met zo'n wind vliegen wij door de dagen heen week nog maar begonnen ... wat gaat alles zo vlug zou het touw wat willen inkrimpen alles trager laten gaan
maar wij drijven mee met de tijd maak er het beste van elke dag opnieuw ! leef alsof het je eerste is ...
soms zou ik eens willen springen heel hoog niet wetend waar je terecht komt eventjes alles achter zich laten de lucht voor jou alleen deinend dromend unieke ervaring ben een beetje jaloers op zij die dit beleefd hebben daarna terug veilig op de grond ...
maar geef toe iedereen heeft angst los te laten soms heeft het voldoening dit éénmaal mee te maken !
iedereen is op zoek naar die ène sleutel ligt vaak in een vergeten hoekje maar toch heb je hem nodig menig deur blijft dicht het is zoeken naar ... achter elke ruimte ligt iets van jou of van iemand die je dierbaar is heb je je sleutel gevonden bewaar hem op een goede plaats enkel jij kan open of dicht laten ...
even niets doen alles op een laag pitje zalig in een hoekje met een goed boek boeketje bloemen bij het raam zachte muziek heerlijk kopje koffie stukje taart mag ook
het is weekend even geen weg en weer geren telefoon stil ja nu tijd voor jezelf dat mag ook wel verwen jezelf dat heb jij ook verdiend !
geen zware onderwerpen vandaag krant weegt al loodzwaar televiesie spuwt nieuws uit
tracht positief te blijven laat kinderen eerst genieten van de natuur laat hen leren over bloemen en dieren vaak weten ze niet waarover ze het hebben al dat negatief ben het een beetje beu op één dag tijd kan men jaren niet veranderen
laat kind eerst kind zijn we zien dan wel verder !
herinneringen aan een ver verleden soms wazig kan niet goed herinneren tijd neemt alles mee alleen mijmer je hoe alles kon gebeuren flitsen van waarheid gaan aan je voorbij tracht het te begrijpen maar je zit als op een wolk torenhoog niemand die je vertellen kan je blijft verder met die vage gedachten wat eens is geweest ...
reizen velen onder ons hadden de reismicrobe te pakken voor sommigen nog steeds geen land te ver niet bang voor cultuur of taal we waren leergierig haalden alles uit dat beetje vakantie verre oorden magisch en mysterieus hoge bergen diepblauwe zeeën andere werelden steeds op zoek naar wat nieuws naar wat moois ...
reizen is leren herinneringen opbergen in dat vakje dat jij telkens kan openmaken !
wat zijn wij verwend putje winter zo'n heerlijk weer nu niet sakkeren en piekeren maar volop genieten 's morgens nog een beetje koud maar weldra komt de zon ook jou verwarmen zag kinderen genieten tussen de eerste witte bloempjes mooie dagen nu even niet denken aan later ...
het is te mooi om binnen te blijven die eerste zonnestralen ... dat beetje lentegevoel kriebelt ik ga er op uit jullie ook ? daarom niet ver verse lucht opsnuiven heerlijk toekijken naar die eerste schuchtere bloempjes in het prille gras ...
volop winter maar hier en daar zie je al wat kleur piepklein maar toch zo dapper natuur hou je niet tegen
lente is nog veraf maar het verwondert mij telkens kleine bloempjes prachtig gekleurd komen toch even piepen hoop dat ze blijven groeien zij kleuren mijn dagen mooi voel me een stuk beter na die donkere winterdagen ...
ik wil dicht bij jou zijn stil , zonder woorden jouw warmte doet mij leven mijn hart verder kloppen ik denk niet maar droom niemand om ons heen enkel onze ademhaling even niet nadenken enkel gewoon gelukkig leven met elkaar ...
straks ziet alles misschien anders uit enkel een herinnering niemand zal die van mij wegnemen jouw warmte zal ik altijd blijven voelen
je kan er niet omheen alles kleurt rood alles ademt Valentijn maar speciaal voor hen zij zijn alleen misschien nog vers anderen al heel lang geen partner om je heen ...
ook voor jou deze Valentijn bloemen welgemeend op zo'n dag mag jij ook niet vergeten worden !
het gebeurt in de beste huishoudens discussies over en weer gepraat wie heeft nu gelijk elk zijn mening hoe groter de familie hoe vaker het gebeurt maar wel een gezonde opvatting beter praten dan alles voor zich houden elkeen zijn mening uiteindelijk vaak één die het voor bekeken houdt en voor de lieve vrede dan maar zwijgt ...
men kijkt haar na ze wordt bejubeld heeft het perfecte gezicht betoverend lichaam
maar onder al dat moois schuilt vaak een eenzaam hart
zij zwijgt lacht mee 's avonds trekt ze haar masker af wil gewoon dat meisje van vroeger zijn morgen vroeg terug op post ander gezicht andere lach vaak onder een traan ...
leren aanvaarden dat alles zo vlug niet meer gaat jouw lichaam vaak protesteert gedachten vaak mijlenver maar je bent nog attent daarom vaak zo moeilijk om te aanvaarden dat tijd nu meer vat op je heeft die onbezonnenheid ligt mijlenver geen bokkesprongen meer nu gaat het rustig en kalm je omarmt elke dag dat je nog samen bent huivert wil nog niet denken op later ...
geniet nu van je dag dankbaar voor elke dag dat je gegeven wordt !
