Fijn dat je een bezoek brengt aan mijn Blog.
Ik ben Margrita, 63 jaar jong, gehuwd met Herman en woon in Nederland.
We hebben twee zonen, één schoondochter en drie kleinkinderen.
Twee kleindochters en helaas is onze kleinzoon overleden toen hij één week oud was.

We gaan nu na veertig jaar niet met vakantie te zijn geweest, graag op reis, en hebben al vele landen bezocht.
We houden van de andere culturen en het ontmoeten van de mensen in andere landen.

Mijn hobby's: Fotografie, Pc-en, PSP, Lezen, bridgen.
Kijk eens rond op mijn Blog bij reizen of Fotografie en ik hoop dat je kunt genieten van mijn Blog.

In augustus 2007 hebben wij een rondreis door Ierland gemaakt en zo kwamen we bij een standbeeld van W.B. Yeats terecht en later bezochten wij het graf van deze dichter. Ook zijn zoon George ligt in dit graf begraven. Ierland sprak me erg aan en ook de kleine eilandjes met hun geheimen. Daarom hieronder dit gedicht en de vertaling.

The Lake Isle of Innisfree I will arise and go now, and go to Innisfree,
And a small cabin build there, of clay and wattles made: Nine bean-rows will I have there,
a hive for the honey-bee; And live alone in the bee-loud glade.
And I shall have some peace there, for peace comes dropping slow.
Dropping from the veils of the morning to where the cricket sings; There midnight's all a glimmer, and noon a purple glow, And evening full of the linnet's wings.
I will arise and go now, for always night and day I hear lake water lapping with low sounds by the shore;
While I stand on the roadway, or on the pavements grey, I hear it in the deep heart's core.

W.B. Yeats.

Het eilandmeer van Innisfree Ik zal opstaan en gaan nu, en gaan naar Innisfree, en daar een hutje bouwen, gemaakt uit klei en twijgen; negen rijen bonen zal ik daar hebben, een korf voor honingbijen, en wonen, heel alleen, op bij-doorgonsd gebied.
Ik zal wat vrede hebben, want rust drupt daar heel zacht, druipt uit de morgensluiers, naar waar de krekels zingen; 's nachts is het één geglinster, 't gloeit midden op de dag, en 's avonds is de lucht vol vleugels van de vinken.
Ik zal opstaan en gaan nu, want altijd, vroeg of laat, hoor ik het water klotsen, aan d'oever van het meer, als ik sta op de weg of in de grijze straat hoor ik, diep in mijn hart, hoor ik het weer.

Mijn Awards en diploma's na het maken van diverse lessen.

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Dit boek moet U echt gelezen hebben.

Jacob (93) raakt opgewonden als er een circus wordt opgebouwd tegenover het verzorgingshuis waar hij verblijft. Fragmenten uit dit tehuis worden verweven met herinneringen aan de zomer van 1931. Jacob onderbrak toen, na de dramatische dood van zijn ouders, zijn studie veeartsenijkunde en belandde bij een circus. In deze grote flashback schetst de auteur een fantastisch beeld van een in de Verenigde Staten per trein rondtrekkend circus, zoals dat begin vorige eeuw gebeurde. Het spannende én romantische verhaal is gelardeerd met historische gebeurtenissen uit de beginjaren van zo rondreizende circussen. Kenmerkend zijn in deze terugblik de liefde voor dieren, het illusie scheppen, het enorme verschil in status van de werknemers en de tekenen van die tijd: de armoede na de "Krach" van 1929 en de "Drooglegging". Dit harde "verslag" is met diep inlevingsvermogen geschreven.In dit boek komen de gevoelens en het geheugen van de dieren heel goed naar voren.
Veel leesplezier.

Mijn Awards en diploma's na het maken van diverse lessen.