Dit heb ik zelf gemaakt, voor de 1e keer, best wel goed gelukt.
Nieuws Telegraaf (NL)
Herman en ikzelf.
mijn 3 broers.
Dit is onze Elmo, nu alweer 10 jaar, onze oudste, en de liefste, heeft bij onze hond aan de tepel gelegen toen ze pas 5 weken oud was.
10-07-2006
hallo,
Zo, hier ben ik weer eens, nu hebben we even de tijd om een klein berichtje te schrijven, veel te doen in de tuin, met de poesjes, de warmte en de rest, er zijn ook weer kleine visjes geboren, de vijver raakt zo langzamerhand vol. Na al die warmte is het nu zeer aangenaam vanavond, Herman kijkt TV, en ik ben een beetje aan het dollen met de computer, dus dacht ik even een foto van de kleintje er op zetten, weten jullie ook een beetje hoe ze er uit komen te zien. Ze zijn nu 4 weken oud en beginnen al aardig rond te kruipen, vanavond kwam ik binnen vanuit de tuin (hun mandje staat in de bijkeuken), hingen ze op 1 na allemaal aan het rndje van de mand, zo'n geinig gezicht, allemaal piepen, lief hoor. Nog een weekje of 2,3 en dan hopen we toch een paar kwijt te raken, ze kunnen ze voor niks ophalen, dus........dat zal wel gaan.
Zo voor eerst is het dit wel weer, een foto volgt, tot de volgende keer, gegroet Marianne.
zo, op de valreep nog even een klein schrijfseltje. Met een foto van de kleintjes zoals ze nu zijn. Ze worden iedere dag leuker en levendiger. Je kunt ze nu echt herkennen en de tekening is ook steeds beter te zien.
Nog een fijne zondag, en hopenlijk niet te slecht weer, want de verwachtingen zijn niet best voor ons.
hier ben ik weer even, aangezien Herman voetballen aan het kijken is, en ik eigenlijk helemaal niet van voetballen hou, alleen als Nederland speelt kijk ik natuurlijk wel tussen de bedrijven door.
Met de kleine poesjes gaat het hardstikke goed hoor, ze groeien als kool, van de meeste zijn de oogjes al open, had mijzelf voorgenomen me niet zoveel met ze te bemoeien (anders is het zo moeilijk afscheid nemen), maar ja, het gespuis is zo lief, je moet wel he.
Misschien wil de achterbuurman er wel 1, hij moest nog even overleggen met zijn vrouw, zij hebben een minicamping, en ruimte genoeg. Hebben ook al een kat, dus daar wachten we dan maar op. Ik zet ze straks op de computer, maak even een paar leuke foto's, ieder apart, en hang ook een bij de supermarkt, en dan maar hopen dat ze weg gaan he? 1 houden we denk ik nog zelf, een blauw-grijze, dan hebben we er zelf 5, dat is genoeg hoor. Je kunt wel zeggen dat ik een katteliefhebber ben he, mijn mond en mijn handen staan er niet stil van.
Onze oude hond (14) krijgt de stuipen van al die kleine beestjes, die moet er nu niets meer van hebben, in tegenstelling tot 10 jaar geleden, toen was ze gek op onze witte kat, ze heeft ze zelfs melk gegeven, want toen Elmo bij ons kwam, was ze net 5 weken oud, en schreeuwde van de honger, uit de gein om haar stil te krijgen, legden we haar bij Teddy, en ja hoor, daar ging ze aan de tepel zuigen, en was stil. Dit heeft een tijdje geduurd, net lang genoeg om Elmo in leven te houden.
Teddy zelf hebben we gekregen toen ze 1 jaar oud was, ik woonde toen op een camping in een grote stacaravan, en mijn buurman had haar toen buiten aan de ketting liggen van ongeveer anderhalve meter lang (Teddy was toen nog van hem), dus ze lag de hele dag buiten aan de ketting, en blaffen!!!! De gehele dag door, eten kreeg ze bijna niet, ja, af en toe een plak brood, of een beetje rijst, maar dat was alles, geen vlees of wat dan ook.
Ik wilde toen de tijd graag een hond hebben, was gescheiden, alleen, en dan is een dier goed gezelschap hé. Ben eerst naar het asiel geweest, maar daar zat toendertijd niet veel, alleen maar grote honden, en eingelijk was dit niet de bedoeling, want een caravan is toch niet zo erg groot. Dus geen uit het asiel, toen zei mijn andere buurman, waarom vraag je niet of je Teddy mag hebben, want de man kan er toch niet voor zorgen, ik........hij ziet me aankomen, had nl. een beetje herrie met de man........., wacht maar zegt de buurman, ik ga wel even met hem praten, en wat denk je, een kleine 10 minuten later komt ie terug.......met Teddy...... Ik wist niet wat ik zag.
Al met al is Teddy nu 14, een bouvier, dus eingelijk mogen we blij zijn dat ze nog in leven is, normaal worden boefs niet gauw zo oud. Afwachten maar hoe lang nog hé.
Zo, dat was zomaar weer ineens een story. Volgende keer weer meer. Groetjes.
even een klein berichtje, met de poesjes gaat het goed, ze zijn allemaal nog in leven, groeien voorspoedig, nog ongeveer 4 of 5 dagen zullen hun oogjes opengaan, ben benieuwd wat de kleur van de oogjes zal zijn.
Het is wel hardstikke leuk hoor, dat kleine grut, je kunt er uren naar kijken.
Momenteel zijn ze in de bijkeuken, rustig en warm, en elke keer voor we de deur uit gaan eerst even erbij zitten, op de grond, en allemaal even bekijken, je ziet steeds weer iets anders aan ze. 4 hebben een wit maskertje rond het gezichtje, ver der zijn ze getijgert, met allemaal een andere tekening, de andere wordt waarschijnlijk helemaal blauw-grijs, zal binnenkort wel weer een paar foto's bijvoegen.
Zo. bijgepraat, en voor straks slaap lekker en een prettig weekend.
wij zijn nu eindelijk poezemamma en pappa geworden, vandaag precies na de voetbalwedstrijd van Nederland is ze begonnen, eigenlijk in de keuken op het zeil, Herman was net de poezen eten aan het geven, hoorde ik hem ineens roepen, het is zover, lag ze gewoon op de kale grond, dompie.
Het zijn er 6 geworden, 1 lijkt precies op moeders, 4 grijs gestreepte en 1 blauw grijs, wel mooie hoor. Dus beschuit met muizen, ha ha.
Ik heb een kat nog nooit zo snel zien bevallen, binnen 1 half uur 2 stuks en de rest binnen 2 uur, wij zeggen altijd met een poep en een scheet waren ze er.
Maar nu is ze uitgeput en lig heerlijk met de kleintjes te slapen.
Ik heb er op de grond bij gelegen, heb haar slaapmand gauw in de kamer gezet en haar erin gelegd, anders waren ze allemaal in de keuken geboren. Nu eerst maar weer opvoeden tot plus minus 7 weken en dan maar nieuwe baasjes zoeken. Maar dat zal wel lukken denken wij.
nog even een klein berichtje schrijven voor het slapen gaan, wat was het vandaag mooi weer hé, eindelijk maar toch zomer, we hebben dat wel verdiend, of niet soms. We zijn de hele dag in de tuin geweest, niks bijzonders gedaan door, daar was het hier veel te warm voor, maar gewoon, genieten geblazen, onze kikkers geven een koncert op het moment, en de vleermuizen zijn er ook al weer. De poezen willen helemaal nog niet naar binnen, die vinden het nu het fijnst van de dag. De twee kleinsten zijn wel binnen. Onze zwangere poes moet nu wel binnen blijven, want de kleintjes kunnen nu elke dag geboren worden. Men raad nooit waar ze op het moment in ligt, in de droogmolen, gelukkig is die kapot dus kan er niets gebeuren.
's-Nachts liggen ze alle vier in de bijkeuken, hebben ze alles wat ze nodig hebben. En iedere morgen vraag ik aan Herman of er al kleintjes zijn, en dan hoor ik weer, nee hoor. Dus afwachten maar.
Het is hier nu heerlijk, we hebben het raam naar de tuin helemaal open, het ruikt nu zo heerlijk, vanmiddag is er gehooid, en dan ruikt dat zo lekker.
Gisteren ben ik even naar de ogendokter geweest, voor de jaarlijkse controle, als er wat aan de hand is (ben diabetisch, moet insuline spuiten), zijn ze er tenminste op tijd bij. Ik weet wel dat de ogen de laatste tijd hard achteruit gaan, maar dat kan ook aan de computer liggen, ik zit er natuurlijk vaak achter, en dat is ook niet zo goed.
Dit begint steeds meer op een dagboek te lijken, was in het begin eigenlijks helemaal de bedoeling niet, maar het is wel fijn om zo je gedachten neer te schrijven.
Maar goed, het is nu laat, en ik ga maar eens mijn bed opzoeken, iedereen die nu nog op mijn blog komt kijken, wens ik een fijn weekend toe met lekker warm weer, welterusten.
zo hier ben ik weer even, nog steeds geen nieuws te vermelden over de aanstaande geboorte, het katje is al bijna één keer zo dik geworden de laatste dagen, we zijn wel heel nieuwsgierig hoor.
Het was eindelijk vandaag weer eens mooi weer, het werd zo langzamerhand wel eens tijd hoor, heerlijk weer eens in de tuin, het word allemaal steeds mooier, in de ene kleine vijver hebben we vandaag 9 kikkers geteld, twee volwassenen en de rest kleintjes, we hebben ze gelijk op de foto gezet.
Er is ook één plekje in de tuin waar ik een hele oude stoel had neergezet, en als je daar gaat zitten waan je je in een tropisch woud, allemaal varens, hier en daar een bloem, een paar bomen, en met het zonnetje erbij, zalig. Er is ook een vogelnestje met pimpelmeesjes, en daar is een drukte van belang, ze vliegen nu zo'n beetje uit, en als je heel stil blijft zitten kun je alles van dichtbij volgen. Je kunt er wel een gedicht over schrijven :)).
Nou meer nieuws is er op het moment nog niet. In de komende dagen meer....................
hier ben ik weer eens een keer, heeft weer een paar dagen geduurd, maar ja, natuurlijk moest ik weer eens in de tuin bezig he, gras maaien, dat wil wel groeien zo na al die regen, dus dat heb ik vandaag gedaan, fijn werk, gewoon verstand op nul en dan achter de machine lopen.
Onkruid wil ook wel groeien nu, dus dat er uit gehaald (zo veel mogelijk), alles gaat natuurlijk niet. En achter in de tuin, daar hebben we een soortement beestjesplaats gemaakt (zo noemen wij dat), Herman heeft een holle buis in de grond gemaakt en daar overheen aarde gegooid, een beetje blad erop en ziedaar, een prachtige plek voor bijv. egeltjes, er zitten er nog steeds een paar. Leuk hoor, we hebben ook kleine vogeltjes in de grote boom achter, ik wilde daar eerst ook maaien, maar dacht, ach laat ze nog maar even met rust, al dat lawaai, lijkt me niet zo leuk voor ze. Ja ja, we zijn een paar softies wat de dieren betreft hoor.
Zijn ook al helemaal in de ban van de komende kittens, Mika wordt steeds dikker, ben benieuwd hoeveel er in haar buikje zitten. Iedere morgen als Herman het ontbijt klaar heeft (wat een man hé), kom ik in de kamer en de eerste vraag is, zijn er al kleintjes?
Hopenlijk kunnen we de kleintjes aan de baas brengen, maar dat merken we dan wel. Misschien houden we er nog 1 bij, maar dat weet ik helemaal nog niet zeker hoor. We hebben er al 4, het kan ook te veel worden.
Verleden week is ook een kip doodgegaan, ik heb nu gezegd, als deze die we hebben er niet meer zijn, wil ik er geen meer hebben hoor. Je hebt er toch al die jaren voor gezorgd, en dan moet je ze ook nog begraven, het doet toch wat met je hoor.
Nou dat is dan weer even bijgepraat(geschreven). Volgende keer maar weer meer. Gegroet.
goedenavond, ik wilde iedereen die tot nu toe een reactie op mijn blogje hebben gegeven maar weer eens hartelijk bedanken. Dit lijkt me een leuk idee om het zo te doen, kan ik niemand vergeten nietwaar?
Wat is het een verschrikkelijk vervelend weer nietwaar? Het was wel droog, maar ik geloof dat het nu wel voor een tijdje genoeg heeft geregend.
Op het moment schijnt hier even de zon, maar ik heb gehoord dat het morgen weer helemaal mis is, een mens zou het liefst een hele dag lekker onder de wol blijven, tv aan, of de radio, lekker bakkie koffie of zo, maar ja, helaas, ook beesten hebben hun recht, eten, wandelen enz., ha ha.
Ik wens iedereen voor straks een heel fijn weekend toe, en voor volgende week maar weer hopen op een beetje zon en warmte.
Tot schrijfs maar weer.
(die op de foto ben ikzelf zei de gek, met een werkstukje van Herman mijn man, gemaakt voor moederdag, eigenlijk zijn het er twee, maar er kon eerst maar 1 op de foto, volgende keer meer)
Moi, het is bijna niet te geloven, ik heb toch verteld van onze 4 poezen, 2 grote en 2 kleinen, nou is 1 daarvan een poesje, is 1 x krols geweest, heb haar de gehele tijd vanaf maart binnengehouden, en wat schetst onze verbazing, nooit iets gemerkt, vanavond zeg ik tegen Herman, heeft ze nou alweer zoveel gegeten, wat een buik, zeg ook nog eigenlijk schertsend, laat eens haar tepeltjes voelen, en wat denk je, HARDSTIKKE ZWANGER, help, en waarschijnlijk gebeurt het naar mijn berekening ook nog deze week. En echt waar, je kon niets aan haar merken, of zien.
Ik heb toch verscheidene nestjes gehad, en altijd kon ik het eigenlijk tot op de dag van de geboorte raden, maar nu.
Nou ja, niets meer aan te doen, heb al een mandje klaar gemaakt voor het geval dat, maar nu ligt Boefje er in en poes Mika op de stoel. We moeten maar afwachten. Nader bericht zal allicht volgen.
Het weer hier is ook verschrikkelijk, hoosbuien, onweer, storm, het lijkt wel herfst, we wilden wel eens een keer een beetje regen, maar gelijk weer zo veel was nou ook niet nodig, wat jullie.
Ik dacht zo heb ik toch nog maar weer iets om over te schrijven.
Mocht er jong gespuis op de wereld komen een dezer dagen zal ik hier uiteraard over berichten.
hallo, hier ben ik maar weer eens, heb het een tijdje druk gehad, maar nu weer even een klein beetje tijd om nog wat te schrijven.
Heb sinds gisteren een nieuw toetsenbord, in één woord fantastisch, je kunt er van alles mee doen, alles wat je normaal met je cursor op internet moet doen, kun je nu via je toetsenbord doen, zoals op een toetsje drukken, kom je op internet, naar je favorieten, ook 1 toets, word, excel, powerpoint, copieren, plakken, noem maar op. Dat is hardstikke leuk, en natuurlijk ook makkelijk, hoef je niet steeds te zoeken, je volumeknop voor geluid zit boven in het midden, 1 tipje en je zit gelijk in Mediaplayer, te veel om op te noemen. Dit maakt het computeren nog leuker.
Heb tevens voor het eerst een webcam gekocht, had steeds contact met familie die wel een webcam hadden, en dat vond ik zo leuk (dit is voor ons ouderen toch wel iets hoor), dus nou heb ik er ook één. Maar wat is nu het slimste, Herman had dit allemaal gezien, en normaal bemoeit ie zich niet met de computer, nu wil hij er ook één voor zichzelf, maar ja, we hebben het niet zo erg breed hoor, nu heeft ie eerst ook maar zo'n toetsenbord en webcam gekregen (ja, vakantiegeld hé), en dan eind van het jaar dan ook maar een computer (hij wil het liefst een nieuwe), want we hebben altijd een 2e handsje gehad, is natuurlijk ook heel fijn, maar je wilt toch ook wel eens een keer iets goeds hebben, en niet één die altijd maar crasht, nietwaar. Is zeker wel te merken dat ik helemaal verslaafd ben aan computeren he, probeer ook steeds meer uit, af en toe gaat dat helemaal verkeerd, maar aldoende leert men.
Heb vandaag nog nooit zolang op dat ding gezeten, allemaal even de webcam uitgeprobeerd, volgens mij is het de kleinste ter wereld, maar 4 cm in doorsnee, met microfoon ook nog. Dus je hebt geen headset meer nodig.
Zo genoeg over die computer voor vandaag, ik denk dat ik er maar mee op houd voor vandaag.
Er komen nog genoeg dagen, het wordt toch slecht weer de komende tijd, dan kun je toch niets in de tuin beginnen, hebben gisteren nog de vijver schoon gemaakt, die was helemaal groen, maar hij begint nu langzamerhand op te klaren, hebben er vijverhelder in gedaan, en verdulleme, het werkt ook nog. Verder groeit en bloeit het in de tuin bij het leven, we hebben ontzettend veel kikkertjes, groene en bruine, de jonge visjes groeien ook als kool (als ik het goed heb zijn het toch kleine koi's) kunnen we later als ze nog wat groter zijn misschien wel verkopen, want het lijkt me niet bevorderlijk om zoveel karpers te hebben. Dus handel, ha ha.
Ook zijn er al veel libelles, blauwe en rode, straks komen er ook nog van die grote jongens bij, sprikhanen en krekels zijn er ook al, en straks komen er ook nog de vleermuisjes bij.
Wij zijn gek op al die dieren in de tuin hoor, we hebben ook egels, vorige week zat er een bonte specht in de voortuin in de boom, leuk hoor, hij was alleen veel te vlug weer weg voor ik een foto had kunnen nemen, jammer. Er zit ook een koekoek in de buurt, dat gebeurt hier ieder jaar, en 's-winters hebben we allerlei vogels die je normaal nooit ziet, eventjes maar 1 of 2 dagen en dan zijn ze weer weg.
Verder hebben we zoveel verschillende bloemen in de tuin, het meest akeleien, in allerlei kleuren en soorten, enkel, dubbel en zelfs in de vorm van een roosje. Het lijkt wel of alles wat ik in die tuin plant, in welk seizoen ook, altijd maar weer aanslaat. Men zegt dat ik groene vingers heb, dat zal dan wel hé.
Herman zijn groenten groeien ook als kool, dat wordt weer smullen straks, oogsten en dan in de vriezer. Hij heeft ook allerlei zaadjes van wilde bloemen in zijn deel van de tuin gezaaid, en die komen nu ook op, papaver, in allerlei kleuren, zelf hele grote oranje. ik heb nu 2 rolletjes foto's liggen, dus eersdaag komen er wel een paar op het blog.
Zo nu ga ik stoppen, vingers stijf en veel pijn, dus volgende keer weer verder, welterusten.
hoera, het is gelukt zoals ge ziet, als je maar lang genoeg zoekt he, dan komt het vanzelf wel weer goed, ik zal nu even nog een bloemetje erbij doen nog voor moederdag. Had ik beloofd, ha ha.
Het was trouwens een beetje raar weer vandaag, eerst een heleboel zon, toen 's-middags somber en donker maar toch niet kou, het is kurkdroog allemaal, we hebben vandaag eerst maar eens een beetje gesproeid, want de komkommers e.d. verschrompelen helemaal, en de vijvers zijn zo opgedroogd, de vissen willen niet eens boven drijven, eten doen ze ook niet, maar wij denken omdat er iedere keer een reiger overkomt, dat ze beneden blijven omdat ze bang zijn. Des te beter dan kunnen ze tenminste niet worden opgegeten, of niet dan.
Met deze droogte (tenminste voor de tuin) heeft het niet zoveel zin om wat te doen, heb vanmorgen toch maar gras gemaaid, want dan begon te bloeien, en dat moet maar niet, want het is allemaal kweek, en zo taai als wat.
Maar we mogen niet mopperen hoor, de tuin is eigenlijk van de gemeente, maar tegen een kleine vergoeding hebben wij hem gekregen, je moet niet vragen hoe ie er ongeveer 10 jaar geleden uitzag. Alles was onkruid, manshoog, dit hebben we eerst eruit getrokken met de hand, toen zijn we langzamerhand begonnen er een beetje structuur in te krijgen, alleen moesten we daar ineens mee ophouden, want op een dag waren we aan het omscheppen, stoten we ineens op metaal, ik zei in een grapje tegen Herman, er kon weleens een schat in zitten, nou een schat was het niet, maar wel een complete auto, een lelijke eend, hebben toen gelijk de gemeente gebeld, die kwam kijken, schrokken zich een hoedje, hebben eerst bodemmonsters genomen of er verder nog ongerechtigheden inzaten, ja dus, hebben toen de hele tuin af gegraven tot op een halve meter (DACHTEN ZE) maar niets was minder waar, op sommige stukken tot 1 1/2 meter diep, en wat ze niet allemaal gevonden hebben, fietsen, fietsstoeltjes, blikken verf, fietskettingen, stapels vergane kleding, bahhhhhhhhhh.
Pas daarna konden we beginnen met de tuin aan te leggen, nou zijn wij geen mensen van alles op een rijtje, het is een beetje van alles, zoals ik al zei 5 vijvers, 1 grote van 6 x 3 m, en 4 kleintjes, de grote hebben Herman en ik zelf uitgedacht, uitgegraven, 1.20 m diep in drie lagen, maar het resultaat mag er zijn, hebben we toch niet voor niks al die jaren gevochten voor de tuin.
Ook daarvan zal ik wel weer eens een paar foto's plaatsen. Maar nu ga ik maar weer even ophouden, mijn vingers en handen doen alweer zeer, ik heb nl. reuma en artrose, en op een gegeven moment wil het niet meer. Dus hou ik maar weer op. Welterusten.............................
gelukkig, als het goed is heb ik het weer voor elkaar gekregen, wat een ellende, ik kon helemaal geen foto's meer op het blog krijgen, wat een fustratie, maar als het goed is, moet het nu toch lukken. Daarom schrijf ik maar eerst niet zoveel.
Het was vandaag niet al te mooi weer, een beetje fris hier in Groningen, maar we hebben toch heerlijk nog een wandeling gemaakt, wat is het allemaal toch mooi om deze tijd he.
Nou morgen maar weer verder, even kijken of ik er nu een foto op krijg, tot morgen.
hallo, ik hoop dat alle moeders een hele mooie moederdag hebben.
Ik heb zelf helaas mijn moeder niet meer, ik mis haar vreselijk, dus aan allen die hun moeder nog wel hebben, wees er blij om.
Ik hoop niet dat het zeurderig overkomt, want dat is niet de bedoeling.
Ik heb van Herman 2 hele mooie schilderijtjes gekregen, heeft hij zelf gemaakt, 2 elfjes, 3D, prachtig, heb er foto's van gemaakt en hoop ze binnenkort op het blog te laten bewonderen.
Zo nog een fijne dag allemaal en hier komt nog een Moederdagbloemetje.
Zoals jullie weten wonen wij in Siddeburen - Groningen, een prachtig Gronings dorp, waar wij nu 12 jaar met veel plezier wonen. Ik zeg altijd (ik kom zelf uit Den Haag), Groningen boven alles, ik zou echt niet meer (NOOIT) terug willen naar Den Haag. Ik voel mij echt als een Groningse, probeer het ook te praten, lukt soms vrij aardig hoor, volgens Herman tenminste, hij is een echte Groninger.
Er is altijd veel te doen hier, motorcrosswedstrijden, allerlei muziekprogramma's, zoals met de feestweek "Schanspop", met allerlei bekende en minder bekende artiesten, zoals Normaal, de Siddebuurster omloop.
Ik zal nog wel eens vaker wat vertellen over dit mooie dorp.
Nu gaan we eerst maar eens een oogje dichtdoen, want het is al bijna 23.00 uur.
als je wilt geef dan een reactie in de vorm van een berichtje, alvast bedankt.
Ik ben niet zo vrolijk vandaag, kan geen foto op het blog krijgen, zeer vervelend.
Nou ik weet niet wat er aan de hand is, ,maar bij mijn berichtjes krijg ik geen afbeeldings. Ik weet niet waar het aan ligt, maar ik ga net zo lang door tot het lukt.
In deze Borg zijn Herman en ik 10 jaar geleden getrouwd, is ie niet mooi?
na heel veel pogingen is het toch gelukt, dit zijn beelden van onze tuin.
ik wens allemaal een heel goede dag toe met veel zon.
