alles ga hier weer vliegen, aan de lopende band moet ik naar buiten, het hangt mijn voeten uit en die doen zo al zeer genoeg, en mijn kuitspieren ook, die hebben namelijk gisteren nog eens moeten werken en ik voel het gvd ben persies nen houten klaas.
ben moe en kheb een koppijntje dus mijn humeur is nie super, ben dus weer mijn eigen zelve,ik was daarstraks naar reklame van reizen aant zien, een combinatie van op mijn lamme reet liggen aan het strand van zanzibar waar ik al sinds mijn 21 naartoe wil en nooit zal geraken zoveel is duidelijk, en dan een safari erbij in tanzania, sta ook op mijne bucketlist en zal daar hoogstwaarschijnlijk nooit op doorgestreept worden, net zoals mijne trip naar australië waar ik al van mijn 14 naartoe wil en da ook nooit ga gebeuren want de enigste keer in mijn leven dak daar genoeg geld voor had heb ik het geleend aan mijne toenmalige schoonzoon en meneer is het afgetrapt met acherlating van vrouw en beide kinders en da geld is dus ook foetsie.
dus ...over die reis naar den afrik, ik had zooooon goesting om mijn valies direct in te pakken....en toen viel mijne frang, ofterwel wast nen euro das ook mogelijk, ik hoor da verschil nie want ben beeke aan de dove kant ( ik hoor alleen briefkes allen,lol), dus ...reality hit, de kous onder ons bed is leeg, dus reisplannen maar weer opgeborgen tot nader order, dus tot in mijn volgende leven ......
effe bijbenen, elke dag in de hof wat werken om hem lenteklaar te krijgen en in kleine stukjes dat we weer niet door onze rug gaan gelijk elke keer azekik denk dak nog 20 jaar ben en alles zelf kan, wat dus niet meer het geval is, maar bibi is nogal hardleers en vergeetachtig, dan schiet ne mens in gang en da gaat goed jong, zo goed tot het ineens gedaan is met goed gaan, mor dan ist natuurlijk weeral telaat en zitten we met de gebakken peren,
dus dan moeten we vent ter hulp vragen, en as er na één ding is da vent helemaal nie geere doe dan ist in de hof werken, ik mocht daar volledig mijn goesting mee doen maar ik moest het wel zelf doen, oké, 12 jaar geleden was da geen probleem, alleen was ik vergeten dat dat geen probleem mettertijd wel eens zou kunnen veranderen in wel een probleem,
zodus zover zijn we nu dus aangekomen aan de wel een probleem tijd, godvernondemiljaardedjuu
verleden jaar heb ik dus alleen de potten nog water gegeven, de rest moest zichzelf maar zien te redden, wat voor de meeste dinges wel ging maar er waren een paar van die triestigaarden die de langdurige droogte nie aankonden, jammer mannekes, dan gade deruit want bibi is een ouw dozeke aant worden en ik blijf die hof geen water geven alsof het niks is, bovendien da kost teveel al da water en das ook nie goed voor de toekomst want er is al te weinig water, dus trekt elle plan of ge ga eruit.
dus de grote vlinderstruik die ik ooit als zowat het eerst in mijne hof heb gezet en zelf heb gekweekt van een stekje dak ergens meegefoefeld heb was het eerst slachtoffer, die wordt veel te groot elk jaar en ik kan die niemeer snoeien want alles da dikker is als een potlood krijg ik nie geknipt, en vent heeft leuke machientjes maar daar magekik nie mee spelen, kheb van de week bekan het tsjoepeke van mijne duim gesneden en dat was dan met een onnozel petatschellerke, dus ik kan da wel begrijpen datem nie sta te springen om mij met die scherpe, zware en veeltandendinges te laten spelen in de hof.
na veel graafwerk is uiteindelijk dan toch vent nog moeten komen helpen om de wortels door te zagen met zijn krokodil, en de struik is eruit, hij stond trouwens al 2 zomers te zieltogen met neerhangende takken en blaadjes omdat die grote populier met al het water ga lopen, dus nu staat daar een klein struikje van de struikkamperfoelie die ik ook zelf gekweekt heb by de weej, die worden ook groot mor die heeft zo gene grote dorst en daar moet nieveel aan gesnoeid worden, die zijn ijzersterk en ze rieken verdomd goed als ze bloeien.
volgende wordt een lap bloemen waarvan de naam weer op stap is, kweetet het verdekke effe nie mor da geeft nie want als die uitgegraven zijn gooi ik ze weg en geen mens die erom zal treuren want die breiden uit daget geen zicht is, da zijn der gelijk die inwijkelingen hier allemaal, ge zet er ene en binnen de korste keren ziede uw eigen niemeer staan.
de kleine blauwe regen is ookal gesnoeid , de grote is straks aan de beurt mor daar heb ik de ladder voor nodig, das nog zoon plezante job, ik krijg al hoogtevrees azek in mijn soepkom kijk dus bibi op ne ladder, daar krijgt zelfs ventje compassie mee, dus zal hij me wel weer komen helpen zeker...hopelijk.... anders ga ik hier weer zitten vloeken omdatem nie wilt meewerken, so we shall see, zei den blinde en hij zag geen lap.
