Ik ben MIA, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bolleke.
Ik ben een vrouw en woon in BUGGENHOUT (BELGIE) en mijn beroep is Genieten van elke dag.
Ik ben geboren op 12/05/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dansen-fietsen -wandelen met onze hond Luna-en mijn blogjes-.
http://blog.seniorennet.be/blogje2
dit is onze zoon Tony,als vrywillige gids in fort van Liezele-Puurs-
dit zyn ons hilde en haar ventje Jurgen.De mama en papa van Sarah en Benjamin
Dit is onze oudste zoon Frank,en vrouwtje Lut.Mama en papa van Nikita.
HILDE_JURGEN_SARAH EN BENJAMIN
TONY EN TAMARA
ONZE KLEINKINDEREN
WIJ MET ONZE KINDEREN EN KLEINKINDEREN
Ikke en ons Luna
nog eens ikke
Dit zyn de fotos van onze boswandeling op 6-12-2006
De mooi clivia van ons Sarah
Onze mooi boom,de treur pruimelaar.
Mijn Robke met ons Luna op de rommelmarkt.
Onze Luna houd evenveel van dansen als ik.
Een interessant adres?
fotos onderaan-Op wandeling in Zevergem(de Pinte) op 04-04-2007
De ooievaars van Plankendael
18-05-2007Sarah en Benjamin en Luna
Dit zijn een paar van onze vele bloemenstruiken.
De andere fotos van onze wandeling i n Wielsbeke,
Zie je de reiger?
Het vlasveld
Dit zijn de vlinders,en larven ,van de vlindertuin,te Knokke-heist
Ik ben dinsdag een beetje te hevig geweest tijdens mijn aqua gim.Doe sinds een paar weken een nieuwe oefening,maar steeds op mijn gemakje.Ik had al een tijdje last,maar was te dragen.Dinsdag ben ik in die oefening volop ingevlogen.Met het resultaat,Heel mijn rechtse kant staat op springen.Mag morgen naar de kinesist gaan.En hij gaat mij met schokwave,van mijn pijn een beetje helpen.En ik was zo in vorm.Spijtig.Maar dat komt iedereen wel eens tegen.In het vervolg rustig aan doen.
De kapster is gisteren aan huis geweest.Ze heeft mij een nieuw coupke gegeven.Een beetje mijn grijze haren verdoezeld,en een paar rode lokjes gegeven.Maar als ik zo naar de foto zie,dan zie ik toch dat pijn,lichamelijk en stress,niet goed is.De rimpels komen er meer en meer door.Spijtig,maar ik zal er moeten leren mee leven.En denk nog steeds,,zollang het dat maar is ,,Er zijn ergere dingen.En dan bloeit mijn hart terug open van geluk.
Spijtig,maar mijn job word een beetje zwaar denk ik.Mijn hernia's in mijn hals beginnen meer en meer parten te spelen.Ook mijn gewrichten willen niet meer zo goed meer mee.Ik doe mijn job hééél graag.Hopelijk houd ik het nog wat uit.Ik ben niet iemand die zit te luisteren naar de pijn.En ik loop er ook niet graag mee te koop.We hebben een vriend van ons beide,die ook met zijn gezondheid sukkelt.Zijn longen werken niet meer zo goed.Hij werkt in een garage,dus dat is niet zo gezond ,al dat spuiten van die wagens.Hij is een stuk jonger dan ik.Maar de gezondheid gaat voor ,zegt hij ook.
De bomen en bloemen komen in bot. Ho,wat een genot. Alles zo te zien groeien.En later open te zien bloeien. En dan volop te genieten. Van het moois dat ze ons bieden. Wat zouden we in het leven doen. Zonder de natuur haar groen !
Vandaag verjaart onze oudste zoon Frank,de papa van Nikita.hij word 38 jaar jong.Het is precies of ik werd maar juist 38,en nu heb ik al zo een grote zoon.Amaai.Ik wens hem hiermee een gelukkige verjaardag.
Weekend!Het zal weer deugd doen.Niet om te luierikken,maar om andere dingen te doen,dan te werken.Maar we gaan het rustig aan doen.Iedereen een prettig weekend gewenst!
Dat ik daar eerder niet aan gedacht heb.Ook mijn aqua gim heeft iets te maken ,met het verbeteren van mijn osteoporose.Dat is natuurlijk een goede beweging.Ostoeporose is een ziekte,die men kan helpen door medicatie.Maar ik ben echt blij dat het nu niet nodig is.Velen geloven niet in voetreflexologie,aqua gim enz.Ik wel hoor.En je ziet ,met resultaat.Je moet er wel veel voor doen,maar dat heb ik er echt voor over.Dat nog liever ,dan al die pillen in mijn lijf.Ik weet,als het nodig is,zijn we blij,dat we er door geholpen worden.Maar zo maar ,zonder alternatieve dingen te proberen,nee,zo ben ik niet.T'schijnt dat ik nogal een dame ben met pit,en de puntjes op de I.Weet het,als ik ergens mijn tanden inzet,dan bijt ik door.Heb dat van mijn ventje geleerd,die is ook zo."Als je bij de hond slaapt,kriijg je de vlooien"
Hoera,ik was er naast.Ja we zijn geen dokters hé.En liever zo.Maar ik dacht dat het met mijn osteoporose slechter was.In tegendeel,het was verbeterd aan mijn ruggewervels.Door veel melk te drinken,wandelen en de zon.Aleen aan mijn heupen was het wat verminderd,maar niet alarmerend.In het oog houden dus.En bewegen,zon en kaas en melk.Als we het zo nog kunnen oplossen,zonder medicatie,HOERA
Vandaag begon een nieuwe werkweek.Maar niet zo leuk voor mij.Ik heb al een paar weken hevige rugpijn (artrhose).En vadaag was het extra.Ik kon met moeite mijn kleine mannen op hun auto zitjes zetten.En ik moest ook nog een botmeting laten doen.Met een slecht resultaat.Het is om de moed te verliezen.En mijn baas die ook nog een rare opmerking gegeven heeft.Het heeft mij allemaal eens tot nadenken gezet.Ik word 60,en wil nog wat van het leven profiteren.Maar ik weet dat ik mijn kinderen op de bus zou missen.Maar mijn gezondheid gaat voor.En als ze je het gevoel geven dat je er teveel bent,dan denk je wel eens na.Morgen moet ik naar de dokter,eens zien wat hij zal zeggen.En hopelijk volg ik zijn goede raad op.Want ik wil niet toegeven dat het niet meer zo best gaat.Dus,,afwachten tot morgen.
Oef,de grote werken in onze living zijn gedaan.Dt is de éné kant van onze living.de andere kant staat in créme kleur.De nieuwe radiators staan er,en de nieuwe houtkachel.We kunnen er weer tegen.En ik weet weer waarom te werken.hopelijk hebben we er samen veel geniet van.
Als wij s'morgens opstaan,dan word het blaadje van de almanak gescheurd.En terwijl ik mijn boterhammekes eet,lees ik het.Vandaag dus het mopje van de dag.
ROERENDE GOEDEREN.
ZIJ:Als de deurwaarder komt,zal ik hem even mijn tanden laten zien.
HIJ:O nee,dat mag je niet doen,schat,anders legt hij daar ook nog beslag op.
Ik heb een mooie herinnering,aan een gezin,die hun zoontjes (2) ,op mijn bus gezeten hebben.Het is nu toch reeds een 6 jaar geleden.De mama had een boek gemaakt voor op de kast te zetten.Met een mooie tekst.Het boek staat er nog steeds.En elk jaar schrijven we naar elkaar een nieuwjaars kaartje.En mijn verjaardag vergeten ze ook niet. Hier lees je de tekst van het boek. ELKE DAG KWAM JIJ ONS HALEN.
ZONDER ZUCHTEN,ZONDER DRALEN. BUSJE STOPPEN BuSJE STARTEN. ELKE DAG OM KWART VOOR ACHTEN.
WIJ WENSEN JOU NOG VELE JAREN.
EN DAT JE NOG VELE LEERLINGEN MAG VERGAREN.
WIJ VONDEN HET LEUK.
WIJ VONDEN HET FIJN. DAT JIJ ONZE BEGELEIDSTER MOCHT ZIJN.
JE KRIJGT DE GROETEN VAN HANS EN NICK. EN NOG VELE KUSJES ZOALS JE ZIET.
BEDANKT
Ik dank Nick en Hans en hun familie nog steeds voor dit mooie aandenken.
Onze grootste werken zijn gedaan.Alles is geschilderd,en onze living staat er al een beetje meer opgeruimd bij.Volgende week,komt onze schoonzoon ,de radiators vervangen.En dan is het nog een beetje bijwerken,en eens goed kuisen.En dan kunnen we er weer voor een paar jaar tegen. Toch wat het schilderen betreft.Mijn ventje is blij dat het gedaan is.En op de bus verloopt ook alles oké,meer moet dat niet zijn.
We zijn terug aan het werk.Ik op mijn bus (en thuis),en mijne Rob aan onze living.We hebben een nieuwe houtkachel geplaatst.En volgende week komt onze schoonzoon,2 nieuwe radiators plaatsen.Ja er komt overal een beetje sleet op ,na 27 jaar.Hij is nu volop aan het verven.Het zal mooi zijn als alles gedaan is.Een héél nieuw uitzicht !.Hier zie je Rob bezig in volle actie!
Dit is onze lieve poes Benji.Die we laten inslapen hebben op-.03-08-2007.Ze heeft een mooi leven gehad.En is ongeveer 20 jaar oud geworden.Een vondelingetje.
Ik ben MIA, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bolleke.
De kapster is gisteren aan huis geweest.Ze heeft mij een nieuw coupke gegeven.Een beetje mijn grijze haren verdoezeld,en een paar rode lokjes gegeven.Maar als ik zo naar de foto zie,dan zie ik toch dat pijn,lichamelijk en stress,niet goed is.De rimpels komen er meer en meer door.Spijtig,maar ik zal er moeten leren mee leven.En denk nog steeds,,zollang het dat maar is ,,Er zijn ergere dingen.En dan bloeit mijn hart terug open van geluk.
