Wanneer we om 9 uur de haven verlaten blijkt dat een vrachtship eveneens die zelfde route wil doen. en aangezien het vrachtverkeer voorang heeft op pleziervaart, moeten we bij de eerste sluis wachten tot het vrachtschip eerst binnenvaart. Alhoewel de sluis vrij groot is, kunnen we niet allemaal samen versassen, en moet Bruce achterblijven. Die zal ons dan later wel inhalen.

De volgende sluis is niet zover weg, en gezien die zeker zal wachten op de beroepsvaart vooraleer ons binnen te laten, blijven we maar achter het vrachtschip, waardoor we met een slakkengang van 6 km/u door het landschap schuiven. Dat is echter geen straf, want het uitzicht is de moeite waard: de afwezigheid van een dichte begroeing op de dijk maakt mooie vergezichten mogelijk. We varen door een regio die gekenmerkt wordt door campings, vacantie huisjes, fietsers en wandelaars.

De volgende sluis is kleiner dan de eerste, en dus wordt onze groep weerom gesplitst: slechts drie boten kunnen mee met de beroeps. Na de sluis kunnen we hem voorbij om dan tegen de maximum snelheid (10 km/u) naar Mölln te varen.

Na een klein uurtje zijn de achterblijvers ook aangekomen, en krijgt iedereen een plaats: gemor omdat de "boxen" veelal te smal zijn voor de lengte van onze boten, en voor diegenen die het niet hadden zien aankomen, gemor omdat er aangelegd moet worden "tussen palen", waardoor op en afstappen niet altijd evident is. 

Maar met de inzet van allen wordt ook dat probleem opgelost.

's avonds nog gaan eten bij de italiaan, en dan naar bed.