evangelie volgens Marcus doet Jezus veel wonderen. In dit verhaal geneest hij twee mensen: een meisje dat last heeft van een demon, en een dove man.
Het bijzondere van deze twee verhalen is dat ze plaatsvinden in niet-Joods gebied, net zoals in Marcus 5:1-20. Jezus is dus niet ‘thuis’, maar hij is in het buitenland. En over de vrouw wordt zelfs gezegd dat ze geen Jodin is. Jezus wil de vrouw dan ook eerst niet helpen. Hij is er eerst voor de kinderen, en niet voor de honden. Die woorden klinken hard: noemt Jezus niet-Joden nu ‘honden’?
Honden hebben in de Bijbel vaak een slechte naam. Zwerfhonden hadden smerige eetgewoontes en konden vals zijn. Daarom wordt het woord ‘hond’ vaak als scheldwoord gebruikt.
Maar het is belangrijk om te weten dat Jezus het hier niet over zwerfhonden heeft. Het gaat eerder over ‘schoothondjes’, die een vaste plek hebben in het gezin. En zulke honden werden wél gewaardeerd. Dus ook al wil Jezus er allereerst voor de kinderen zijn, hij vergeet deze honden niet. Hij helpt ook deze vrouw en haar dochter. Ze lijken er misschien eerst niet bij te horen, maar Jezus nodigt ze toch uit.

Hoe ga jij om met mensen die op het eerste gezicht anders lijken te zijn dan jijzelf?

Wil je verder lezen over honden of over Joden en andere volken in de tijd van de Jezus? Ontdek het op debijbel.nl

Dag 17 - 20 maart 2017 - 40 dagen Marcus-----

1 Ook de farizeeën en enkele van de schriftgeleerden die uit Jeruzalem waren gekomen, hielden zich in zijn nabijheid op. 2 En toen ze zagen dat sommige leerlingen brood aten met onreine handen, dat wil zeggen, met ongewassen handen 3 (de farizeeën en alle andere Joden eten namelijk pas als ze hun handen gewassen hebben, omdat ze zich aan de traditie van hun voorouders houden, 4 en als ze van de markt komen, eten ze pas als ze zich helemaal gewassen hebben, en er zijn nog allerlei andere tradities waaraan ze zich houden, zoals het schoonspoelen van bekers en kruiken en ketels), 5 toen vroegen de farizeeën en de schriftgeleerden hem: ‘Waarom houden uw leerlingen zich niet aan de tradities van onze voorouders en eten ze hun brood met onreine handen?’ 6 Maar hij antwoordde: ‘Wat is de profetie van Jesaja toch toepasselijk op huichelaars als u! Er staat immers geschreven:
“Dit volk eert mij met de lippen,
maar hun hart is ver van mij;
7 tevergeefs vereren ze mij,
want ze onderwijzen hun eigen leer,
voorschriften van mensen.”
8 De geboden van God geeft u op, maar aan tradities van mensen houdt u vast.’ 9 En hij vervolgde: ‘Mooi is dat, hoe u Gods geboden ongeldig maakt om uw eigen tradities overeind te houden! 10 Heeft Mozes niet gezegd: “Toon eerbied voor uw vader en uw moeder”, en ook: “Wie zijn vader of moeder vervloekt, moet ter dood gebracht worden”? 11 Maar u leert dat iemand tegen zijn vader of moeder mag zeggen: “Alles wat van mij is en voor u van nut had kunnen zijn is korban”’ (wat ‘offergave’ betekent), 12 ‘waarmee u hem niet toestaat nog iets voor zijn vader of moeder te doen, 13 en zo ontkracht u het woord van God door de tradities die u doorgeeft; en u doet nog veel meer van dit soort dingen.’ 14 Nadat hij de menigte weer bij zich had geroepen, zei hij: ‘Luister allemaal naar mij en kom tot inzicht. 15 Niets dat van buitenaf in de mens komt kan hem onrein maken, het zijn de dingen die uit de mens naar buiten komen die hem onrein maken.’
17 Toen hij een huis was binnengegaan, weg van de menigte, vroegen zijn leerlingen hem om uitleg over deze uitspraak. 18 Hij zei tegen hen: ‘Begrijpen ook jullie het dan nog niet? Zien jullie dan niet in dat niets dat van buitenaf in de mens komt, hem onrein kan maken 19 omdat het niet in zijn hart, maar in zijn maag komt en in de beerput weer verdwijnt?’ Zo verklaarde hij alle spijzen rein. 20 Hij zei: ‘Wat uit de mens komt, dat maakt hem onrein. 21 Want van binnenuit, uit het hart van de mensen, komen slechte gedachten, ontucht, diefstal, moord, 22 overspel, hebzucht, kwaadaardigheid, bedrog, losbandigheid, afgunst, laster, hoogmoed, dwaasheid; 23 al deze slechte dingen komen van binnenuit, en die maken de mens onrein.’
(Marcus 7:1-23, Nieuwe Bijbelvertaling)

Binnenste buiten

Jezus zorgt voor veel onbegrip bij de farizeeën en schriftgeleerden. Hij draait de zaken om: het is iedere keer weer anders dan zij denken, ook in deze tekst.

Er bestonden veel regels over wat rein en onrein was. Het boek Leviticus staat er vol mee, en in de eeuwen voor onze jaartelling vulden de schriftgeleerden die regels steeds verder aan. Veel discussies tussen bekende leiders en hun volgelingen gingen over de juiste uitleg ervan. Alles wat je in het dagelijks leven deed, werd door die regels gekoppeld aan het geloof in God.

Hier zijn de religieuze leiders boos omdat de leerlingen van Jezus zich niet aan de regels houden. Maar Jezus maakt duidelijk dat een regel nooit belangrijker mag worden dan God of de zorg voor de mensen om je heen. Bovendien: met regels alleen kom je er niet – die kunnen met elkaar in strijd zijn, en je kunt ze zelfs gebruiken om anderen schade toe te brengen. Uiteindelijk gaat het om je motivatie. Volg je een regel omwille van die regel? Of omdat je het eens bent met de gedachte die erachter zit?

Stel jij jezelf weleens die vraag? Let er vandaag eens op welke regels je volgt, en waarom.

Wil je verder lezen over farizeeën, rein en onrein of het bijbelboek Leviticus? Ontdek het op debijbel.nl