misschien is verjaren

een rustpunt

bij het varen

in wel en wee

op de levenszee.

misschien,

tussen gebaard  zijn

en opgebaard  worden

een moment

om even

om te kijken

en met die goeie momenten

de toekomst

te verrijken

met alles wat we kunnen

om mekaar het beste te blijven gunnen.

misschien

kansen benutten

om krachten te putten

tussen het

hier-nu-maals

en het hier-na-maals.

  we (simonne  en ik)wensen jou

veel paradijservaringen

dagen dat alles van een leien dakje loopt,

weken  dat jij  je voelt in het landje van belofte,

maanden  van kunnen genieten

van meer dan manna in de dorre woestijn

meer dan   van de allerbeste wijn

die ooit in kana werd geserveerd.

dat er muziek mag blijven klinken

liefst opgewekt en blij

want op die momenten

voelen we allemaal

 iets van gods liefde , schoonheid en goedheid  rakelings nabij.

dit zijn  onze wensen niet alleen voor vandaag

wij    bieden ze jou van harte, heel graag.

joz. le bruyn en simonne stevens

31 augistus 2007

20-09-2007 om 22:30 geschreven door joz. le bruyn