Nou had ik de blog van gisteren afgesloten met te vertellen dat vandaag een rustige dag zou zijn. Zo begon het ook wel, leker uitgebreid ontbijt na een gezellige avond gisteren met Ian en Bebe en de nodige whisky (Ian en ik) en hapjes. Na het ontbijt ging Elena voor het eerst op het nieuwe paard rijden in de bergen. Het nieuwe paard heet trouwens inmiddels anders, hij heet hoogswaarschijnlijk Coby. Pam moest er nog even over na denken. Hoe dan ook ging de rit uitstekend. Echt ongelooflijk dat het beest in minder dan een etmaal al zo gewend is. Een auto en motor kwam ook langs een hij schrok helemaal niet. Toen Elena aan het rijden was waren wij met elkaar lekker aan het lezen en praten. Ineens horen we nederlands praten. Het bleek Heleen te zijn, de harpiste waarmee ik soms samen speel. Zij kamperen in de buurt en hun dochter gaat stage lopen op het kamp waar Elena steeds vrijwillerswerk deed vroeger. Ik wist dat ze zouden komen maar ze zouden bellen. Wat bleek, ze hadden het geprobeerd maar een van de cijfers was fout. Ze hebben via de boswachter achetrhaald waar wij zaten (iedereen hier kent mijn ouders blijkbaar) en kwam even buurten. Heel gezellig maar een beetje lastig voor Ian en Bebe omdat er ineens alleenmaar nederlands werd gesproken. Vroeg in de middag gingen Ian en Bebe weg en ietjes later Heleen. Judith, hun autistisch dochter die ok op mijn feest was, vondt het allemaal geweldig en gaat ook eens paardrijden met Elena en Esther. Judith gaat dan samen met Elena op een paard. Het was dus een hele huis, tuin vol vandaag maar wel gezellig. Morgen ga ik met Jelle, Elena en mijn moeder opstap en heeft mijn vader even rust. Zijn kunst projekten blijven maar liggen en hij heeft een paar dagen al niet kunnen werken. Wij gaan dezelfde rit maken als met Otto en Els , naar Joshua Tree en de Palm Springs tram. Daarna winkelen en op de indiane reservaat even de indiane mevrouw opzoeken die vorige week bij ons was.Jullie horen het allemaal nog.... tot gauw en lieve groet, Marian
Reacties op bericht (1)
23-07-2007
rustige dag of niet
Hallo Marian enz.. Wij hadden vandaag geen rustige dag. Wij hadden besloten een fietstocht te gaan maken van 42 km.. Als je de Tour de France rijdt is dat natuurlijk niets maar voor ons was het toch een afstand waar we wel even tegen aan keken. We wilden deze tocht al eerder fietsen maar toen kreeg ik een kapotte achterband en zijn we na een paar honderd meter weer terug naar huis gegaan. De tocht begon bij het voormalig kamp Westerbork. Het museum hadden we vorige week al gezien. Nu hebben we eerst de rest bekeken. Er is daar een monument van 102.000 steentjes in de vorm van Nederland. We spraken daar een vrijwilliger die losgemaakte sterretjes weer vastplakt (op ieder steentje staat een davidsster of een vlam, die zijn voor zigeuners die ooit weggevoerd zijn uit het kamp) en hij moet ook het onkruid weg halen. Een verschrikkelijk karwei want hij moet dan ook nog het gras maaien. Veel werk voor hem en nog een vrijwilliger. Hij wilde best met ons praten want dan kon hij even rechtop staan. Ik heb toen een klein kantje van een onderdeel maar van onkruid ontdaan maar dat was natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat. Daarna hebben we de 42 km. gefietst met onderweg in Elp een lunch, in Schoonloo een kopje thee en in Amen een slokje water en een zakje chips. We hebben er totaal bijna 3 uur over gefietst (zonder de pauzes). Viel ons na afloop best wel mee. Nu regent het en zitten we in de caravan aan de port en de kaasjes (het kan allemaal erger). Tot zover ons dagverslag. Groetjes, Willy
