|
De ‘rivale’…
na enkele maanden relatie
maakte ik een evaluatie
je bekijkt de pro’s en ook de contra’s
je levert in maar krijgt veel extra’s
je legt het tenslotte allemaal
ter weging in een flinke schaal
na even heb je dan wel vastgesteld
naar waar de weegschaal overhelt
’t lijkt simpel als ik het hier zo zeg:
‘k zoek naar de ‘gulden middenweg’!
je vindt niet alles even fijn
dus doe je best wat water bij de wijn
‘k zei ’t al vaak en wil dus hier niet snoeven
je zal maar best de wijn nog proeven
wij behoefden nog maar zelden water
en ontwaakten nimmer met een kater
maar laat het hier ook even duidelijk zijn
liefde doet af en toe toch wel eens pijn!
jij geeft je uiteindelijk helemaal
het ‘lijkt’ dan ogenschijnlijk maar normaal!
je mag dat hier dan ook niet mis verstaan
en schuif dàt euvel van de baan
‘k waardeer enorm wat jij voor me doet en laat
ik besef echt wel waar ‘t hier om gaat
‘k leerde echter nooit of van ‘mijn’ leven
mij ‘ook’ zó voor het volle pond te geven
ik bedoel hiermee in een relatie
en niet bij enige sportprestatie
want op dàt vlak is het simpel:
de meet ligt bij de wimpel!
ik ben dan wel geen boerenkinkel
maar er is bij mij nog werk aan de winkel
ik wil echt het beste van mijzelf geven
zelfs tot het einde van mijn leven
maar ik denk ook dat jij degene bent
die mij tot op heden ’t beste kent
jij haalt van alles bij mij naar boven
dus begin ik in sommige dingen te geloven
jij krijgt stilaan wat vat op mij
ik leer ook alle dagen bij:
van hoe ik met jou moet handelen
en welke weg ik moet bewandelen
ik beken hierbij ook ietsje schuld:
‘k zit toch zo vol met ongeduld!
‘k wenste àlle zorgen van de baan
en wilde àlles sneller laten gaan
van die ‘ene’ rivale weet je ondertussen ook al iets
mijn ‘bijna’ grootste liefde is mijn fiets
je hebt het al wel ingezien:
‘k ben toch zo zot van dat machien!
en maak je maar geen zorgen
ik hou die liefde niet verborgen
die liefde hou ik, als dat mag,
tot mijn allerlaatste hartslag
en alhoewel dat liefje niet van mij kan erven
wil ik ’t allerliefste op háár sterven!
dat lijkt me wel een mooie dood
zo naast dat stalen ros, zo vurig en zo… rood
“waar ben ik dan ?” hoor ik je al zeggen
kijk, dat probeer ik hierbij uit te leggen:
jij bent steeds in mijn gedachten,
alle dagen, alle nachten
ik mis je al als je de straat uit rijdt
ik tel af als je naar me onderwege zijt
als ik je hoor dan slaat mijn hart veel sneller
als ik naar je bel dan klinkt mijn stem wat feller
als ik voor jou gedichtjes schrijf
weet ik met al mijn woorden blijf
dan zeg ik simpel alles wat ik zeggen wil
’t verguld zo af en toe die pil
want ja, die is er af en toe:
‘k word het alleen zijn ‘soms’ wat moe
niet dat ik me zó vaak eenzaam voel,
dat is nu ook weer niet wat ik bedoel
ik ben simpelweg zo graag bij jou
jij bent verdomd zo’n lieve vrouw !!!
Ludo B.
|
