effe bijbenen, elke dag in de hof wat werken om hem lenteklaar te krijgen en in kleine stukjes dat we weer niet door onze rug gaan gelijk elke keer azekik denk dak nog 20 jaar ben en alles zelf kan, wat dus niet meer het geval is, maar bibi is nogal hardleers en vergeetachtig, dan schiet ne mens in gang en da gaat goed jong, zo goed tot het ineens gedaan is met goed gaan, mor dan ist natuurlijk weeral telaat en zitten we met de gebakken peren,

dus dan moeten we vent ter hulp vragen, en as er na één ding is da vent helemaal nie geere doe dan ist in de hof werken, ik mocht daar volledig mijn goesting mee doen maar ik moest het wel zelf doen, oké, 12 jaar geleden was da geen probleem, alleen was ik vergeten dat dat geen probleem mettertijd wel eens zou kunnen veranderen in wel een probleem,

zodus zover zijn we nu dus aangekomen aan de wel een probleem tijd, godvernondemiljaardedjuu

verleden jaar heb ik dus alleen de potten nog water gegeven, de rest moest zichzelf maar zien te redden, wat voor de meeste dinges wel ging maar er waren een paar van die triestigaarden die de langdurige droogte nie aankonden, jammer mannekes, dan gade deruit want bibi is een ouw dozeke aant worden en ik blijf die hof geen water geven alsof het niks is, bovendien da kost teveel al da water en das ook nie goed voor de toekomst want er is al te weinig water, dus trekt elle plan of ge ga eruit.

dus de grote vlinderstruik die ik ooit als zowat het eerst in mijne hof heb gezet en zelf heb gekweekt van een stekje dak ergens meegefoefeld heb was het eerst slachtoffer, die wordt veel te groot elk jaar en ik kan die niemeer snoeien want alles da dikker is als een potlood krijg ik nie geknipt, en vent heeft leuke machientjes maar daar magekik nie mee spelen, kheb van de week bekan het tsjoepeke van mijne duim gesneden en dat was dan met een onnozel petatschellerke, dus ik kan da wel begrijpen datem nie sta te springen om mij met die scherpe, zware en veeltandendinges te laten spelen in de hof.

na veel graafwerk is uiteindelijk dan toch vent nog moeten komen helpen om de wortels door te zagen met zijn krokodil, en de struik is eruit, hij stond trouwens al 2 zomers te zieltogen met neerhangende takken en blaadjes omdat die grote populier met al het water ga lopen, dus nu staat daar een klein struikje van de struikkamperfoelie die ik ook zelf gekweekt heb by de weej, die worden ook groot mor die heeft zo gene grote dorst en daar moet nieveel aan gesnoeid worden, die zijn ijzersterk en ze rieken verdomd goed als ze bloeien.

volgende wordt een lap bloemen waarvan de naam weer op stap is, kweetet het verdekke effe nie mor da geeft nie want als die uitgegraven zijn gooi ik ze weg en geen mens die erom  zal treuren want die breiden uit daget geen zicht is, da zijn der gelijk die inwijkelingen hier allemaal, ge zet er ene en binnen de korste keren ziede uw eigen niemeer staan.

de kleine blauwe regen is ookal gesnoeid , de grote is straks aan de beurt mor daar heb ik de ladder voor nodig, das nog zoon plezante job, ik krijg al hoogtevrees azek in mijn soepkom kijk dus bibi op ne ladder, daar krijgt zelfs ventje compassie mee, dus zal hij me wel weer komen helpen zeker...hopelijk.... anders ga ik hier weer zitten vloeken omdatem nie wilt meewerken, so we shall see, zei den blinde en hij zag geen lap.