Dublin 2002

Donderdag 14 februari

We moeten vroeg opstaan want het vliegtuig naar Dublin vertrekt uit Charleroi om 9.55. We vertrekken thuis om 6.40 en J is heel zenuwachtig en vliegt er op los om door Brussel te geraken. Alles verloopt vlot en om 8h zitten we ons ontbijt al te verorberen in de luchthaven. We checken in en dan begint het wachten. In plaats van op tijd te vertrekken is er om 9.55 nog altijd geen vliegtuig te bespeuren. We worden verwittigd dat er vertraging is en om 10.25 kunnen we eindelijk opstijgen. Het is zo helder dat we ons landje als een wegenkaart onder ons zien wegglijden. Eerst volgt de noordzee met witte kopjes en dan Groot Brittanië , dat vooral groot is. We zien uiteindelijk de rode bergen in Wales en daarna de ierse zee. Die rimpelt een beetje. We kopen ons buskaartje in het vliegtuig. Daarna blijkt dat we goedkoper op de bus zelf gekocht hadden. Om 12h zijn we in Dublin, de bus staat op ons te wachten en voert ons langs veel wegeniswerken, de o’Connolstreet en bridge, St Stephens green en Merrionsquare tot op 600m van ons hotel:

Butler’s townhouse hotel, in en uit de stad, een juweeltje van inrichting…

maar geen four posterbed.

Er schijnen moeilijkheden te zijn met de airconditioning (die ook in de verwarming voorziet). Ze troosten ons: onze kamer staat ook op internet.

Dat is ook zo, daarenboven ligt ze rustig, we horen enkel ons hartje kloppen. Een droom. We drinken thee, maken ons klaar en trekken te voet de stad in. Dat is heel goed te doen. Eerst een algemene verkenning en we maken een grote vergissing door te proberen om in Bewleys in Grafton street te gaan eten. Enkel de koffie is lekker. Om onze misstap goed te maken gaan we om 4h thee complet drinken in Shelbourne hotel.

Hadden we maar niet geluncht, dan hadden we nu meer kunnen genieten van onze sandwiches, scones en gebakjes. Wat zeggen ze ook al weer van die ogen en die buik? We wandelen in het park, lopen door de winkelstraten zoeken de o’Donohouge en gaan tegen 19h naar het hotel terug. Iedereen loopt rond met bloemen. Na een verkwikkend bad dineren we in de kelder en krijgen een flesje champagne voor op de kamer mee. We krijgen het niet meer op en gaan slapen. Tomorrow another day.

Vrijdag 15 februari

Ik sta op om 8h en bereid het programma voor: number 29, Bank of Ierland, the dead zoo, National museum, National art galery en Trinity college. Om 9 h roep ik Jozef op, we maken ons klaar en gaan ontbijten. Blijkt dat ik me een uur vergist heb, we zijn in Ireland you know, we leven een uur later. Voor alle zekerheid verzet ik mijn klok. We mogen nog efkens op internet aan de receptie en we gaan op stap om ons programma af te werken. De zon schijnt en het is warm voor de tijd van het jaar.

Ons eerste doel is number 29 in de fitzwilliamstreet.

Dit is een georgean house dat we van o nder tot boven bezoeken. Spijts onze talenkennis verstaan we maar de helft van wat de gids ons probeert wijs te maken omdat hij broebelt tegen de sterren op. Heeft hij toch aan het wiskeyvaatje gezeten? Daarbij weet hij geen enkel antwoord op onze vragen.

We krijgen de toer tesamen met 4 engelse dames en vertrekken vandaar naar de dead zoo, het natuurhistorisch museum, waar we de ierse fauna bezoeken.

Rond 12.45 gaan we naar de national art gallery waar we in een overvol restaurant toch nog aan een tafel en een exellente beet geraken. Als we er buitenkomen trekken we naar de bank of Ireland waar we de chambre of lords bezoeken. Deze bank was vroeger het ierse parlement.

We zijn allebei moe en besluiten mee te rijden met de "hop on hop off" bus waarmee we 1,5 toer maken. Daarna naar christchurch en terug naar st Stephens green om een tafel te reserveren bij Commons onder het Newman huis. We drinken nog een glas in de shelbourne bar

en gaan vandaar naar onze culinaire verrukking. Alles klopt tot… ze jozef’s koffie vergeten. MOE maar meer dan voldaan gaan we te voet naar ons hotel kwestie van de calorien te verbranden, indien dit nodig moest blijken.

Thuisgekomen staan ze ons op te wachten met de sleutel en of we nog zin hebben in het ene of het andere. Neen, we hebben alles gehad en gaan gelukzalig slapen.

Zaterdag 16 februari

We voelen het wel in onze kuiten wat we gisteren afgelopen hebben, maar na een verkwikkend bad en een iers ontbijt zijn we weer paraat en vertrekken in een mooi lentezonnetje naar het centrum. Eerst naar het nationaal museum van geschiedenis, waar we zien dat hier in onze contrijen ook mooie gebruiksvoorwerpen gemaakt werden lang voor christus. Daarna is het al na een uur en gaan we snel iets eten in de nationale gallerij. Het is even lekker als gisteren, maar nu hebben we nog een stuk mokkataart gegeten tot slot, met slagroom. LEKKER! Vandaar naar Trinitycollege

en om geschenken. Rond 18h dweilen we doodvermoeid de Temple Bar af. We zijn na het eten te moe om nog de overvolle pubs te bezoeken en trekken naar ons warme rustige bedje.

Zondag 17 februari

Na een rustige nacht en een goed ontbijt maken we onze valiezen gereed en gaan nog een toertje maken in Ballsbridge. We zien dat de lobsterpot niet zover van het hotel lag. Dat zal voor een volgende keer zijn. Om 12h checken we uit en rijden we met de aircoach naar de luchthaven. Wat een verschil met Charleroi, maar ja, dt is ook een internatonale luchthaven. Het vliegtuig stijgt op tijd op en we landen na anderhalf uur vliegen moe maar voldaan in Charleroi.