ik las daarjuist weer zo een tekstje van vroeger, hoe ge de pollepel of wat dan ook mocht aflikken als moeder cake bakte en er niet gesproken werd over rauwe eieren, ge kent da wel zo van die van vroeger was alles beter dan nu dinges.

awel en wat als ge nu in die vroeger eens helemaal nie van die dingen kon of mocht doen?? denken die nu echt dat iedereen een fantastische jeugd heeft gehad?? ikke alvast nie en zo zijn er nog heeeeeeeel veeeeeeeel,

trouwens mijn stiefmoeder bakte nooit want da kon ze helemaal niet, koken kon ze trouwens ook niet, da ging nie verder dan een blik open doen, petatten schillen (allee ik moest da doen want daar waren haar handjes te goed voor) en vlees laten aanbranden in de pan, wat dan weer niet erg was voor mij en mijn broer want wij kregen toch niet van da vlees, eigenlijk was er niet direct iets da ze goe kon, behalve dan met die pollepel op mijne kop slaan, of met de hand, de voeten werden ook gebruikt en zelfs de matteklopper, maar da was nog niks vergeleken met haar moeder want die gebruikte een groot mes om achter mij te zitten, keus genoeg maar het kwam wel allemaal op hetzelfde neer.

en misschien waren wij wel zo arm dat er geen vlees afkon voor de kinders?? mor neeje helemaal niet er was geld genoeg meer dan genoeg zelfs maar dat werd nie gespendeerd aan die 2 uit va zijn vorige huwelijk, da was voor haar eigen schatjes, ge weet wel da ene schatje da een strafblad had van hier tot in tokio  en twas een strafblad om u tegen te zeggen zenne, en dan de zus, het secreet dat van leugens aaneen hing en zichzelf doodgezopen heeft,

er is dan toch nog gerechtigheid want zij zijn allemaal dood en bibi loopt nog rond, soms wa krakkemikig maar...ik ben er nog en ben wel de oudste van den hoop, das zeker omdak zo braaf ben dat ons lieven heerke me nog wa laat aanmodderen in dit aardse tranendal

en als iemand zich soms moest afvragen waarom va er niks aan deed, wel als ge hem tegenkomt daarboven of op da ander adres, ge weet wel da warm adres, vraag het hem dan eens want ik weet het nog altijd niet.

het interesseert me zelfs nie echt meer waarom mijn moeder het aftrapte en ons achterliet, net zo min als waarom onze va nie beter voor ons zorgde, of waarom mijn stiefmoeder zo een kreng was en haar moeder nen draak was,, ze waren zoals ze waren en daarmee uit, net zoals ik ben wie ik ben

mijne psycholoog zei eens, misschien konden ze niet beter dan wat ze gedaan hebben, misschien hadden ze het niet in zich om een beter mens te zijn, ik heb daar lang over nagedacht en ben tot de ontdekking gekomen dat iedereen fouten maakt, ikke ook zenne, genoeg, maar het verschil zit hem er wel in dat ik dat weet en het ook toegeef en probeer er iets aan te doen, terwijl zij dat niet deden, en aangezien ik hun slachtoffer was heb ik dan wel het recht om er kwaad over te zijn hé, al is dat ookal aant minderen

ppff tis het gewoon nie waard dak er nog veel gedachten aan schenk, alhoewel soms komt da zo nog eens boven, en dan gruw ik van die onrechtvaardigheid waarmee sommige kinderen behandeld werden en nog worden, soms doet het echt nog pijn, maar de nachtmerries beginnen wel te minderen, eindelijk, mag wel zekers, ik begin naar de 70 te lopen