Oorsprong en hiërarchie

Volgens de overlevering heeft God de engelen op de tweede dag van de schepping geschapen. Het was hun opdracht om alle voorkomende verschijnselen van het heelal bij te staan, maar ze zijn niet allemaal met precies dezelfde functie tot leven geroepen.
Verder leest U over de hiërarchie onder de engelen en over de geliefdste en belangrijkste leden van het Rijk der Engelen.

Het wezen van de engelen

Voor we de traditionele oorsprong van de engelen gaan bestuderen,
moeten we misschien eerst proberen een belangrijke vraag te beantwoorden :
Wat zijn engelen ?
Volgens de heersende opinie
is een engel een denkend wezen zonder fysieke aanwezigheid,
een zuiver spiritueel wezen.

HEERSCHAPPIJ DER ENGELEN
In tegenstelling tot mensen en alle andere diersoorten op aarde zijn engelen niet aan evolutie onderhevig. Ze worden volmaakt geboren en zijn meteen volledig uitgerust voor het uitvoeren van hun taken. De enige ontwikkeling die hen volgens de overlevering gegeven is, is het vermogen om te leren van het bestuderen van de zich ontvouwende Kosmos.
De engelen heersen over alles. Hun doel is het geheel van de schepping te ondersteunen. Zo heeft elke soort van alle planten, dieren en mineralen een eigen onstoffelijke geest, dit geldt ook voor de planeten, sterren en winden.
Omdat engelen de beperkingen van tijd en ruimte niet kennen, kunnen ze zich sneller bewegen dan het licht, ze kunnen overal zijn, op het moment dat zij dat willen, en ze kunnen elke vorm aannemen die ze wensen. Hoewel ze zich niet kunnen voorplanten, en in die zin man noch vrouw zijn, hebben velen een voorkeur voor één van de beide geslachten.
Bij hun schepping hebben de engelen een vrije wil gekregen, maar de meeste gaven deze gift vrijwillig terug uit eerbied voor hun schepper.
Waar heb je een vrije wil voor nodig als je verbonden bent met de alwetende, liefhebbende God Almachtig ?

HET LICHT EN HET DUISTER
Hildegard van Bingen, een benedictijner abdis, die in Duitsland in het Rijngebied leefde, was één van de grootste geesten van de 12de eeuw. Volgens haar willen de engelen de mens zo graag dienen en beschermen, omdat ze zich over ons verbazen :

"Alle engelen kijken met verbazing naar de mensen,
die door hun heilige werken gekleed lijken te gaan
in een ongelooflijk mooi gewaad.
Want de engel zonder de werking van het vlees is slechts aanbidding,
maar de mens met zijn tastbare werken is een verheerlijking :
daarom prijzen de engelen het werk van de mensen".

Engelen kunnen niets anders dan God dienen en aanbidden. De bescherming die ze ons met liefde geven gaat in tegen de samenzweringen van de gevallen engelen. Dit zijn de engelen die hun vrije wil hebben behouden. Zij wilden alle macht en glorie voor zichzelf, niet om te dienen, maar om gediend te worden. Hun arrogantie en naijver stortten hen in het verderf : ze werden duivels, demonisch, boosaardig. Beschermd door de duisternis is hun enige doel het ondermijnen van de harmonie van de kosmos. Bijgevolg is de gehele mensheid betrokken in dit grote gevecht tussen licht en duister, liefde en haat. Hoe is dit alles begonnen ?

DE SCHEPPING
Bijna elk van de grote godsdiensten heeft een soortgelijk verhaal over de schepping door een uitbarsting van scheppende kracht uit een ander rijk onstaat het universum zoals wij dat kennen.
In de kabbala, het belangirjkste richtsnoer van de joodse mystieke traditie en één van de rijkste bronnen van de leer der engelen, is een fraaie en fascinerende versie van het scheppingsverhaal te vinden. Het is een uitbreiding van de versie die in de Genesis te vinden is en ze vertoont verrassend genoeg merkwaardige parallellen met de moderne wetenschappelijke theorie. God wordt hierin beschreven als de Goddelijke Aanwezigheid, een almachtig, ondefinieerbaar, vormloos wezen in het midden van het niets. Toen de Ene besloot zich te manifesteren in een vorm, werd louter door dat idee het licht geschapen. God "scheidde het licht van de duisternis" en schiep zo de eerste tegengesteldheid. Het materiële universum wordt gekenmerkt door tegenstellingen, licht en donker, man en vrouw, goed en kwaad, liefde en haat. De Ene werd Twee door deze scheiding.
God, de Twee in Eén, perste toen zijn mannelijkheid samen in één enkel minuscuul lichtpuntje. Dit is het "woord", de "logos", het principe van de bevruchting, dat vervolgens wordt ontvangen door de "diepe wateren", de duisternis, de schoot, het vrouwelijk aspect van God, dat ontvangt en het zichtbare universum baart.
De astrofysici zijn het er grotendeels over eens dat de BIG BANG plaatsvond toen één enkel punt van ongelooflijk dicht opeengeperst materiaal explodeerde en daarmee het universum vormde zoals we dat kennen.

Maria bidt de sjechina onophoudelijk voor de mensheid

SJECHINA
Het vrouwelijke aspect van God, de moeder van het heelal, staat in de joodse overlevering bekend als de SJECHINA. Volgens deze overlevering is zij God de Moeder, de gemalin van God de Vader. Zij is de goddelijke uitstraling, de Heilige Moeder, die het heelal heeft gebaard. Alle vrouwelijke goddelijke wezens zijn aspecten van deze ene, zo ook de Maagd Maria. In de Kabbala wordt ze ook wel beschreven als de "verlossende engel" en in Genesis 48:16 verwijst Jakob naar haar als de "Engel die mij verloste van al het kwaad". Ze is de bewaakster van de boom des levens in de hof van Eden.
Volgens Gershom Scholem, een groot geleerde op het gebied van de joodse mystiek, werd de sjechina van haar geliefde, God de Vader, gescheiden na de zondeval van Adam en Eva. Alleen op vrijdagnacht, de heilige nacht voor de sabbat, worden zij opnieuw met elkaar verenigd, waarna ze weer gedwongen zijn om afscheid van elkaar te nemen. Pas als al het oorspronkelijk licht van de schepping tot zijn goddelijke kern is teruggekeerd, zullen de kosmische geliefden voorgoed samen zijn.
Scholem schrijft : "De sjechina terugleiden naar God en haar met Hem verenigen, is het ware doel van de thora".
Volgens de mystici van de kabbala nemen we allen deel aan dat proces. Elke daad van liefde en medeleven brengt het goddelijke paar dichter bij elkaar.
Zo beschouwd, is het leven zelf een liefdesverhaal. We zijn in wezen allemaal eenzame minnaars, gescheiden van onze geliefde, die we slechts in ons eigen hart terug kunnen vinden. De sjechina is de engel van de liefde die vreugde schept in de verbintenis van geliefden en deze zegent, want elke verbintenis brengt haar dichter bij haar eigen ware liefde.

De boom des levens uit de kabbala