xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Het zomert, en dan denkt men direct aan de congé.

Men zit in de vakantiecatalogus te bladeren, en men ziet zijn eigen ginder al liggen aan een zwembad van een schoon hotel.

Maar voor de vakantie, staat eerst de examenperiode voor de deur.

Om de kleine een beetje te motiveren, nemen sommige ouders die vakantie als dreigement.

-         als ge niet slaagt in uw examen, gaan we alleen naar Lourdes of naar Scherpenheuvel, en gaat ge gans uw verlof studeren voor uw herexamen!

Dienen kleinen is dan wreed gemotiveerd, omdat hij anders na het verlof niet zou weten wat vertellen aan zijn vrienden hé.

Ja, ik weet waarover ik spreek, want ik zat altijd wreed met examenvrees.

Mijn ouders waren harde werkers, en veel op vakantie gaan deden we niet.

Maar dat wou niet zeggen dat ik niet moest leren op de schoolbanken hoor.

Nee nee, als ik niet in mijn examens zou slagen, was het twee maand dwangarbeid in de winkel van mijn ouders.

Ik moet zeggen dat ik altijd een fobie heb gehad voor de school.

De enigste school waar ik mij echt heb thuis gevoeld, was de universitaire kleuterschool van Gemeldorp.

Juffrouw Magda kon zo zacht in mijn haar wrijven als ik stond te bleiten, en ze kwam mij altijd troosten als er daar ene van die kastaars in mijn oor had gebeten of mijn sandalen over "’t muurke" gesmeten hadden.

Bij de broeders was het al minder voor te lachen.

Toen ik in Brussel naar ’t school ging, probeerden ze mij zoveel mogelijk in mijne kop te steken, terwijl dienen nog niet volgroeid was, en er dus niet veel in kon. En dan hadden ze van die benamingen en van die vragen, waar een mens niet aan uit kan hé.

-         Wie is Napoleon?

-         Ik had geantwoord dat het den uitvinder was van die gele bonbons die in mijne pa zijne winkel lagen.

Ja, op het papiertje stond Napoleon bonbons.

Jawadde zeg, azo ne vieze dat dienen broeder was, direct een nul op mijn rapport voor geschiedenis.

Jaren aan een stuk heb ik daar gezweet van de stress voor mijn examens.

Toen ik eindelijk van het 6^e naar het 7^e studiejaar mocht verhuizen, kwamen ze daar weer met zo van die moeilijke vragen af.

-         Waar ligt de Noordzee?

Ppfff, hoe kon ik dat weten, mijnen bompa had ons eens meegenomen met den auto, maar in Gent stonden we al in panne.

Er had mij eens nen dommerik verteld dat alle stromen in de zee uitmonden.

Ik had dan maar op mijn blad geschreven dat de Noordzee op het einde van de watermolenbeek lag.

Jawadde zeg, dienen had daar ook direct een nul voor Aardrijkskunde opgezet.

Hadden ze mij nu eens uitgelegd, dat de Kartuizermonniken in 1329 een priorij bouwden in St-Martens-Lierde, en dat ze tijdens een Beeldenstorm in 1578 tot puin werd herleid, en ook nadien nog door verschillende voorbijtrekkende legers werd verwoest.

Dan had ik tenminste iets geleerd over mijn streek, en dat zou pas interessant geweest zijn.

Hadden ze mij in dienen tijd eens gezegd dat het Manneken-Pis van Geraardsbergen al van 1459 staat te plassen, en dus ook het oudste is, dan had ik zoveel ambras niet gehad met al die kiekenfretters die het ginder beter wisten.

Nee, ze hebben mij daar dingen geleerd, die ik van gans mijn leven niet nodig heb gehad.

Allé, neem nu rekenen!

Ik zou al een dommerik moeten zijn, om daar mijne kop te zitten breken, als ik met een rekenmachientje in mijnen broekzak zit hé.

En tegenwoordig, kunt ge de geschiedenisles en de aardrijkskundeles veel beter op tv volgen.

Over oorlogen moeten ze ons niet teveel leren, want ’t is om de vijf minuten ergens oorlog.

Om nog maar te zwijgen van de les over de dinosaurussen!

Allé, als ge naar Jurrasic parc kijkt op tv, dan is dat nogal wat anders dan die bruine kartonnen kaften, waar die dinosaurussen met ezelsoren opstonden.

Maar allé, ondertussen zit mijne kleine snotter ook in examenperiode, en ge weet hoe dat gaat hé.

Ge moet uw kinderen motiveren hé.

Maar ja, als ge zelf niet al te best uit de voeten kon, hoe moet ge dat dan aanpakken hé?

Zo van die bedreigingen van,”Je mag niet meer op verlof als ge niet slaagt” dat is uit de mode denk ik.

En geef maar eens raad aan de jeugd van tegenwoordig, als ge zelf niet meer weet wat ze u vroeger geleerd hebben.

Ik heb mijne kleine wreed op zijn gemak gezet, en gezegd dat hij hem dat examengedoe niet teveel moet aantrekken.

De gezondheid gaat voor!

Ik heb hem direct op zijn gemak gezet, en gezegd dat of hij nu zijn examen slaagt of niet, dat we toch niet op verlof vertrekken.

Ja, als ge uw Aardrijkskunde niet kent, dan geraakt men meestal niet verder dan Gemeldorp of Hemelveerdegem hé.

Hoewel ik mij zo zit af te vragen, of die mannen in de andere streken van ons land, wel dezelfde lessen zouden krijgen.

Ja, ik zou graag eens aan een Limburger vragen, of hij Gemeldorp wel weet liggen.

En zou ene van Antwerpen “Molierde” weten liggen.

Ja ja, het Atlasgebergte, daar hebben ze allemaal over geleerd, maar of ze er met hun gratis bussen zouden kunnen naartoe rijden, dat zal een ander paar mouwen zijn!

Nee nee, we kunnen eens zwanzen, maar we moeten de jeugd motiveren om te studeren.

Ja, ge kunt maar nooit weten dat er binnen een paar jaar terug werk is hé.

En dan is men best van zijn Aardrijkskunde te kennen hoor.

Ja, stel u voor dat de jeugd vroeg of laat naar Polen moet gaan werken, dan moet ge dat toch weten liggen hé!

Groetjes chauffeurke