Men kent het einde van zijn vinger,maar niet het einde van zijn leven
stromend water
ASTRID op de schuif-af
belevenissen
Wat kan het leven toch mooi zijn . VAN HARTE WELKOM OP HET BLOG VAN MAMALOU
31-05-2006
Een blij bericht
Deze avond om vijf uur telefoon gekregen van de dochter , ze heeft vandaag het geslacht van de baby gezien . "Mama ik betaal deze avond de rekening " dat was haar openingszin . Ze had me in de week gezegt dat ze samen gingen dineren op de dag dat ze zouden weten of het een jongen of een meisje was. Serge zou betalen als het een jongen was .
Deze morgen was het weer vroeg dag , half zes en mijne wekker maakte van zijn oren . De senioren van de sterrewijzer rekenen op mij , koffie inschenken -melk erbijdoen -boterhammen besmeren en een babbeltje slaan . Ze zijn met weinig tevreden , hun eisen liggen niet meer zo hoog . Vandaag was het stil , er branden twee kaarsen in de gang . Stans en Eugéne gingen van ons heen ...maar ze blijven in onze gedachten .
Zondag was het vlaamse kermis in en om huize de sterrewijzer . Volksspelletjes - Eetstandjes - Tekenwedstrijd voor de kinderen - Penture op kindersnuitjes - Rondrit met een tweespan - een grote tombola altijd prijs altijd gewonnen enz... Het was soms hart werken maar we deden het graag , want de verdienste komt ten goede aan de bewoners van het huis .
Ben vandaag met zus M. in Poederlee gaan wandelen . We zijn vertrokken aan de Heggekapel die in 1442 werd gebouwd op de plaats waar in 1412 gestolen hosties ongeschonden werden teruggevonden . Aan de overkant staan de Kapelletjes van de Zeven Weeën van Maria . Vertrekken doen we zuidwaarts , de wandeling is 8,5 km en loopt langs verharde en boswegen . Ik vind het heerlijk lopen door bossen , langs uitgestrekte velden en de Aa-rivier steken we twee maal over . Spijtig dat we 2 km langs de drukke baan Poederlee-Lichtaart moesten lopen .
We zijn vandaag naar Duitsland gereden en brachten een bezoek aan het Landschaftspark in Duisburg-nord . Als we er bijna waren zijn we de verkeerde baan opgereden , nergens geen wegwijzers meer die we nodig hadden . Mijne schat zag dat achter ons een politieman reed , wij stopten en met zijn arm deed mijne schat teken aan de politieman om te stoppen . Deze kwam met zijn motor tot stilstand naast het geopende vensterraam . We lieten hem ons plannetje zien en vroegen of hij de weg kon beschrijven naar het Landschaftspark . Met Duitse en Franse woorden - pen en papier legde hij vriendelijk de weg die we moesten volgen aan ons uit tot ...Plots keek hij op zijn horloge en zij 'Ik heb nog even de tijd , keer de wagen en volg mij ik breng jullie ter plaatse' . Inderdaad 't is bijna niet te geloven maar wij zijn schoontjes achter hem gereden , recht naar ons doel wat toch ong. 5km rijden was . Een ding vind ik spijtig , we hebben hem niet eens kunnen bedanken want hij wees ons de parking en hij reed verder .
Onze kleine (b)engel is om 7 uur wakker , wij ook . Na het ontbijt en 't badje zet ik onze kapoen in zijn buggy . Een uurtje wandelen , intussen enkele boodschappen doen . De hele voormiddag hebben we in de tuin gewerkt en gespeeld . Iets na 12 is Ignace zijn bedje ingegaan en om half vier was hij uitgeslapen . Propere pamper en schoenen aan en hij kan weer buiten gaan spelen , liever in de zwarte zand dan in de witte . Zich amuseren , dat is belangrijk , voor we hem terug weg doen een flinke wasbeurt (dat vindt hij niet zo leuk ).
Zoals bijna elke donderdag zijn we ook gisteren gaan wandelen (ikke en m'n zus Magda). In Oostham -Leopoldsburg een zeer aangename wandeling van 10km. door de bossen . We hadden ook niet te klagen over het weer , 16°C en de zon was er ook . Ezeltjes in de wei stoorden zich helemaal niet aan de wandelaars , zij graasden lekker voort .
Nadat we onze dorst gelaafd hadden zijn we het museum "Bataille des Ardennes" gaan bezoeken . Het is echt de moeite waard , zoveel kleding-wapens-gebruiksvoorwerpen-oude foto's enz...alles mooi tentoon gesteld . Daarna zijn we ook het potterie en ham-museum gaan bezoeken . Terug in de stad enkele aankopen gedaan (streek producten ). Om half zes zijn we dan iets gaan eten en om 19 uur terug met de autocar huiswaarts . Er was niet al te veel verkeer zodat we om 21 uur terug aan de sporta gebouwen in Tongerlo waren . Hier hebben we afscheid van elkaar genomen . Ik hoop dat ik Magda uit Zoersel nog eens tegen kom op een wandeling .
We stappen vol goede moed verder , schuins omhoog langs de kerk . Ja in ons kempenlandje kunnen we dat wel af 14 km. maar hier in d'Ardennen telt 1 km. voor 2 . Na enkele stevige klimmetjes en veel bergop besluiten we aan de eerste splitsing dar 7 km. genoeg zal zijn . We wandelen een stukje langs een kabbelend beekje , we blijven er even bij stilstaan . Magda en ikzelf lopen even te dromen langs het water en zo lopen we een pijl voorbij . Het kabbelende water gaf ons zo'n rustig gevoel , na een 100 tal meters stopte het paadje net voor het water en we zagen hier géén pijl voor de Nordic wandelaars , we hebben dan rechts omkeer gemaakt want door het water dat kon toch niet . Al vlug vonden we de pijl die we gemist hadden . Na enkele afdalingen hebben we ons lunchpakket met veel smaak verorberd . Na nog enkele fikse afdalingen kwamen we terug op ons vertrekpunt . We hebben onze poles in bewaring gegeven en zijn dan in de stad iets gaan drinken .
Om zes uur ben ik opgestaan , neen 'k moet niet werken gaan . Met twee autocars vertrekken we om half acht vanuit Tongerlo naar La Roche . Sporta heet ons hartelijk welkom op de "Nordic Classic" in La Roche en Ardenne . In de bus zit ik naast Magda , neen niet mijn zus , Magda komt van Zoersel . Ze heeft net als ik 2 kinderen en 2 kleinkinderen . Met de poles wandelen is voor haar net als voor mij een ontspanning . In La Roche gaan we samen op stap , bij 't vertrek spreken we af dat we 14 km. gaan doen . We vertrekken aan het zwembad in La Roche richting centrum , aan de kerk staan hoornblazers en mensen in verschillende klederdrachten , we maken hier enkele foto's (we hebben beiden een digitaaltje bij )
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam mamalou.
Ik ben een vrouw en woon in Olen (België) en mijn beroep is huisvrouw en dit wil zeggen dat ik verantwoordelijk ben voor alles wat hier ten huize fout gaat .
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gewoon bezig zijn .
Vroeger was ik kokkin en zorgde ik voor mijn bejaarde vader .Nu werk ik in een bejaardenhuis 3 dagen per week zorg ik dat onze senioren kunnen ontbijten . Ik bespeel terug de accordeon met veel plezier en blaas regelmatig mooie tonen op mén klarinet