1.7.5 De aanvaarding door een ja-zegger
Wat is onze planeet toch prachtig. Vanmiddag ben ik teruggekomen van een inspectietocht langs de steden in wat vroeger India heette. Niet te geloven dat die woongebieden ooi de oorden van verschrikking waren, die we soms zien herleven in oeroude documentaires. Vroeger stierven daar miljoenen in de meest mensonwaardige omstandigheden. Nu leven daar miljarden in een eervolle en zinvolle situatie. Ik ben blij met mijn prachtige positie als ruimtelijk stedenbouwkundige. Ik ben blij dat Jezus Christus koning is over de hele aarde (Ps 47:13). Ik heb de onsterfelijken lief die samen met Hem de aarde besturen. Ik verheug mij in het diepe inzicht in Gods liefde, dat ik heb. Alles is goed en in harmonie. Toch zijn er soms vreemde dingen. Ik moet dikwijls denken aan een merkwaardig gesprek, dat ik laatst voerde met één van mijn vrienden, een opperhoutvester. Hij heeft een hoge, nuttige, voldoeninggevende positie, evenals ik .Maar in die gedachtewisseling van onlangs bleek dat hij niet tevreden is zoals ik. Hij wilde maar voortdurend spreken over de positie van de onsterfelijken. Hij eiste - zo zei hij - dat hun rijen nu opengesteld werden voor àndere verdienstelijke aardbewoners. Hij beschouwde zich als huns gelijke. De geslotenheid van hun groep zag hij als een belediging voor de andere kinderen van God.
Ik gaf hem als antwoord, dat er een proef op komst is. Wie daar doorheen komt, gaat tot de onsterfelijken behoren. Wie geen geduld heeft om de proef af te wachten, is al gezakt voor die proef.
Hij werd door mijn opmerking wat geprikkeld en maakte een tamelijk kort eind aan het gesprek. Ik bleef wat onbehaaglijk achter. Hij had wel wàt gelijk, zo overwoog ik. Er was zulk een diepgaand kennen van Gods heilsgeheimen bij alle aardbewoners, dat de verschillen met de lijfgarde van Jezus Christus vervaagden. Het was te begrijpen dat mijn vriend meer wilde; weg met die slagboom, met dat verouderde geestelijke standsverschil.
Toen ik zover was met mijn gedachten, schrok ik. Het pad van in liefde gehoorzamen van de Almachtige zou ik zo verlaten. Ik vroeg Hem om vergeving en verzocht Hem mij voortdurend opmerkzaam te maken op elke schadelijke weg en mij op de goede weg te willen leiden (Ps 139:24). Daarna werd alles weer goed. Ik werd mij bewust dat ook ik de onsterfelijken had benijd. Maar nu kwam het mij voor dat ik heel bewust ja had gezegd tegen God en al Zijn leidingen had aanvaard. En daaruit vloeide een verdiept accepteren èn van Jezus Christus èn van de garde voort.
1.7.6 De bestandheid van een ja-zegger
Er waait een kille wind over de planeet. Steden liggen ontvolkt. Aan het herstel wordt duidelijk geknoeid. Er gaat een golf van emotie door alle mensen. Iedereen weet wat er gaande is: de duivel is uit zijn gevangenis losgelaten, dit is het uur van de proef (Openb. 20: .
De mensheid is uiteengevallen: een deel heeft de zijde van de duivel gekozen, zij willen nú - ontijdig - de positie van de onsterfelijken overnemen. Misschien voelen zij zich niet eens opstandelingen ten opzichte van God. Dat voelden Adam en Eva zich ook niet toen ze te vroeg - ongehoorzaam - grepen naar iets dat ze in de weg van de gehoorzaamheid, op Gods tijd, zeker zouden hebben gekregen (Gen. 3:6). Maar evenals die twee zijn ook zij in feite wèl rebellen. En altijd weer is het satan die opstookt.
Het andere deel van de mensheid - waaronder ook ik - heeft zich geschaard onder de bescherming van Jezus Christus en zijn keurkorps. Daarom liggen de steden nu ontvolkt. We zijn allen dichtbij elkaar, die God trouw zijn, hebben onze woonplaatsen verlaten en Gods burcht opgezocht.
Twee kampen: de ja-zeggers hier, de nee-zeggers daar. Volkomen duidelijkheid, evenals tóen bij de strijd tussen verlichten en verduisterden. Wij trekken de nee-zeggers als het ware naar ons toe. Als een lawine dreunen ze op ons af. Dit is zo iets verschrikkelijks om te zien aanstormen (Ez. 38:9). Als ik niet voor het losmaken van satan al heel bewust ja had gezegd tegen God, dan zou ik misschien op dit moment nòg overlopen. Wat heb ik het moeilijk gehad toen de verleidende stemmen tot me kwamen. Ik zag hoevelen overstag gingen. Ik kende de geestelijke kracht van verschillenden van hen. Ik heb overwogen: Tegen dit volledig uitgeruste leger (Ezech. 38:4) is toch eigenlijk niets bestand. De beste krachten uit alle volken doen mee (Ez. 38:5 en 6). Zou je hun kant maar niet kiezen?
O, als ik toch niet klaar was geweest . . . als er toch trots in mijn hart was geweest, zoals bij 'lichtdrager', toen hij nog voor zijn proef stond (Ez. 28:17). Ik zou voor de verleiding zijn bezweken. Maar nu sta ik hier op de tinnen van de stad. Achter mij is de legerplaats van de garde. Rondom mij zijn de ontelbaar velen die de proef hebben doorstaan. Voor mij verzamelt zich het leger van wat nu mijn en Gods vijanden zijn.. Mijn vroegere vriend is onder hen, hij is een aanvoerder. Dat doet pijn, maar tussen hen en mij is nu een kloof . . .
1.7.7 De beloning van een ja-zegger
. . . Alles is nu voorbij . . . het was vreselijk om te zien, maar ik kan niet anders dan erkennen, dat Gods oordelen rechtvaardig zijn (Openb. 16:7). Niets behoefden wij te doen. Zij raakten in verwarring, evenals ooit eens het leger van farao (Ex. 14:24). Zij werden bedolven onder vuur, evenals dàt leger in het water omkwam (Ex. 14:2. Zij vielen elkaar aan en het was één massaal sterven (Openb. 20:9).
De duivel zag ik ter helle varen, voor eens en altijd . . . (Openb. 20:10).
Toen kwam de opdracht: Maak nu de aarde helemaal schoon van alles wat zondig was (Ez. 39:9). Ruim alles op wat aan deze laatste uitbarsting van slechtheid herinnert (Ez. 39:11, 12). Ikzelf kreeg een functie om heel nauwkeurig na te gaan of alle vuil nu metterdaad is geruimd (Ez. 39:14). Ik stel mijn eer erin om mijn werk goed te doen (Ez. 39:13). Ik weet dat ik de volkomenheid ga bereiken (Ef. 4:12). Nu ik gehoorzaam ben geweest, niet uit berekening maar uit liefde, wacht ook mij onsterfelijkheid. Nu verdwijnt ook de dood, niet alleen voor de lijfgarde (1 Cor. 15:54), maar ook voor ons. Alles is voortaan altijd alleen maar leven.
Ik ga nu aan het werk . . . alles moet klaar staan als dadelijk de troon wordt geplaatst voor de eind-beoordeling . . .
29-07-2006, 17:17 geschreven door Gerritse
|
