Eigenlijk zou ik best wat bijkomende oefeningen kunnen doen zonder dat de kinesiste er bij is. Met een webcam zou de paramedicus oefeningen kunnen volgen en aansporen tot nog meer actie in het revalidatieproces. Deze gedachte kwam tot stand bij een van mijn dagelijkse beurten kinesitherapie bij mij thuis. Stel je voor: "Nee Marc, je bent nog niet aan tien, nog twee keer je been heffen! En hop en één twee drie", met een dwepend muziekje op de achtergrond. Dit zou allemaal kunnen. Zo zou de adviserend geneesheer in zijn controlefunctie ook veel korter op de bal kunnen spelen. "OK, deze patiënt is nog aan het suffen, prima dus, zolang hij maar geen aardappelen begint te schillen voor de ganse buurt!" Je kan natuurlijk eindeloos ver gaan tot je begint te huiveren bij de gedachte dat de samenleving totale controle heeft op je "genot" aan voorzieningen. Vandaag heeft mijn jongste zus ons meegenomen voor een kleine lunch ergens in Beveren. Dit is nog eens leuke manier van ontmoeting en afwisseling. En morgen om 5 uur opstaan voor het ritje naar Pellenberg.
