 |
|
|
| populaire geloofshandleiding |
|
|
| 02-09-2007 |
 |
2.6.2.3 Zij, die wegwijzer worden, kennen hun plicht om de weg te wijzen
Als gij de goddeloze waarschuwt en hij bekeert zich niet van zijn goddeloosheid en van zijn goddeloze weg, dan zal hij in zijn eigen ongerechtigheid sterven, maar gij hebt uw leven gered (Ez. 3:19).
Wegwijzer zijn naar het land van de vrijheid is een als vanzelfsprekende zaak, zagen wij hiervoor. Het is echter ook en dat lijkt minder voor de hand te liggen een noodzaak om ons eigen geestelijk heil veilig te stellen. God heeft al zijn schepselen lief. Hij wil ze redden. Hij verheugt zich in ons als zijn medewerkers bij dat redden. Het is toch volkomen te billijken, dat de Heer ontstemd is, als wij niet aan zijn gerechtvaardigde verwachtingen voldoen (Jes. 5:2). Als wij hem teleurstellen, als wij geen wegwijzer zijn, loopt ons eigen leven gevaar (Ez. 3:18). Hetzelfde geldt ook voor Gods Zoon. Als wij er ons voor schamen om Jezus aan anderen bekend te maken, schaamt Jezus zich voor ons. En dat juist op een moment, dat we Hem heel erg nodig hebben (Luk. 12:9). Wij behoren uit gezond eigenbelang een getuige van Gods goedheid te zijn. Let wel: dat is niet hetzelfde als een getuigenisgever.
Wanneer u een getuigenis geeft, zonder door uw houding een getuige, een leesbare brief van Christus (2 Cor. 3:3) te zijn, loopt uw getuigenis het gevaar, een anti-reclame te worden (Rom. 2:24). Even een voorbeeld. Men ziet wel eens de haast ongelooflijke combinatie:
mooie dingen zeggen over Jezus;
vunze grappen maken over de seks.
U zult zeggen: Neen, dat kan niet. Maar heus; ik ben het tegengekomen en ik heb de rampzalige uitwerking gezien. Overigens: we hadden het hierover al in het vorige punt. Zie de zinsnede nu als een terloopse na-opmerking.
De Here vraagt van ons, altijd bemerkbaar te zijn als gezanten van Hem. Dat aanwezig zijn als kinderen van het licht, geldt ook, wanneer het onze houding betreft ten opzichte van nee-zeggers. Het is heel nadelig voor ons, als zij op de oordeelsdag terecht kunnen zeggen: Heer; ik heb vijf jaar met die man daar op één kantoor gezeten. Nooit heb ik in zijn levenswandel iets waar kunnen nemen, dat mij opmerkzaam maakte op U. Nooit heb ik in die levenswandel van hem iets ontdekt, waardoor ik gewaarschuwd werd voor de gevaren in de mijne. Dat die gevaren bij mij dodelijk waren, merk ik nu (Op. 20:15). Maar hij
hij
hij!!
heeft nooit door woord of daad een tip gegeven (Ez. 3:18).
Dat spreken pleit hem niet vrij. Maar voor u betekent het groot ongerief. U lijdt schade, u voelt de verschrikking van een vuur
een afschuwelijke ervaring. Uiteindelijk wordt u aan die bedreiging ontrukt (1 Cor. 3:15), als uw naam dan toch althans in het boek van het leven staat (Op. 20:12). U wordt tenslotte toch nog genezen van uw wonden (Op. 22:2), maar het had zoveel feestelijker gekund.
Even een tussenopmerking:
als u eens één keer uw kans heeft gemist, of desnoods heel wat keren, behoeven de strenge woorden hiervoor u niet tot tobberij te brengen. Hoe was uw opstelling? Wilde u toch wel een getuige van Jezus zijn? Hebt u dat ook bij diverse gelegenheden getoond? Dan geen gepieker. Natuurlijk is het ook weer zo, dat getuige van Jezus zijn alleen u niet vrijwaart van elke averij bij de eindbeoordeling van uw leven. Daar hebben wij het nog wel eens over;
als u eens één keer uw kans heeft gegrepen of desnoods heel wat keren, behoeft u niet te denken: O, ik zit safe. Hoe was uw opstelling? Waren het toevalstreffers en was uw hart eigenlijk koud? Bid God om een warm hart, zodat u voortaan gericht kunt schieten.
Wees een wegwijzer. Waarschuw door uw houding. Niet het vermanende vingertje heffen. Neen; u bent helemaal anders. U hebt immers Christus leren kennen? (Ef. 4:20). Als u zo anders bent, behoeft u niet eens meer met uw vinger te schudden. U corrigeert alleen al door uw persoonlijkheid. Worden er zouteloze, vuilbekkerige verhalen verteld, dan weet u tactvol en vrijwel ongemerkt het gesprek een andere wending te geven. Later overlegt men dan misschien: Hoe kwamen we toch van het bakken vertellen op iets heel anders? Dat kwam door hem. Hij houdt niet van gore grappen. Ik eigenlijk ook niet. Maar hoe komt het toch, dat hij ons mee kan nemen in een betere richting en ik niet. Ik ga eens met hem praten.
Dit tenslotte: u zou deze tekst verkeerd begrijpen, als u anderen zou gaan waarschuwen uit angst: Anders pakt God me later daarop. Wat een idee! Neen, uw liefde jegens alle mensen brengt u ertoe, altijd klaar te staan om in ieder geval door uw gedrag en indien wenselijk en mogelijk ook door uw woorden te dienen. Het is uw vaste gezindheid, om ieder, die dat wil, behulpzaam te zijn, om de weg naar buiten te vinden en zodoende binnen te komen.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
