|
Ik ben nog maar drie
Mijn ogen zijn opgezwollen
Ik kan niet zien
Ik zal wel dom zijn
Ik zal wel slecht zijn
Wat anders...
Zou mijn papa zo boos hebben gemaakt?
Ik zou willen wensen dat ik beter was
Ik wens dat ik niet zo lelijk was
Misschien zou mijn mama
Me misschien nog willen knuffelen
Ik kan niet spreken
Ik kan niks fout doen
Anders word ik opgesloten
De hele dag
Als ik wakker word ben ik alleen
Het huis is donker
Mijn ouders zijn niet thuis
Wanneer mijn mama wel komt
Probeer ik lief te zijn
Misschien krijg ik vanavond dan maar 1 klap
Maak geen geluid
Ik hoorde net een geluid
Mijn papa is terug van Charlie's bar
Ik hoor hem vloeken
Het is mijn naam die hij roept
Ik druk mezelf tegen de muur
Ik probeer me te verstoppen
Van zijn kwade ogen
Ik ben zo bang nu
Ik begin met huilen
Hij vindt me huilend
En hij schreeuwt lelijke woorden
Hij zegt dat het mijn fout is...
Dat hij lijdt op zijn werk
Hij slaat en schopt me
Ik bevrijd me eindelijk
En ik ren naar de deur
Hij heeft hem al op slot gedaan
Ik rol me op tot een bal
Hij pakt me op en gooit me
Tegen de harde muur aan
Ik val op de grond
Met mijn botten bijna gebroken
Maar mijn papa gaat door
Nog meer slechte woorden
Worden er gesproken
Ik schreeuw HET SPIJT ME !!!
Zijn gezicht is verdraait
In aanzienlijke haat
Van het kwetsende en de pijn
Opnieuw en opnieuw
Ow God alstublieft heb medelijden
Plotseling stopt hij
En loopt richting de deur
Terwijl ik daar lig
Onbewegelijk
Gespreid over de vloer Mijn naam is Heidi
Ik ben nog maar drie ...
Vanavond heeft mijn papa mij VERMOORD...
dit was Heidi ,je hebt nu 2 keuzes:
1) Zet dit verhaal Ook Op je site en/of stuur het door, om iedereen wakker te maken voor kindermishandeling!
2) Doe alsof het je niet raakt en ga gewoon weg, laat de kinderen stikken, de toekomst van morgen....
25-08-2005 om 09:29 geschreven door cooltje
28-08-2005 om 18:13
geschreven door maria 
|
Ik ben Maria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mary.
Wij waren nu eens de sterren van de avond, mijn school vriendin (en ikzelf )van in de kleuterklas lieva zij is ons dorp van toen trouw gebleven en is een van de leden van het feest comitè
Even een bezoekje brengen aan brigitta's blogje voor de tekst die ze er bij geschreven heeft.
de dode materie spreekt een
Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat mijn jongste dochter in het huwelijk trad.Ik kan me alles nog herinneren,alsof het gisteren was.En dat doet me ook terug denken aan een van de gezegden van ons moeder " hoe ouder je word hoe sneller de tijd gaat " en daar zit veel waarheid in.
