Vrijdag, 17 maartxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik ben om 6.40 uur opgestaan. Alles is nog in diepe rust. De zon heeft me om 06.00 uur al met hanengekraai gewekt. Ik loop naar buiten om wat foto’s te maken. Ondertussen ontwaken ook de anderen. Het ontbijt wordt weer door Ton prima geregeld en daarna… even tanken, dat had je gedacht. Als we diesel willen bestellen, krijgen we als antwoord: “we komen niet voor minder dan 300 liter”. Het alternatief is met de jerrycans naar een pompstation; wel een beetje veel gevraagd om met 40 liter te zeulen; dan maar een taxi – zal je in Nederland niet lukken - en zo komen we toch nog aan onze 40 liter. Fred gaat met de taxi terug naar het vliegveld. Bedankt Fred voor de fijne dagen.
Weer zo’n dag met weinig wind; toch willen we vandaag Bodrum bereiken. Dat zal dus zeilen worden met de motor als ondersteuning. Meer dan 8 knopen maken we niet.
Ik zie er niet uit met een baard van inmiddels 10 dagen.
We passeren Icaria aan bakboord. Ik denk aan Icarus; een persoon uit de Grieks mythologie, die zo graag wilde vliegen; hij maakte vleugels van was en vloog de zon tegemoet, maar de zon deed de vleugels smelten en Icarus viel naar beneden: over en uit.
Aan bakboord passeren we Patmos: het eiland waarheen de evangelist Johannes verbannen werd.
Even later aan bakboord Leros en aan stuurboord Kalimnos en vervolgens Kos. Het eiland Kos is veel groter dan ik gedacht had. We naderen Bodrum. Van verre herkenbaar aan het grote kasteel. Op zaterdag, 18 maart 2006, om 00.30 uur varen we de haven van Bodrum binnen.

Bij foto: Het schilderachtige havenplaatsje, waar ik door hanengekraai werd gewekt; het verwaarloosde havenlicht lijkt op een hondje, verroest zeker als gevolg van het opgelichte pootje; onze tankwagen, tevens taxi of andersom; de burcht van Bodrum.