Dit hier is
mijn neefje Floris
Toen ik mijn maatje Martjuh leerde kennen
was Floris net 15 mnd
 en zou ik een weekje of wat
op hem gaan passen 
Daar Mart een aparte voorgeschiedenis
en een plunderend wezen aan zijn ex had
bleek zijn bank aardig wat gelicht
 stond hij brodeloos en raar te kijken
 met de vaste verplichting-kinderalimentatie
waardoor ik toen insprong
want samen sta je zo weer sterk!
Twee jaar lang ben ik dag en nacht met een (gemiddelde van 55 uren per week)
op de kleine Floris gaan passen.
Het voelde echt heel erg dichtbij
met deze kleine man
Leergierig als hij was, slurpte hij alles  naar binnen
wat ik zoal aandroeg en omdat ik verder niets in het huishouden hoefde te doen daar,
 dan boodschappen en zo nu en dan eens koken
werd hij dus een heel slim en wijs kereltje.
Gek op zijn tante Kaatjes, zoals hij me noemt.
Wederzijds natuurlijk, al doende reisden we met z'n 2 heel wat af...wereldreizen noemden we dat.
Hij in zn wagentje en ik er achteraan.
Heerlijke dingen voor onderweg mee en zo uren en uren wandelend door ons mooie dorpje Oosterbeek, waar ook mijn wiegje stond.
Van alles kwamen we onderweg tegen, bloemetjes, bij'tjes, koeien en wat al niet meer zei
We gingen eikeltjes planten en fietstochtjes odernemen, langs bos en heideveld.
En nu hij dus alweer 6 jaren is geworden, blijf ik hem geregeld opzoeken om alsnog samen wat te kunnen ondernemen.
echt genieten hoor, met dit ventje!
Zo was ik gisteren even met hem naar de Rijn gegaan en van alles lopen bekijken wat we nu weer tegen kwamen