Liefde is een stuwende kracht
die het universum bindt,
waar alles uit is ontstaan
en wat de mens drijft om te leven.
Wij zijn gemaakt voor de liefde maar
vergeten al te vaak wat liefde is.
Als het om onze geliefden gaat,
stellen wij vaak voorwaarden,
hebben we eisen en zijn we stringent.
Maar liefde is absolute vrijheid en
daar mogen we dan ook geen
voorwaarden aan stellen.
Toch is onze manier van liefde
naar elkaar vaak zeer voorwaardelijk.
Doen we iets dat de ander niet aanstaat,
dan sluiten we de deur en daarmee ons hart.
We laten de liefde niet meer stromen
en blokkeren deze universele energie.
Hierdoor wordt een zo ontzettend mooi
proces gestopt en komen er allerlei
nare gevoelens en emoties naar boven.
We voelen ons zielig, gedeprimeerd
en geven de ander de schuld van onze pijn en verdriet.
We stellen hoge eisen aan de liefde van een ander.
Maar tegelijkertijd hebben we ook onze eigen
voorwaarden aan onze liefde voor een ander.
Jij doet mijn pijn, dan doe ik jou pijn.
Hiermee wordt de deur op slot gedaan
en is het leed compleet.
Zolang we niet inzien dat we onze
 liefde voorwaardelijk maken,
is ons leven vaak omrand met schaduwrandjes.
Alsof voor ons het geluk niet is weggelegd.
Toch ligt de sleutel enkel bij onszelf.
Wij bepalen namelijk of de liefde kan stromen of niet.
Probeer nu eens de weg vrij te maken voor de ander,
hoezeer je ook gekwetst bent.
Je kunt je nu kwetsbaar opstellen en de ander
zal zich hierdoor ook durven openen.
Echter, één zal de eerste stap moeten zetten...
wees jij dan de wijste.
Sluit niet langer de deur naar de liefde,
maar open je hart.
Voel de enorme kracht van de universele liefde.
Het geeft een machtig en rijk gevoel,
het verdrijft eenzaamheid, pijn en verdriet.
Zij die hun hart hebben gesloten teren in op hun liefde,
het maakt enkel bitter en zwaar.
Weet dat alles een wisselwerking is,
straal je liefde uit dan zal je liefde ontvangen.
Sluit daarom niet langer je hart.
Laat je boosheid voorbij gaan
en zie dat je niet de enige bent die gekwetst is.
Ook anderen hebben deze gevoelens.
Door in wrok om te kijken,
zul je bitter worden.
Door in liefde nieuwe paden te bewandelen,
zul je nieuwe terreinen ontdekken.
Er zal ons aan niets ontbreken
als we hoop blijven houden,
onze moed laten zien en ons
doorzettingsvermogen blijven gebruiken.
Door in het nu te leven en
het verleden het verleden te laten.
Door de toekomst niet langer in te willen vullen
maar gaande weg gaan zien hoe
 het leven zich verder zal gaan ontvouwen.
Het universum houdt van ons,
dus zal het ons aan niets ontbreken!
Ilse Nijse