Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
23-06-2020
wat waren we jong , piepklein en onschuldig leefden in een droom elke dag een sprookje met ons toverstokje maakten wij
de wereld mooi en veilig kenden geen angst , ziekte of dood leefden van dag tot dag als een vlinder op een bloem de zon scheen enkel voor ons angst kenden wij niet
wij konden de wereld aan
helaas elk van ons werd ouder beseften dat sprookjes niet bestaan !
met voorspelt tropische temperaturen het ideaal beeld van zon , zee en bruinen maar de zon is niet altijd je vriend en in nabijheid van water zelfs gevaarlijk ! geniet van het zonlicht maar wapen je lichaam genoeg voorhanden maak dankbaar gebruik ik koester ook de zon maar heb ook haar keerzijde ondervonden ...
vanmorgen vroeg trok ik er op uit had de wereld voor mezelf zalige rust sloeg mijn vleugels open geluidloos wou ik naar de horizon eerste zonnestralen schitterden zachte kalme golven lonkten naar mij dook naar beneden warme tedere zee omhelsde mij hier kom ik tot rust ver weg van die luide harde wereld !
je bent wie je bent een grijze muis of een bonte vogel iedereen snakt naar het ultieme ideaal jeugdig mooi of berustend ouder worden maar durf je niet meer in de spiegel kijken trek aan de alarmbel je lichaam vraagt je iets te doen begin er aan niet drastisch maar je zal zien dat het helpt gezonde voeding , beweging geef jezelf wat kleur de spiegel zal niet meer zo angstwekkend zijn !
ieder kind heeft recht op bescherming een veilige haven boordevol liefde en geborgenheid het is hun start voor het verdere leven in harmonie met natuur en mens laat hen nog even kind zijn in hun beschermend nest straks gaan zij er ook op uit komen in een wereld terecht ver weg van hun dromen en illusies de wereld van nu is hard meedogenloos geef hen toch iets bij waarin zij kunnen blijven geloven !
mijn vader leerde mij wat het leven was niet altijd onschuldig maar toch het leven waard goed en kwaad vaak op stap met hem alleen aan zee of hoog in de bergen een pracht van een natuurmens allen samen op reis telkens een nieuw stuk natuur ontdekken dat is het leven zei hij openstaan voor alles respect voor natuur en medemens leerde mij de zee kennen ben hem daar eeuwig dankbaar voor dankjewel vader voor wat je mij gegeven hebt je was er altijd voor mij !
vakantie lonkt voor velen een tijd van ontspanning even geen zorgen maar jolijt alhoewel reizen blijkt niet zo eenvoudig te zijn terug allemaal regels snakken naar zee of bergen
mondmasker bij de hand ... blijf je in eigen land ook hier sta je vaak in wacht afwachten is de boodschap maar wens iedereen toch een fijne onbezorgde tijd waarheen je ook gaat !
ik hoef niet veel uit te leggen voor jullie die kinderen hebben dit komt zo bekend voor ultiem vertrouwen en liefde neem hen dit niet af dierenliefde grenzeloos groot in deze luide en verwarrende wereld ze blijven samen , beschermen elkaar met een traan denk ik aan vroeger
maar heb nog steeds mijn kleine ukkepuk die mij steeds vergezelt klein maar dapper !
vanmorgen vroeg in tuin malse regen verwelkomt mij toont mij ware kunstwerkjes niemand doet dit na ragfijne blaadjes op elkaar liefdevol tedere regendruppels brengt terug leven kleuren stralen mij toe ben een gelukkig mens dat ik nog blij kan zijn met zoiets kleins ...
we krijgen meer vrijheden alles niet meer zo strak opnieuw gewoon gaan leven ? ren niet te hard vakantie lonkt buiten ziet alles er beter uit kleuren nodigen ons uit maar loop niet te hard van stapel er loert hog heel wat om de hoek onzichtbaar blijf voorzichtig !
ze willen hun blaadjes openen hun schoonheid tonen eerste fijne regendruppels doen hun ontwaken snakken naar hemels vocht prachtige kleuren en geuren willen ze ons geven het is nu hun tijd laat moeder natuur barmhartig zijn even de zon laten verdwijnen straks zijn ze voldaan schenken jou terug vreugde is de wereld weer mooi !
gisterenavond werd aan de deur gebeld had niemand meer verwacht buurmeisje bracht bloemen mee vers geplukt dat tuiltje in die kleine handjes dat mooie gebaar van die kleine ukkepuk deed me weer hopen hartverwarmend weten dat je niet alleen bent hoop ook voor jou dat jouw dag terug licht geeft !
velen van ons leven op hun eiland we moeten wel elkeen probeert er iets van te maken ook al is onze bubbel nog zo mooi snakken toch naar meer wereld is zo groot zoveel te zien maanden gaan voorbij we hebben mensen nodig om te praten om lief te hebben zonlicht is niet zo warm avond niet zo koel als je alleen bent
hopelijk , binnenkort wordt er weer op je deur geklopt !
levenslust laat het je niet ontglippen het is jouw vorm van leven ook jij hebt daar recht op grijp alle kansen durf eens egoistisch te zijn cijfer je niet altijd weg voor een ander maar durf gelukkig te zijn aanvaarden dat jij er ook bij hoort !
mooi lang weekend voor de boeg zou een mooie tijd moeten zijn in je bubbel , of alleen het weer zit alvast mee
maar voor velen toch donkere dagen eenzaamheid knaagt vriendschap vervaagt telefoon blijft stil kindergeluiden veraf maar blijf niet binnen ga er even op uit natuur brengt je tot rust wie weet straks toch iets dat je terug opbeurt je dag weer mooi maakt !
jammer , ik speel geen muziek zou nu graag buiten spelen melodie zit in mijn hoofd maar kan het niet brengen tot bij jou fijne tonen delen met de zee hopen op al wat goed en mooi is
dit blijft maar een droom zal dan maar luisteren naar de zee golven brengen mij tot rust ik, droom maar verder mee ...
het ene doembeeld is nog niet verdwenen terug geconfronteerd met de grillen van moeder natuur wij denken er niet veel bij na lekker douchen gezellig plonsbadje in de tuin 's avonds gras besproeien verkoelend water maar ook hier begint het te morren lockdown op de waterkraan ? terug wennen aan dat klein stroompje water dat uit de kraan sijpelt ... hoe dan ook ook dit gaan we overwinnen met gezond verstand hopelijk van iedereen !
we moeten afstand houden , liefst zo ver mogelijk maar het is zo moeilijk haast ondraaglijk geen kinderhand kunnen vasthouden geen liefde kunnen tonen alles is zo ver , buiten bereik had nooit gedacht dat het zo'n pijn kon doen ... we leggen er ons bij neer wachten tot we terug die liefdevolle hand kunnen nemen tedere kus op geven veilig omarmen zeggen , ik hou van jou !
we krijgen wat meer vrijheid als kind van de zee kijk ik met gemengde gevoelens toe nog nooit meegemaakt strand en zee is van iedereen dacht ik toch plaats waar oud en jong even kon uitblazen pret maken of zalig genieten ... kinderen huppelend in de golven ouderen genietend van ruisen van de zee
ook hier is alles anders het doet zo vreemd aan het is precies mijn strand niet meer de zee lijkt oneindig ver alles wordt in hokjes verdeeld er wordt geteld en overwogen wie wel of niet mag komen ...
het brengt mij onrust grote onrust niets is meer wat is geweest !
samen oud worden zich nog jong voelen nog vlinders in de buik denkend aan die eerste ontmoeting ze weten het maar al te goed !
nu veel ouderen wat naar de achtergrond geschoven nieuwe generatie staat klaar toch zijn zij de pijlers van de brug waarover zij straks moeten gaan ...
wij ouderen hebben zoveel beleefd onze wereld was goed en kwaad wij leven voor onze kinderen dat klein beetje respect dat hebben we toch verdiend !
