Luister als de boom
Als de wind haar verhalen vertelt
Het is een wijsheid die fluistert
Maar zo veel liefde legt in
een dansend samen spelen
Wensen, dromen en idealen,
een ieder heeft ze in de jeugd
Lachend, vechtend, huilend of vol vreugd
Op een lange weg het leven door
Maar aan het einde van het spoor,
welke wegen je ook deed inslaan,
zijn het de wensen, de dromen en de idealen
die nog altijd bestaan ...
Een interessant adres?
Te vaak beseffen wij niet,
wat wij hebben,tot dat het weg is.
Vaak wachten we te lang om te zeggen
Sorry ik was fout
Mensen denken veel
Mensen praten veel
Mensen voelen weinig
Denk na voordat je iets zegt
Kijk eerst in je eigen hart
Voor je anderen beklad
Woorden doen soms vreselijk pijn
Laat ons lief voor elkander zijn
Vrienden hebben we broodnodig
Al vinden we ze soms overbodig
Maar hoe fijn is het
Als je op een slechte dag
Een ruggesteun van een vriend
Verwachten mag
Zet je hart open en
Laat de zon erin
We zeggen geen grote woorden
maar hopen dat een klein gebaar volstaat
en hopen dat tranen het verdriet verdunt
Zeg nooit: dat kan ik niet
Maar zeg: ik zal het proberen
Dan zul je versteld staan
Hoeveel een mens kan leren
Van harte welkom op mijne blog over psychiatrische problemen bv borderline,depressief,verslaafde,fobie ,enzo....
Iedereen is welkom...........
25-08-2008
Omgaan met Borderliners.
Omdat borderline persoonlijkheidsstoornissen in veel verschillende vormen voorkomen, is het moeilijk er iets algemeens over te zeggen.
Een relatie of vriendschap met een borderliner is vaak niet te vergelijken met een relatie met andere mensen. Om te beginnen kun je bijzonder veel lol met ze beleven. Borderliners zijn vaak leuke mensen omdat ze allesbehalve saai zijn.
Het zijn vaak flamboyante, geestige, impulsieve mensen. Ze hebben veel impulsieve ideeen, die ze ook vaak uitvoeren. Ze nemen geen blad voor de mond en kunnen extravert als ze zijn, in het middelpunt van de belangstelling staan. En als een borderliner je aardig vindt, kun je worden overladen met aandacht, complimenten en kadoos.
Dat is de positieve kant van het verhaal.
Een borderline persoonlijkheidsstoornis heeft echter veel nadelen, in de eerste plaats voor de patient zelf. Ze gaat vaak gebukt onder hevige stemmingswisselingen (mannelijke borderliners bestaan ook maar de ziekte wordt meestal bij vrouwen ontdekt). Als ze boos, bang of depressief is, heeft ze veel aandacht nodig.
Ze twijfelt snel aan zichzelf en heeft van anderen bevestiging nodig dat ze niet waardeloos is, en dat mensen van haar houden. Daarmee vormen sommige borderliners een extra druk voor hun omgeving. Als een borderliner met iemand goed bevriend raakt, klampt ze zich vaak helemaal aan die persoon vast. Als het voor die persoon op gegeven moment te benauwd wordt, kan de borderliner zich ontzettend in de steek gelaten voelen. Borderliners hebben namelijk vaak een grote verlatingsangst. Maar, als je steeds in gaat op de wensen van een borderliner, kan dat erg slopend zijn. Je moet dus toch je eigen grenzen stellen om je te beschermen.
Een schreeuw om aandacht
Als een borderliner haar problemen bij je uitstort, en hulp vraagt, doet ze dat niet om advies te krijgen. Ook al zegt ze van wel. Als je advies geeft moet je niet raar staan te kijken als ze het niet opvolgt. De reden dat ze advies vraagt, is omdat ze erkenning wil van haar problemen. Ze wil serieus genomen worden.
Zodra je probeert te sussen of op te beuren door te zeggen dat het allemaal wel meevalt, kan ze proberen om het nog erger te doen lijken. Bij een volgende keer dat je samen praat, kan ze vertellen dat de problemen nog erger zijn geworden. Dit in de hoop dat je haar dan wel serieus neemt.
Het beste is om medeleven te tonen, en te zeggen dat je het heel rot voor haar vindt. Je kunt vragen of je iets voor haar kunt doen. Zodra ze doorheeft dat je haar serieus neemt, en ze haar verhaal kwijt is, kun je samen naar een oplossing gaan zoeken. Misschien dat gewoon even bij haar blijven, al voldoende oplossing is. Als je zomaar weggaat, kan ze in paniek raken.
Ongeloofwaardige verhalen
Heb je de indruk dat een borderliner liegt? Dat kan. Het kan een manier van haar zijn om zaken te dramatiseren zodat ze meer serieus genomen wordt. Toch is het niet verstandig om dan de problemen af te doen als niet bestaand. Het is immers een schreeuw om aandacht. Stel dat je er toch niet op reageert. In een extreem geval is het dan mogelijk dat ze terugbelt om te zeggen dat ze een buisje slaappillen heeft geslikt.
Borderliners zijn vaak nogal wisselvallig. Daardoor kunnen ze de ene dag helemaal enthousiast zijn over een vriend, over werk of studie. En de volgende dag is dat helemaal omgeslagen en is de relatie verbroken of de studie beeindigd. Neem dit desondanks serieus, al komt het op jou ondoordacht over. Je kunt wél zeggen dat ze je ermee overvalt, omdat ze eerst nog zo enthousiast was. En peilen hoe dit gekomen is, misschien dat ze door doorvragen zelf weer op andere gedachten komt.
Borderliners lijken soms heel irreele problemen te hebben: zaken waarvan je je moeilijk kunt voorstellen dat ze zich er druk om maken. Voor hen is het echter wel een serieus probleem. Laat merken dat je belangstellend bent zonder je op te dringen. Geef niet de indruk dat je vindt dat ze zeurt. Dat geldt ook voor algemene klachten waarvoor je moeilijk een advies kunt geven zoals Ik ben waardeloos, ik vertrouw niet op mezelf, ik wil niet meer verder leven. Gewoon luisteren is vaak het beste en kan kalmerend werken.
Grenzen stellen
Borderliners informeren vaak niet of het schikt dat ze bellen of om hulp vragen. Maar het kan zijn dat het op dat moment echt niet goed uitkomt. Of dat je het niet meer aankunt om weer overladen te worden met andermans ellende. Zeker als je veel om iemand geeft, kan dit geestelijk voor jezelf een zware belasting zijn. Wat doe je dan?
Wijs haar niet af door te zeggen dat het niet uitkomt, dat je geen tijd hebt, of dat je geen raad weet met zulke gesprekken. Ze zal zich dan afgewezen voelen. Maar ga ook niet blindelings op haar verzoek in, dan doe je jezelf tekort.
Beter is om te zeggen dat het even niet schikt, en een tijd te noemen wanneer ze terug kan bellen. Dan kan ze zich daarop instellen. Laat daarbij merken dat je haar problemen serieus neemt. Als het probleem dusdanig is, dat je haar niet kunt helpen, probeer dan te verwijzen naar afspraken die ze heeft met haar behandelaar.
Stel wel tijdig je grenzen, wacht niet tot je helemaal wanhopig bent. Anders kap je een contact af dat voor jullie beiden misschien heel veel kan betekenen. Als het teveel voor je dreigt te worden, neem dan contact op met andere vrienden of familie, of met de behandelaar.
Afstand houden en toch helpen
Laat merken dat je bezorgd bent als dat nodig is. Maar als een borderliner zich helemaal aan je vastklampt, moet je uitkijken dat je niet haar verantwoordelijkheden overneemt. Zoals het helpen met praktische zaken als financien, of bemiddelen bij ruzies.
! Als ze echter uitdrukkelijk je hulp ergens bij vraagt, kun je in dat geval helpen.
Zorg dat duidelijk is dat ze weet waarbij ze wel je hulp kan vragen en waarbij niet. Wees hierin ook eerlijk, sluit haar niet buiten. De kwetsbaarheid van een borderliner gaat niet zo ver dat je belangrijke zaken hoeft te verzwijgen, zoals je eigen of andermans problemen. Ook dan zal ze het gevoel hebben dat ze buitengesloten voelt en niet serieus wordt genomen.
Even een kleine opmerking van mezelf, wat ik heel mooi vind in dit stukje is dat er op gegeven moment staat, uit te kijken dat je niet haar verantwoordelijkheden overneemt
Want dat gebeurd nogal vaak, dat een ander gaat beslissen hoe of wat er gaat gebeuren waardoor een Bordy zichzelf totaal kan kwijtraken, de weg kwijt is...en dat is heel verdrietig, de Bordy vraagt eigenlijk niet veel.
Men wordt vaak niet gesnapt in uitingen en gevoelens, men vraagt ook niet om antwoorden, meestal in mijn geval ook, gewoon iemand die naast je staat, en luisteren wil. Geeft al heel veel de gedachten dat je dr niet alleen voor staat.
Borderline is soms één minuut me gelukkig voelen, intens, tevreden en dan weer die onrust.
Straffen moet ik, zeer voelen, ik voel niet, ik besta niet, ik ben niet.
Borderline is laat me met rust, rot op en tegelijk bel, bel me, houd van me, geef om me.
Borderline is niets kunnen beloven. Ik bel je morgen zei ik net tegen iemand, maar misschien wil ik morgen wel niemand spreken.
Borderline is niet durven dromen, niet aan een opleiding durven beginnen, ik kan niet garanderen dat ik het volhoud, zelfs niet een week. Borderline is telkens maar uitleggen, verdedigen, schaamte.
Borderline is het verlangen naar chaos en het tegelijk haten.
Borderline is onzichtbare pijn.
Borderline is denken jaja het zal wel, wat moet je van me als je een glimlach ontvangt.
Borderline is toegeven aan iets liefs voor jezelf doen en met 20 in plaats van één plant thuiskomen en dan weer geen eten kunnen kopen. Borderline is terugtrekken bij het eerste vermoeden van verraad.
Borderline is intens leven en intens dood willen om de paar minuten.
Borderline is angst.
Borderline is altijd zoeken naar prikkels, ruzie, alles wat me raakt en het vervolgens niet aankunnen.
Borderline is red me neem de verantwoording over en blijf van me af, ga weg in één zin.
Borderline is unfähig zum leben, een rare uitdrukking, onmachtig en onwaardig bedoel ik.
Borderline is verlangen naar een permanent kuuroord, niet die boze buitenwereld.
Omdat de term "borderline" nogal vaag was, werd hij tot voor kort ook gebruikt om sommige kinderen te beschrijven. Deze kinderen werden gekenmerkt door het feit dat zij meestal geen psychische problemen vertoonden, maar in stressvolle periodes ongelofelijke driftbuien lieten zien. Ongecontroleerde agressie, een paranoïde reactie naar anderen toe en een psychotisch-achtige fantasiewereld, waar zij, overigens, met geruststelling en hulp snel konden worden uitgehaald. Fobieën, obsessies en hevige angst kwamen hierbij ook veel voor. De angst zou komen uit de vrees voor zelfvernietiging, lichaamsverminking of een wereldramp. De kinderen waren zeer concreet denkend, hadden vaak leerproblemen, concentratie-, spreek- en leesproblemen, waren lichamelijk hyperactief en hadden aanvallen van tics...
Uit nader onderzoek naar 24 kinderen met de diagnose Borderline kwam dat 37% van hen ADHD had en 63% had last van motorische stoornissen, inclusief tics. Het komt erop neer dat TS-patiënten en "Borderline"-kinderen vergelijkbaar zijn in bijna elk type gedragsprobleem. Beide stoornissen kenmerken zich door problemen met impulsbeheersing. Een groot aantal "Borderline"-kinderen is waarschijnlijk drager van het zogenaamde TS-gen.
Kinderen met (onbehandelde) ADHD hebben een sterk vergrote kans op te groeien tot volwassenen met een explosieve en agressieve persoonlijkheid. Vaak worden dan ook Borderline-achtige symptomen genoemd bij volwassen ADHD'ers. Het is dus heel goed mogelijk dat een groot aantal ADHD-kinderen zijn of later worden gediagnostiseerd als Borderliners. Volwassen Borderliners worden ingedeeld in drie subtypen:
Geen kindertijd met een vorm van hersenbeschadiging;
Wel een kindertijd met een vorm van hersenbeschadiging (trauma, hersenontsteking of epilepsie);
Een kindertijd met ADHD en/of leerproblemen.
Kenmerken van de Borderline persoonlijkheidsstoornis
Psychisch
(Chronische) depressie
Gevoelens van hulpeloosheid
Gevoelens van hopeloosheid
Gevoelens van waardeloosheid
Schuldgevoelens
Woede (inclusief regelmatige uiting van woede)
Angstgevoelens
Gevoelens van eenzaamheid
Gevoelens van verveling
Gevoelens van leegheid
Cognitie
Vreemde gedachtekronkels
Ongewone benaderingswijzen
Paranode voorstellingen (geen waanbeelden)
Quasi-psychotische gedachten
Impuls-actiepatronen
Middelengebruik/-afhankelijkheid
Seksueel afwijkend gedrag
Manipulatieve dreigingen met zelfmoord
Andere impulsieve gedragingen
Intermenselijke relaties
Niet kunnen omgaan met alleen-zijn
Angst voor verlating, opgeslokt worden en vernietiging
Borderline is soms een minuut me gelukkig voelen, intens tevreden en dan weer die onrust. Straffen moet ik, zeer voelen, ik voel niet, ik besta niet, ik ben niet. Borderline is "laat me met rust", "rot op" en tegelijk "bel m'", "houd van me", "geef om me". Borderline is niets kunnen beloven. "Ik bel je morgen" zei ik net tegen iemand, maar misschien wil ik morgen wel niemand spreken. Borderline is niet durfen dromen, niet aan een opleiding durfen beginnen, ik kan niet garanderen dat ik het volhoud, zelfs niet een week. Borderline is telkens maar uitleggen, verdedigen, schaamte. Borderline is het verlangen naar chaos en het tegelijk haten. Borderline is onzichtbare pijn. Borderline is denken "jaja het zal wel, wat moet je van me" als je een glimlach ontvangt. Borderline is toegeven aan iets liefs voor jezelf doen en met 20 in plaats van een plant thuiskomen en dan weer geen eten kunnen kopen. Borderline is terugtrekken bij het eerste vermoeden van verraad. Borderline is intens leven in intens dood willen om de paar minuten. Borderline is angst. Borderline is altijd zoeken naar prikkels, ruzie, alles wat me raakt en het vervolgens niet aankunnen. Borderline is "red me" "neem de verantwoording over"en "blijf van me af, ga weg" in een zin. Borderline is "unfähig zum leben", een rare uitdrukking, "onmacht" en "onwaardig" bedoel ik. Borderline is verlangen naar een permanent kuuroord, niet die boze buitenwereld. Borderline maakt eenzaam en rijk tegelijk. Borderline maakt me stuk en heelt me. Borderline...ik heb het, haat het en omarm het. Borderline, dat heb ik.
Zelfmoord is zelden een impulsieve beslissing. In de dagen en uren voordat mensen zichzelf doden, zijn er gewoonlijk aanwijzingen en waarschuwingssignalen.
De sterkste en meest verontrustende tekenen zijn verbaal - 'Ik kan niet meer verder', 'Niets doet er meer toe' of zelfs 'Ik denk erover om er een eind aan te maken.' Zulke opmerkingen moeten altijd serieus worden genomen.
Andere veel voorkomende tekenen zijn:
Neerslachtig of teruggetrokken worden
Roekeloos gedrag
Zaken op orde maken en waardevolle bezittingen weggeven
Een opvallende verandering in gedrag, houding of uiterlijk
Overmatig alcohol- of druggebruik
Een groot verlies of verandering van leven moeten verwerken
De volgende lijst geeft meer voorbeelden die er allemaal op kunnen wijzen dat iemand overweegt zelfmoord te plegen. Natuurlijk leiden deze situaties in de meeste gevallen niet tot zelfmoord. Maar in het algemeen geldt hoe meer tekenen iemand vertoont, hoe groter het risico van zelfmoord.
Situaties
Seksueel misbruik of mishandeling Een familie waarin zelfmoord of geweld vaker voorkwamen De dood van een goede vriend of familielid Een relatie die eindigt in een scheiding Het niet goed doen op school, ophanden zijnde examens, examenresultaten Verlies van baan, problemen op het werk Dreigende juridische acties Recente gevangenneming of aanstaande invrijheidstelling
Gedrag
Huilen
Vechten
De wet overtreden
Impulsiviteit
Zelfverminking
Schrijven over dood en zelfmoord
Vroeger zelfmoordgedrag
Extreem gedrag
Veranderingen in gedrag
Fysieke verandering
Gebrek aan energie
Verstoorde slaappatronen - te veel of te weinig slaap
Verlies van eetlust
Plotselinge gewichtstoename of gewichtsverlies
Toename van onbeduidende ziektes
Verandering in seksuele belangstelling
Plotselinge verandering van uiterlijk
Gebrek aan belangstelling voor het uiterlijk
Gedachten en Emoties
Gedachten aan zelfmoord
Eenzaamheid - gebrek aan steun van familie en vrienden
Afwijzing, zich uitgesloten voelen
Grote droefheid of schuldgevoelens
Niet in staat zijn om verder te kijken dan een heel beperkt gezichtsveld
Iemand met een Borderline /persoonlijkheid/stoornis kan in bepaalde situaties in een crisissituatie belanden.
Een crisis is ernstig en er moet soms snel worden ingegrepen omdat er sprake kan zijn van zelfdoding.
(10 tot 20% doet daadwerkelijk een poging! )
Ook spreekt men van crississituaties bij zelfverwondend gedrag,zelfverwaarlozing of bij een ernstige depressieve periode.
Als iemand met borderline onder behandeling is dan kan men in zo'n situatie de behandelaar tijdens kantoortijden benaderen. (vraag dit aan je behandelaar!)
Daarbuiten kan je altijd een crisisdienst bereiken via je huisarts of een centrale huisartsenpost.
Het interesseert me niet wat voor werk je hebt. Ik wil weten wat je verlangens zijn, en of je durft te dromen over dat waar je in je hart naar hunkert.
Het interesseert me niet hoe oud je bent. Ik wil weten of je het aandurft naar liefde te zoeken, je droom na te streven, het avontuur van het leven durft aan te gaan.
Het interesseert me niet welke planeten je maan kruisen. Ik wil weten of je tot de kern van je eigen verdriet bent doorgedrongen, of je ontvankelijker bent geworden door het verraad van het leven. Of dat je je hebt teruggetrokken en afgesloten uit angst voor nog meer pijn. Ik wil weten of je pijn kunt ervaren, de mijne of die van jezelf, zonder het te verbergen, te verdoezelen of vast te houden.
Ik wil weten of je met vreugde kunt omgaan, de mijne of die van jezelf, of je kunt dansen van uitzinnigheid en de verrukking tot in je vingertoppen en tenen kunt voelen tintelen, zonder ons te waarschuwen voorzichtig te zijn, realistisch te zijn, rekening te houden met de beperkingen die je als mens hebt.
Het interesseert me niet of het verhaal dat je me vertelt waar is. Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen om eerlijk tegenover jezelf te zijn; of je de beschuldiging van verraad kunt verdragen zonder je eigen ziel te verraden; of je trouweloos kunt zijn en daarom betrouwbaar.
Ik wil weten of je schoonheid kunt zien, zelfs wanneer het niet mooi is, iedere dag, en of je je eigen leven door de aanwezigheid ervan kunt verrijken.
Ik wil weten of je mislukking kunt aanvaarden, die van jezelf en de mijne, en toch aan de rand van het meer kunt staan en Ja! roepen naar de zilveren volle maan.
Het interesseert me niet te weten waar je woont of hoeveel geld je hebt. Ik wil weten of je kunt opstaan na een nacht van verdriet en wanhoop, vermoeid en gekwetst tot op het bot, en kunt doen wat gedaan moet worden om de kinderen te eten te geven.
Het interesseert me niet wie je kent of hoe je tot hier bent gekomen. Ik wil weten of je met mij midden in het vuur wilt gaan staan en niet zult terugdeinzen.
Het interesseert me niet waar of met wie je hebt gestudeerd. Ik wil weten wat jou staande houdt, van binnenuit, wanneer al het andere wegvalt.
Ik wil weten of je alleen met jezelf kunt zijn en of je op die eenzame momenten werkelijk van je eigen gezelschap geniet.
geniet van de rust
die deze kaars uitstraalt
ik hoop in stilte
dat iedereen er kracht uithaalt
ook voor hen
die van ons zijn gegaan
in gedachte altijd aanwezig
ergens tussen zon en maan
