Rond 8 uur horen we wat gestommel buiten: de 4 vertrekken naar Kopenhagen. Om zo weinig mogelijk lawaai te maken trekt Willy de boot manueel uit de box en start dan maar eerst de motor. Alleen...die start niet! Herhaalde pogingen lossen niks op, en op het laatste nippertje kan Willy nog een paal van de box gebruiken om de boot weer op zijn plaats te trekken. Na wat testen en nazien start de Angy dan toch en vertrekt de vloot.
Henk en Ida gaan het stadje verkennen met de fiets en Sim, Hugo en wij nemen de bus naar het centrum voor een wandeling door de stad.
We beginnen bij het stadhuis. Het is bewolkt maar droog, en daardoor komen de vele kleuren van de vakwerkhuizen niet tot hun recht. De stad geeft een onderkomen indruk, maar de vele mooi onderhouden huizen maken dat goed.
De stad wordt bijna volledig omringd door water, wat aangename hoekjes en kanten oplevert, en een straat vol grote villa's met eigen aanlegsteiger. Maar ook in de oudere wijken zijn mooie straten te vinden.
Ter afsluiting gaan we nog een biertje (Grimbergen van de tap!) drinken aan de oude jachthaven, en nemen we de bus terug naar de haven.
Daar zijn we juist op tijd voor het apperitief aan boord van de La Rhenane, waarna we met zijn allen iets gaan eten in een restaurantje in de haven.
We vertrekken weer om 8 uur met weinig wind. We varen voorbij kliffen die wel mooi zijn, maar niet kunnen tippen aan die van MON. Er zijn amper rimpels op het water en het varen is dan ook een makkie. Aangekomen in de haven van Køge is het zoeken naar een plaats. Uiteindelijk heeft iedereen een box gevonden, maar we liggen wel verspreid in de grote haven (600 boten!).
Bruce laat weten dat zijn boegschroef het niet meer doet! Yves trekt zijn Duikuitrusting aan en gaat kijken of er onder water problemen zijn. Niet dus. Dan maar motor gedemonteerd en toen bleek de breekpin effectief gebroken te zijn. Gelukkig heert Roland die dingen ”in stock” en een beetje later is de boegschroef weer in orde!
Ondertussen is de hemel diep zwart geworden, en even later barst er een onweer los. Hevige regen, bliksem etc. En dat heeft een hele poos aangehouden. Wanneer het regenen ophoudt is het te laat geworden om nog naar de stad te gaan, en wordt er een palaver/steiger borrel georganiseerd.
Het volgende en tevens hoofd doel is Kopenhagen. Een deel van de groep wil Køge nog bezoeken wat inhoudt dat we daar een dag langer blijven, en een ander deel wil zo snel mogelijk naar de hoofdstad. Bovendien voorspelt het weerbericht voor morgen weer zeer weinig wind. Dat alles resulteert in een opsplitsing van de groep: Angy, BOB, Olivier en Bruce vertrekken morgen, La Rhenane, Espadarte en de Luwte blijven een dagje langer.
Willy, die naast ons ligt, belooft bij het vertrek zeer stil te zijn zodat we niet vroeg wakker gemaakt worden.
Vandaag varen we naar Rodvig. Zoals beloofd zijn de buren inderdaad wakker, en klaar om los te gooien. Het is grijs, en er is geen zuchtje wind. Om 8 uur verlaten we de haven en varen langs de kliffen die Mon zo bekend maken.
Door de afwezigheid van de zon lijken ze niet erg wit, maar daar moeten we dan maar mee leven.
Er worden veel foto's genomen, met en zonder boten op de voorgrond.
Na een kwartiertje ronddraaien varen we door naar Rodvig. Door de afwezigheid van wind wordt het een zeer rustig tochtje. Gaandeweg komt de zon er door, en wanneer we aankomen hebben we weer mooi weer!
Er is nog plaats voor Bruce en Luwte in boxen, en de rest van de vloot kan aanleggen aan een lange vrije steiger.
Een deel van de groep gaat wandelen , en de ganse groep doet zich weer tegoed aan natjes en droogjes op de "steiger apero".
De dag begint met een stralende zon en een rustige bries. Zes leden van de groep gaan vandaag de kliffen bezoeken die het eiland zijn bekendheid geven.
We nemen de bus van 10u20 naar het Geocenter, waaruit onze wandeling vertrekt. Na een koffie beginnen we aan onze wandeling. De start vraagt al direct de inzet van onze spieren, want er moet eerst nog een trap genomen worden die ons naar het hoogste deel (143 m) van de kliffen brengt. Daarna wordt het rustig stappen van het ene naar het andere uitzicht: met de zon erop zijn die zeer mooi, en laten ook mooie vergezichten toe over de zee en de boten daarop.
Het bos biedt goede bescherming tegen de zon, en garandeert een aangename temperatuur.
Na 1.5 km moeten we de trap naar het strand toe nemen: 500 treden, soms zeer steil, voeren ons naar het zeeniveau. Alhoewel, het strand bestaat hoofdzakelijk uit keien van diverse grote en dat maakt het lopen met niet aangepast schoeisel nogal vermoeiend.
Dan komen we aan de trap die ons naar het Geocenter terugvoert, dus +/- 400 treden en 128 m. naar boven. Dat gaat niet zo gezwind, maar met de nodige tussenstops komen we terug aan ons vertrekpunt. Na een ijsje voor de liefhebbers nemen we de bus terug naar de haven.
Alleen, we hebben de bus in de andere richting genomen, zodat we nog een gratis rondrit over het eiland krijgen vooraleer we rond 14u30 in de haven aankomen.
Daar gaan we met iedereen eten in een visrestaurant waar kon gekozen worden uit visbereidingen en de lokale specialiteit: haring op een tiental manieren klaargemaakt.
De wind is gaan liggen, en dus moeten we ons tevredenstellen met slechts één "buur"
Morgen varen we weer met vertrek om 7u45. De buur wordt hiervan op de hoogte gebracht, en zegt wakker te zullen zijn...
's Ochtends is de wind geluwd en kunnen we om 8u50 vertrekken naar Klintholm op het eiland Mon. De zon is ook van de partij, en we varen zigzaggend door een beboeide geul richting zee. Het is aangenaam varen tot we uit de bescherming van het vasteland komen en we de wind zijdelings krijgen. Het stampen en rollen is niet al te hevig, en wanneer we in de luwte van het eiland Mon komen wordt alles weer rustiger.
Tot onze verbazing treffen we een lege steiger aan, mooi gelegen voor enkele vakantie huisjes: de ganse vloot kan er terecht! Alles geeft een zeer aantrekkelijke indruk, en alhoewel er na een snelle inspectie niet veel te beleven valt, besluiten we toch om weer een dagje te blijven liggen en morgen het eiland te verkennen.
Op onze steiger is een grote tafel beschikbaar, en we besluiten dan ook om rond 16u30 een "steiger appero" te houden. Iedereen is aanwezig en met de nodige hapjes en drankjes wordt het snel een gezellige boel.
Ondertussen neemt de wind vlug toe en is het hard gaan waaien. Dat vertaalt zich in een aanzwellende hoeveelheid boten die de haven binnenkomen. Spoedig zijn alle plaatsen bezet en begint het aaneenbreien van boten, wat met de wind geen sinecure is! Wij krijgen twee zeilers aan onze boot vastgemaakt, en een paar extra landvasten zullen er voor zorgen dat ik vannacht goed zal slapen! Iedereen van onze groep krijgt eveneens "aanhangsels".
We gaan 's avonds een visje eten in een lokaal restaurant dat door Trotter aanbevolen is, en alhoewel we drie kwartier moesten wachten, worden de visjes door ons gesmaakt.
Het heeft vannacht flink blijven waaien, en het ziet er niet naar uit dat daar verandering zal in komen. De diverse weerberichten worden vergeleken en van kommentaar voorzien. Als daarenboven om 8.30 de batterijen van BOB effectief aan boord geleverd worden, is ons besluit snel genomen: we blijven een dagje liggen!
Dat laat ons toe inkopen te doen, te klussen en te poetsen (voor de fanatici). Tegen de middag zijn met vereende krachten de nieuwe batterijen geînstalleerd, en de oude afgevoerd naar een daarvoor voorzien stort. Iedereen tevreden!
In de namiddag gaat een groep toervaarders het stadje bezoeken. We starten met de kerk, waar fresco's, beelden , een orgel uit de jaren 1800 en diverse ornamenten ons aangenaam verrassen en een tijdje bezighouden.
Daarna gaan we het stadje in: er is niet veel activiteit te bespeuren en het geeft een verlaten indruk. Nochtans zijn er mooie huizen te bewonderen, maar ook veel verwaarloosde panden.
Er is ook nog een museum voor oude motorrijtuigen en oude radios waarin Henk en Jef geïnteresseerd zijn, maar dat blijkt gesloten.
Henk koopt nog en trappetje zodat Ida elegant via de voorpiek op en af de boot kan geraken.
Het weerbericht voor morgen toont beterschap, en dus zal er gevaren worden.
Vandaag wordt er gevaren. Omdat we hopen op beter weer tegen de middag (er staat een stevige 4 Bft met stoten 6) en we een stuk open water over moeten, vertrekken we maar tegen 10u30. Het eerste uur gaat alles vlot over een smal beboeid vaarwater dat aan beide zijden beschermd is door land. Maar eenmaal op ruim water gaat het er wat ruiger aan toe, en zodra we de koers moeten verleggen met wind op de zijde, begint het rollen en stampen. We zijn dat ondertussen wel wat gewoon, en dus komen we min of meer relaxed aan in de gemeentelijke haven van Stubbekobing. De havenmeester staat ons op te wachten, en zoals beloofd heeft hij in de nochtans overvolle haven 7 plaatsen voor ons vrijgehouden. Top! Spijtig detail, de batterijen van BOB zijn nog niet aangekomen! Morgen misschien...
De haven beschikt over een perfect uitgeruste infrastructuur (Bbq, keuken, douches etc.) die door de liggers kan gebruikt worden.
Ondertussen wakkert de wind aan, en het fluiten in de masten neemt gaandeweg toe. De boten dansen en rollen wat in de haven!
Nog een etentje bij de lokale italiaan, een wandeling door het dorp en een ijsje sluiten de dag af.
