Gezien er de voorbije dagen steeds onweerdreiging was in de namiddag, zijn we vandaag een uurtje vroeger opgestaan. Ontbijt om 7.00u. en iedereen stond vertrekkens klaar om 8.00u. We genoten van de ochtendfrisheid op de nog kille en nevelige bospaden onder een opkomende zon. Heerlijk! Na een rustige klim van ong. 700 m., waarbij we op een zeker ogenblik zelfs boven een laaghangend wolkendek uitstegen, bereikten we om 10.50 u de Gensgitschhütte (1.787 m.), zodat we na wat eten en drinken de klim naar de Gensgitschtop (2.285 m.) konden aanvatten om 11u.15'. Beneden stond aangeduid voor de klim: 1u.30' Onze bolletjestruidrager "de Miel", stond om 12u.15 bij het kruis op de top. De anderen volgden een na een. Na het bewonderen van het panorama en het nemen van de nodige fotos werd de afdaling aangevat om 13u.00' om daarna nog 2,5 uur af te dalen naar Mariapharr: Opnieuw zitten we hier schitterend gelogeerd in een 4 **** hotel/gasthof met aangrenzend zwembad. Voor de groep was het vandaag een speciale dag, nl. het was vandaag de verjaardag van Paula, (64j.) maar nog met de fysiek van een hinde, en tevens de 45ste huwelijksverjaardag van Marie-Louise en Willy. Na een hint aan de hotellier werd ons dan ook een glas "sekt" als aperitief aangeboden als entree op een heerlijk viergangendiner. Iedereen kwam "gezond moe" in Mariapharr toe maar genoot na van een prachtige zonnige dag: (zonder regen) Een bedankje aan Peter en co , aan Magda, aan Pol en Chris en aan Luc en Anita voor het berichtje: Het doet ons plezier op deze manier in kontakt te kunnen blijven met het thuisfront.(Er wordt hier heel wat afgebabbeld over onze eerdere huttentochtbelevenissen.) Eveneens groeten aan mijn zonen, schoondochters, de kleinkinderen Yoni, Kyan, Anke en Jonas en aan Agnes vanwege Fons. Luc en Anita,........ betreffende die dronkemans-eed zal Gilbert nog wel antwoorden. Een andere anekdote van vandaag: toen er eentje besefte dat zijn benen aan het verbranden waren, zei men hem dat hij die moest insmeren, waarop de lijdende vroeg: met wat? Er werd hem direkt geantwoord: " met boter, bakken en braden" Tot morgen.
Dag Lut en Mieke, Sus en Wisken, hier is het weder opperbest en met de senioren valt ook alles mee alhoewel ik vanaf morgen moet uitkijken als er water in de buurt is. Ze willen me hier namelijk een bad geven. Natuurlijk word dat poets wederompoets want ik sta mijn manneken zoals beloofd.Heel veel groetjes aan Rene en mam. Groetjes Franneken
Vandaag de tweede stapdag. Van Lessach via de Wildbachhütte naar Hintergöriach. Ontbijt om 7u30' en bergwaarts vertrokken om 8u45' onder een stralende zon. Ongveer 2u30' geklommem tot de Wildbachhütte (1.800 m.). Van de beklimming van de Gumma top (2350 m.) hebben we spijtig genoeg moeten afzien wegens onweerdreiging. Enkele moedigen hebben dan toch een gedeeltelijke beklimmimg gedaan tot een hoogte van 2100 m. Na een langzame, prachtige en rustige afdaling, waarbij we een lokaal regenbuitje te verwerken kregen; om 16.00u in gasthof Lacknerhof aangekomem, waar we weer uitzonderlijk goed gelogeerd werden en waar ons eveneens een lekker avondmaal wacht. Het is hier een zeer prachtige en rustige streek, waar het nog niet krioelt van toeristen.Iedereen geniet van de berglucht. Tot morgen.
Om 6 uur 's morgens werden we reeds gewekt op de muzikale tonen van de plaatselijke muziekkappel, die blijkbaar de nacht hadden door gefeest. Na een goed ontbijt, werden we door de plaatselijke organisator naar ons vertrekpunt gebracht en begonnen we om 10u30' aan onze eerste klimtocht onder een stralende zon. In de loop van de namiddag werden we vergast op enkele plaatselijke regenbuien. Allemaal in goede kondietie in Lessach aangekomem in Gasthaus Macheiner, waar we getrakteerd werden met een welkomst-schnaps. De groeten van iedereen aan famillie, vrienden en kennissen en indien mogelijk tot morgen.
Iedereen in de loop van de namiddag goed aangekomem in Gasthof Knappenwirt. We werden er zeer goed gelögeerd. en konden 's avonds nog genieten van het muzikale spektakel op de markt.
Wenn wir erklimmen sonnige Höhen, steigen dem Gipfelkreuz zu, In unsern Herzen brennt eine Sehnsucht, Die läßt uns nimmer mehr in Ruh. (uit Bergvagabunden, Herrliche Berge.)
