|
Dolle pret in de tuin
De lentekriebels spelen hun parten. De tuin is dringend aan een opknapbeurt toe na de winter en de helse stormen.
Gelukkig is de schade heel beperkt gebleven en doet iedereen zijn best.
Gewapend met een hark, schopje en kapper trok ik gemonteerd naar de tuin.
De obligate “crocs” aan mijn voetjes om de visitekaartjes van Mirza en Maurice te trotseren, handschoenen, de snoeischaar en ja, een licht topje, want in de zon is het wel warm.
Zo’n drukte!
Alle planten, bloemen begonnen met hun ontluikende kopjes te schudden van dolle pret. “Oef, ze gaat er eindelijk aan beginnen” hoorde ik hen zeggen.
Ze deden echt hun best om aandacht te trekken.
“he, hier moet je zijn’ het onkruid tiert hier welig”
Jaja, ik weet dat wel. Ik antwoordde dan ook, dat ze een beetje geduld moeten hebben, want dat ik niet meer zo vlug ben.
De sleutelbloemen belonen me met hun weelderige bloemenkroon. Maar , kijk, de lelies steken ook hun kopje, heel schuchter boven de grond.
De pioenen staan al van redelijke grootte en als alle knoppen van de rododendron doen wat ze beloven, zal ik super veel bloemen hebben. Om ze een beetje aan te moedigen wrijf ik even over hun blaadjes en ik voel dat ze dat goed vinden.
Oei, daar komt ons Mirza polshoogte nemen! Statig, zoals ze gewoon is, bekijkt ze alles en vlijt haar neer; ja wat denk je, net op de plaats waar ik bezig ben.
“Ja maar, trezemie, zo niet he.” Ik streel haar even en ja, ze verplaatst zich waardig maar toch met een beetje ongenoegen. Ze blijft me nauwlettend observeren.
Ik trek de groenbak naar boven en stilletjes aan geraakt die voller en voller.
Het wordt zo tijd om even een koffiepauze in te lassen, maar ik hoor toch een beetje protest van de lavendel en de margrieten. “Zeg, en wij?” “Geduld lieverds, na de koffie is het jullie beurt!”
Na de koffie, moet ik wel al mijn moed bijeen rapen om verder te doen. Toch doe ik verder, en na enkele uurtjes ligt de tuin terrastuin er netjes bij.
De groencontainer is vol, en ik goedgezind.
Als ik de tuin verlaat, hoor ik daar toch wel een klein applausje van al die lieve bloemen en planten.
Morgenvroeg ga ik ze weer groeten, dat stimuleert de groei, heb ik me laten
Vertellen en zaterdag ga ik om verse schors zodat al die plantenweelde propere groeivoetjes hebben
|
