Vechten doe je fel. Wonden hechten snel. Littekens vergeten niet. Vergeven doe je in de tijd, dat je gevoel voor vrienden rijpt. "Houden van" is met je ziel en zaligheid. Je compliceert met trots je moeilijke gevoel. Reageert boos op luchtig spel. Vaak begrijpen ze je wel.
De lente is in Veurne de krokussen staan in bloei.
"Een vriend is iemand die je verleden begrijpt, in je toekomst gelooft en je vandaag aanvaardt, gewoon zoals je bent."
Elke tekst die ik schrijf is een stuk levensverhaal.
Een verhaal dat nooit af is.
Je moet de mooiste dingen en het leven willen zien.
Toch heb je van die momenten dat je alleen wilt zijn.
Dat je wilt nadenken ergens stil in de natuur, alleen met het geluid van je stappen
En met het lied van de wind in de bomen.
Maar weet dat er ook vriendschap bestaat.
Vriendschap is een kostbaar iets.
Soms heb je dat je echt bij iemand wilt zijn.
Dat je wil praten.
Soms voel je jou klein, voel je de onmacht.
Maar weet dat er altijd iemand is die om je geeft.
Vriendschap is een wonderlijk woord misschien wel het mooiste op aarde. Vriendschap is een machtig iets een gift van onschatbare waarde!
José
Geluk.
Als zich heel diep in ons iets omkeert op een dag. Wanneer de mensheid ziet wat zij nooit eerder zag. Als afgunst en geweld veranderen in iets moois, dan is vanf diezelfde dag geluk iets heel gewoons.
Zonnestraaltje
Wees een zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
Dan geef je andere vreugde
en heb je het zelf ook goed
Tussen vriendschap en een roosje is een heel groot onderscheid rozen bloeien slechts een poosje maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
De mens wordt bepaald door zijn innerlijke waarde al het andere is uiterlijke franje.
Leentje is ziek.... een verkoudheid en grieperigheid heeft haar te pakken. Ik, Joske, haar man, mag eigenlijk haar blog niet bewerken, maar vandaag is dat een uitzondering, want Leentje-scorpio slaapt... Gisteren stuurde ze me volgende tekst in het Westvlaams... (graag reacties om Marleen te steunen). Vertaling op aanvraag...
Veur joen : (voor jou):
't Is were zoverre
de deure van 2008 stoat ip a gerre
een hèèl nieuw joar
voor te leven met malkoar
liefde in 't ménage tussen de vint en de vrouwe
en is ter ol è keer miserie of boel
smiet olleszins met gèn meubels moar zet j'ip ne stoel
en laat het moar overwaaien da rottig gevoel
want oe da je 't ook kèèrt of oe da je 't ook droait,
't is dedju stille woar dat 't nooit een kèr woait.
Ik schenk aan jou een doosje stilte toe gestrikt met de zachtste rust Ook een bosje mooie vreugde en een portie levenslust.
Voor jou speciaal een potje liefde, toffe momenten, dag na dag, voeg daarbij een goeie gezondheid, en een hele mooie lach.
'k Geef je ook een pakje blijdschap en een flesje vol met hoop, Je ziet, de allermooiste geschenken zijn niet overal te koop!
Neem je tijd voor heel wat vriendschap en kijk uit naar elk vriendelijk gebaar, En als je nood hebt om het eens uit te schreeuwen, ik luister graag, je roept me maar!
Ik wilde je nog veel meer geven, maar helaas, zo werkt het niet! Kijk om je heen en laat je leiden door alles wat het leven biedt!!
A. is Augustus. Hij lijkt heel gewoon, maar is koning en zit op een troon. B. dat is Betlehem, klein en veracht. Nu is het heilige nacht. C. is het Credo, dat eerst moet gezegd. Wie gelooft kan hier terecht. D. is de deur van de herberg. Gesloten. Armoedige reizigers worden verstoten. E. is een engel, 't is er een van de velen, F. is de fijfel, waarop hij mag spelen. G. is het Gloria, hoort in de velden. Daar waar de engelen het nieuws vermelden. H. zijn de herders die het verstonden, en het Kind zochten, in doeken gewonden. I. is Imannuel, God komt de mensen te hulp. J. dat is Jozef, verbaasd en verlegen, 't Kindje huilt, hij kan er niet tegen. K. dat is de kribbe, gevuld met stro, als het Kindje beweegt, hoor je het zo. L. is het lampje, het laat schaduwen leven, M. is Maria, die dommelt nu even. N. is Nazareth, dat speelt in haar dromen, waarom kon thuis de geboorte niet komen? O. is de os, die snuift welgezind. Toe, kom niet zo dicht bij het Kind. P. is het paleis van Herodus de koning, hij krijgt bezoek in zijn prachtige woning. Q. is Quo Vadis, dat vraagt hij de heren, kom later terug, ook ik wil Hem eren. R. is hun reis door verre woestijnen, S. is de ster, die zij zagen verschijnen. T. is de troon en de geschenken die ze brachten, goud, wierook en mirre. En 't Kindje lachte. U. is de uitweg voor jou en voor mij, want V. is de Verlossing en W. dat zijn wij. 'k snel nu de X. en de Y. maar voorbij, want Z. is de Zoon van God, gekomen voor allen, voor jou en voor mij.
Daar lig ik op de grond te wachten op het einde van mijn dagen, samen met nog vele anderen. Mensen komen voorbij en vragen : Wat moet ie kosten, liever niet te veel zeg want over een paar weken gooien we hem toch weer weg. Wat? zo veel?, dat is toch niet normaal binnen twee dagen is ie kaal. Ik wil waar voor mijn geld, meneer Wat zegt u, heeft u geen betere meer. Kan u dan niet in andere oorden betere exemplaren voor ons vermoorden? Ja, oké dat is ook weer waar. Het prijskaartje wordt dan een nog een groter bezwaar. Nou, we zullen het er maar mee doen. Deze dan maar, die is nog een beetje groen. De man pakt me op, sleept me naar huis. Timmert me vast op een houten kruis. De kinderen joelen en springen. Moeder begint een lied te zingen. Jongens de boom is daar Kerstmis kan komen, ook dit jaar Ondertussen sta ik wankelend te pronken bedolven onder glitter en glans. Veel te warm slijt ik mijn laatste dagen veel te veel moet ik pracht en praal dragen. Niemand ziet dat ik mijn laatste leven verlies. Verblind door het licht sta ik daar een beetje te staan, tot dat ik eindelijk op de brandstapel voor de laatste keer mag vlammen.
God, wanneer mijn plicht roept daar waar de vlammenzee ook woedt wilt U mij de kracht dan geven voor het redden van een mensenleven.
Help me om een arm om een klein kind te slaan dat in de vlammen dreigt onder te gaan maar ook voor een ouder wil ik er zijn.
Help mij om alert te zijn en zelfs het zachtste hulpgeroep te verstaan om dan snel de vlammen tegen te gaan.
Ik wil mijn roeping volgen en het beste van mij geven want mijn medemens en hun eigendommen te beschermen dat is mijn streven.
En als ik dan gelijk Uw wil, hierbij het leven laat zorg dan dat U Uw beschermende arm om mijn vrouw en kinderen slaat.
Myriame, dit is hier voor jou en voor jouw brandweermannen neer gezet. Zoals je weet is dit niet door mij geschreven. Ik weet niet wie het geschreven heeft.
Soms zit ik als het stil is in gedachten, dat gebeurt veelal in de stille nachten. Dan zit je zo te filosoferen, wat eigenlijk deze tijd, ons nog heeft te leren. Is het verdraagzaamheid, De Tijd, De Strijd, in deze Eenzaamheid. Als je in die nachten zit met je gedachten, kan je komen tot een conclusie, is het zo, of is het een illusie, in deze Tijd, in deze Strijd, van de Eenzaamheid. Als je s nachts dan zo zit in gedachten , wat kan je dan nog verwachten, mensen staan elkaar na......met hun bla...bla...bla...., Velen zitten in `t geheel in de knoop, de lus is te strak, maar ze lopen er niet mee te koop. Dat is deze Tijd, dat is onze Strijd, de strijd tegen de Eenzaamheid. Iedereen kent die mensen wel, ·het lijkt tegenwoordig wel een groot gezwel, ·je leest het ook in de kranten, zijn het niet jouw naaste bloedverwanten, ·is het wel iemand anders, die eindigt in de goot, ·zonder nog een pleziertje, ·waar die persoon van genoot. Waar is dan het eind zitten praten, niet met de stem, ·die kregen wij van HEM, ·nee, wij praten nog met letters, ·en misschien, ·heeft iemand anders het wel door, ·want in deze Tijd, ·onze strijd tegen de Eenzaamheid, ·krijg je tegenwoordig zo weinig gehoor. Ja, veroordeelt, dat word je wel, ·dat is nou eenmaal dat gezwel, ·Ben je ziek van verdriet ??, Zie je geen uitweg meer in `t verschiet ??, Krijg je laster over je heen, ·en dat is zeker, ·altijd gemeen. Een oordeel vellen, ja ja zeg het maar, ben je ziek, zie je het niet meer zitten pa, of een ander misschien, je eigen buurman, of een vriend, je zegt het maar mijn kind, dit is onze Strijd, tegen de Tijd van eenzaam- en verdraagzaamheid. Leer ermee om te gaan, naast elkaar te staan, luister een naar elkaar en hou van hem/of haar Maar weet één ding, die Strijd, tegen die Eenzaam- en verdraagzaamheid, in deze Tijd.. is te overwinnen, als je maar weet waar te beginnen.
Als je eigen kinderen al je dromen aan scherven hebben geslagen.
Als de zon verdwenen is uit je leven,
zoek dan de ster,
die God ergens voor je heeft aangestoken.
Als je met lege handen staat
en je hebt geen parels meer
om iemand aan te bieden, weet dan
dat God geen oogst van je vraagt,
geen volle schuren.
Als de harten van je eigen huis hard zijn als steen.
als je de deuren van je medemensen vergrendeld vindt, als men nergens meer opendoet al klop je dag en nacht, keer je dan niet wanhopig om in grenzeloze bitterheid. Onderzoek je eigen hart
en maak het klaar voor een feest. God heeft je lief en zal ergens
een mensenhart voor je openen, om dat te laten weten.
De regen zal ophouden. De kou is voorbij.
In de straling van een glimlach en de zachtheid van een hand
zul je de warmte voelen en weer leven.
Als jij je boodschap moet brengen, verloren in de woestijn,
en er niemand luistert, weet dan dat God verborgen antennes heeft uitgezet, die elk woord uit je hart zullen opvangen en doorseinen
over alle verdorde, onvruchtbare velden heen
tot op dat stukje grond, waar de nieuwe wereld geboren wordt.
Verlies nooit de moed! Verzoen je nooit met de nacht!
Als de nacht mijn dag verlicht, met zijn milde duisternis. Verdwijnt de wereld om me heen, zijn er geen dagen meer alleen. Op mijn reis van toen naar ooit, weet ik zeker dat ik nooit, een knuffel vind zo lief als jij, mijn reis naar ooit is nu voorbij. Jij was de weg die ik wou gaan, wij samen naar een nieuw bestaan. Ons doel van leven, eeuwig wij, te ver gezocht, te vlug voorbij. Ik vraag aan elk antwoord nou, waarom het toch niet lukken wou. Besef dat niemand helpen kon, want liefde kent ook geen waarom. In elk moment van tederheid, dat ik delen mocht met jou. Werden dromen werkelijkheid, die ik nooit echt geloven wou. Ik wist dit duurt geen zomers lang, en hield me sterk maar was zo bang. Op wat de winter ooit voor mij brengen zou, Een kilte leeg, en zonder jou. Er klopt een hart in mij dat hoopt, terwijl verdriet me langzaam sloopt. Elke nacht voel ik jou bij me echt, terwijl ik met mijn dromen vecht. Ik wil het niet maar telkens weer, beleef ik terug die eerste keer. Dat echt vergeten, moet het zaligste zijn, voorbij het sterven van de pijn. Besef dat niemand mij ooit helpen kon. Want liefde kent ook geen waarom.
Een brief van een jongere aan de ouders van de hele wereld.
Geef me niet alles wat ik vraag. Soms vraag ik alleen om te weten hoeveel ik kan krijgen. Schreeuw niet tegen me. Als u schreeuwt heb ik minder respect voor u. Daarbij leert u mij ook te schreeuwen en dat wil ik niet. Geef niet altijd bevelen. Als u me iets vraagt in plaats van te bevelen, zal ik het vlugger en liever doen. Doe wat u me belooft, om het even of het goed of slecht is. Als u me een beloning belooft of een straf, geef me die dan. Vergelijk me met niemand, zeker niet met mijn broer of zus. Als ik beter lijk dan een ander, zal die eronder lijden en als ik slechter lijk, zal ik eronder lijden. Verander niet om de haverklap van mening over wat ik moet doen. Beslis en houdt u aan die beslissing. Laat mij zelf mijn eigen weg vinden. Als u alles in mijn plaats doet, zal ik het nooit leren. Vertel me geen leugens en vraag me ook nooit om te liegen, zelfs niet om uit een probleem te geraken. Bij leugens voel ik mij niet goed: ik verlies dan mijn geloof in wat u zegt. Wanneer u zich vergist heeft, geef dit dan toe. Dat zal mijn geloof in u versterken. En het zal me leren mijn eigen vergissingen ook toe te geven. Vertel me niet dat u iets zult doen als u het vervolgens niet doet. Ik leer uit alles wat u doet, ook al zegt u dat niet. Maar ik zal nooit doen wat u zegt, als u het zelf niet doet. Leer mij God kennen en liefhebben. Het heeft geen zin over God te leren op school als ik bij u niets van liefde tot God merk. Wanneer ik u een probleem voorleg, zeg dan niet: "Ik heb geen tijd voor onbenulligheden." Of: "Dat heeft geen belang." Probeer mij te begrijpen en te helpen. Zie mij graag en zeg me dat. Ik heb graag dat u dat zegt, ook al vindt u dat niet nodig.
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn vriend zei "het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek". Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak. Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden, De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zulke prammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg. Om tegelijkertijd mijn billen minstens zóóó'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel héél strak in mijn vel. Mijn man was niet meer zo op zijn gemak, want op straat riepen jongens "ga je lekker ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymmen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken. Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen, echte schoonheid zit vanbinnen!
De vriendschap van een hond, is vriendschap voor het leven. Voor een ander niet te zien, hoeveel een hond kan geven. Want ben je eens verdrietig dan kijkt ze je aan, alsof zij zeggen wil ik zal altijd naast je staan. En als je dan weer vrolijk bent, dan slaat ze met haar staart en blaft alsof zij zeggen wil dat hebben we weer geklaard. zo`n vriendschap is een wonder een wonder om te beleven zo`n vriendschap kan geen mens geen mens kan zoiets geven.
Normaal is het toch in het huwelijksleven, men gaat samen met elkaar? Maar hier was het anders toch gegeven, een beetje vreemd een beetje raar. Jan ging 12 stappen vooraan, bleef dan even staan en keek achterom, en zij moest even wat sneller gaan, dan zei hij, waar blijf je en kom. En altijd in hun mooie huwelijksleven, de afstand bleef tussen hem en haar 12 stappen zijn het altijd ook gebleven, voor de rest zaten ze dicht bij elkaar. Op hoge leeftijd is Jan dan overleden, de mensen hadden toen maar een gedachte, nu moet ze alleen door het leven gaan, niemand die 12 stappen op haar wachtte. 12 stappen achter de baar zag men haar gaan, lach en tranen in haar ogen staan, heel zacht hoorde men dag lieve Jan, nog 12 stappen ik kom er aan.
Er was eens een moeder, ... alleen maar de moeder! De vader was haastig vertrokken, ·en nu was alleen "moeder" nog daar!De kinderen gingen hun weg, ·op zoek, de grote wereld in. Maar moeder bleef trouw op post! op ieder moment, in alle omstandigheden was ze daar. De zonen gingen naar hier, de dochters hun weg naar daar! zij vaarden hun eigen koers, ver weg van elkaar Af en toe verdwaalden zij in het labyrint, in het doolhof van het leven. Maar moeder bleef trouw en geduldig haar onovertroffen liefde geven .Buren en familie kwamen meermaals op bezoek. "Kijk eens, naar je dochters en je zonen! Kijk wat er is van gekomen!" Het brak haar hart in twee, het verscheurde haar gemoed! Maar de moeder glimlachte en zei: "mijn kinderen doen het goed".Soms kregen ze het moeilijk, en kwamen ze terug. Eventjes maar, want ... moeder was immers altijd daar! Het leven riep hen weg, elk zijn eigen pad. En als ze het niet meer wisten, dan was moeder altijd nog daar! Toen alles in orde leek te komen en haar opdracht was volbracht, heeft ook zij voor zich, ...een klein moment genomen. Op het toppunt van de "heilige dagen", hoefde ze haar zorgen niet meer te dragen. In vrede kon ze nu gaan, naar de oorsprong van ons bestaan ...
De weg der dualiteit is een manier van kijken een weg der eenzaamheid een verdeling tussen armen en rijken. Zie voor jezelf dit schouwspel aan terwijl je er deel van bent neem eens wat afstand zodat je de weg der tegenstellingen herkent.
Laat jij je meenemen in deze eeuwige stroom het spel der extremiteiten of ontwaak je uit de droom? Beslis voor jezelf of jij je laat meesleuren in waarheden en ideologieën kortom in het grote wereldgebeuren.
Hup, daar ga je weer van boven naar beneden en zo heeft elke zijde er opeens weer twee. Tot je besluit en tot inzicht komt zo gaat het dus niet meer zoek je opnieuw de rust verdwaal je niet elke keer. In het eeuwige gedoe van dan weer hoog en dan weer laag even sterk, dan weer slap supersnel en daarna weer traag.
Er is een weg van het midden een waarvan je zegt ik voel me lekker dat niemand me dat nooit eerder heeft uitgelegd. Open je hart en ontdek je bent van nature goed op dat moment twijfel je niet meer en is er enkel overvloed.
Rest er geen vraag van wie is er nou schuldig ga je voorbij aan vijanddenken en ben je gewoon geduldig Omdat je in verwondering bent onschuldig in het leven in plaats van steeds maar hebben veranderd het in geven.
Want het is geen geheim meer waar de rijkdom te vinden valt waar een mens eerst buiten zichzelf zocht ligt in zijn kern alles uitgestald. Voor wie het wil zien is er van alles veel dan is er plaats voor delen wordt je wereld één geheel.
Een geheel dat is wat je vindt dan straalt het licht door jou en voel je je door alles en iedereen bemind.
Pappa pleeg geen zelfmoord! Het doet veel mensen verdriet. Wat heb je er nu aan?! Pappa doe het niet! Zelfmoord plegen is niet fijn. Het zal een blijvende herinnering zijn. In deze donkere dagen van pijn en verdriet, Wil ik even zeggen: Pappa doe het niet! Ook al heb je geen zin meer. Blijf toch door gaan met je leven. Je zegt dat je geen zin meer hebt. Maar diep van binnen sta je daar erg van te beven. Voor de laatste keer dat ik dit zeg: Pappa doe het niet!!!...
Er lopen mensen om je heen, maar niet één ziet je verdriet! Niet één ziet de oorlog tussen liefde en haat, niet één weet wat er in je hoofd omgaat!
Mensen begrijpen geen gevoelens, enkel de woorden; enkel de woorden die vaak verkeerd zijn uitgedrukt! Niemand weet wat een ander voelt, niemand weet wat hij precies bedoelt!
En zet je jouw gevoelens om in woorden, dan zie je ze één voor één vergaan. Want wat ben je met woorden, als mensen je niet verstaan....
Omdat ik mijn ogen nu moet sluiten om je nog te kunnen zien, weet ik dat je weg bent. Ik weet, dat je stem zal vervagen tot alleen nog hoorbaar in mijn hoofd. Ik weet dat gevoel voor humor altijd deel van mij zal zijn, maar de stilte van je grappen zegt mij dat je niet meer bij ons bent. Ik hoop, als ik in de spiegel kijk een glimp op te kunnen vangen van jouw wilskracht, wijsheid en gave om mensen te accepteren zoals ze zijn. En in mijn eigen liefde voor de kleine dingen, voel ik jouw gemis. Ik weet nog die ogen, als de lucht zo blauw. Donderslagen en zonnestralen, zij voorspelden het weer in huis. Omdat ze nu voor altijd gesloten zullen blijven, weet ik dat je bent heengegaan. Ik weet dit alles, maar toch.......
Zeg me wie je ziet... Zeg me wie je ziet Wanneer je naar me kijkt Als je het met vroeger vergelijkt Krijg je dan nog steeds zomaar kippenvel Of tranen van geluk Heb je die nog wel? Vieren we nog feest Of teren we alleen op wat er is geweest? Zeg me wat je voelt De muur waar ik op stuit Ik kom er niet doorheen dus schreeuw het uit Voel jij je alleen Of door mij ontkend? Zeg me alsjeblieft Waarom je hier nog bent Vind je het nog fijn Wanneer je wakker word Om dicht bij mij te zijn? Als je bij me blijft Doe het dan bewust Luister naar je hart Wanneer je mond de mijne kust En als je 't niet meer weet vraag het aan de tijd Vecht je voor geluk Of tegen eenzaamheid. Voel je niet alleen Zie je dan niet door je tranen heen Hoeveel ik van je hou Dat ik naar je verlang? Ik weet niet wat je voelt En dat maakt mij zo bang! Zeg me wie je ziet Wanneer je naar me kijkt Ik heb jouw ogen niet... Zeg me wie je ziet... Marco Borsato
Waar is het kind in ons gebleven, het kind dat zich nog verwonderen kon over kleine dingen, over de eerste warme stralen van de zon?
Waar is het kind in ons gebleven, waar is het naar toe gegaan? Het kind dat vrijuit durfde te lachen, ik vraag je: heeft dat kind ooit wel bestaan?
O zeker wel, vast en zeker, maar we weten het vaak niet meer. Vaak werden we gekwetst, en dat deed zeer.
Maar als het gebeurt, als je de moed hebt om te kijken, te voelen, weer te worden als een kind, weet dan dat je wordt gedragen, op de wolken,door het water, in het ruisen van de wind.
Weet dan dat je wordt gedragen door God. Je bent en blijft altijd Zijn Kind.
Het licht dat jij me hebt laten zien, Is mooier dan het licht van de zon, Is helderder dan het licht van de maan. Het licht dat jij me liet zien, Is het licht van liefde. De zon en maan, Zijn belangrijk voor een mens, Maar zonder liefde kan geen enkel mens bestaan.
Mama je bent mijn steun, mijn rots ik ben gewoon apetrots. je bent iemand om van te houden en aan wie ik mijn vreugde pijn en verdriet kan toe vertrouwen. het idee dat je van me houd is mij meer waard dan bergen goud. je blijft gewoon wie je bent al heb je nog zoveel pijn en verdriet gekend. maar jij laat je niet kennen daarom wil ik jou nu eens verwennen. iemand die al zo veel heeft meegemaakt en toch nog zoveel geduld en liefde kan delen. natuurlijk is er wel eens gemopper maar mama jij blijft mijn topper!
Bidden wij voor moed voor allen die wanhopen. Bidden wij voor sterkte voor allen die hun medemensen,
zelfs hun partner of kinderen niet begrijpen. Bidden wij voor inzicht voor allen die op zoek zijn naar geloof in God. Bidden wij voor allen die zich niet goed thuis voelen in het huis van de Vader, in onze kerken en kapellen Bidden wij voor alle zieken, gehandicapten, voor allen die zorgen hebben. Bidden wij dat de maatschappij de kracht van het geloof zou zien door het voorbeeld van christenen. Bidden wij dat we de eenvoud en zachtmoedigheid van Maria nooit zullen vergeten. Bidden wij voor hen van wie we houden of niet genoeg houden. Bidden wij voor alle zorgen en vragen in ons hart.
De eik is een boom waar je lang naar kunt kijken, hij is vaak zo hoog en zo oud. Hij wordt ook door iedereen bewonderd, vooral om zijn prachtige hout. De bladeren gaan in september verkleuren, maar 's zomers zijn ze mooi groen.
Wil je ook graag zo'n boom in je tuin, dan hoef je maar een ding te doen stop eerst een eikel onder de aarde zo is deze boom ook ontstaan,
en als je dan héél veel later gaat kijken, hang ik er misschien wel aan!
Als de jeugd moe is zijn ze aan vakantie toe, als oude mensen moe zijn, zegt men: ze takelen wel af hé...?
Als de jeugd bezwaren maakt,
hebben ze een uitgesproken mening als oude mensen bezwaren maken hebben ze het niet goed begrepen.
Als de jeugd verliefd is, voelt men zich jong als oude mensen verliefd zijn, vindt men dat kinderachtig.
Als bij de jeugd iets mislukt zegt men: "volgende keer gaan we er weer hard tegenaan " als oude mensen dat gebeurt, zegt men: "laat maar, dat heeft toch geen zin meer. "
Als je jeugd iets vergeet zegt men: "Ik heb het ook zo waanzinnig druk " als oude mensen iets vergeten dan zeggen we: "Hij wordt dement."
Als de jeugd depressief is,
hebben ze problemen,als oude mensen depressief zijn, dan moeten ze niet zo zeuren.
Vergissen is menselijk maar om de boel echt
in het honderd te laten lopen kun je beter een computer gebruiken
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde het water gaat er anders dan voorheen de stroom van een rivier hou je niet tegen het water vindt er altijd een weg omheen. Misschien eens gevuld door sneeuw en regen neemt de rivier mijn kiezel met zich mee om hem dan glad en rond gesleten te laten rusten in de luwte van de zee. Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten ik leverde bewijs van mijn bestaan omdat door het verleggen van die ene steen de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan. Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten ik leverde bewijs van mijn bestaan omdat door het verleggen van die ene steen de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Dit werdt me doorgestuurd via e-mail. Via een reactie kom ik te weten dat dit een tekst is van Bram Vermeulen.
Je kunt desnoods wel zonder geld. Al is dat voor je maag niet fijn Nog erger als een vrouw je kwelt. Want dan doet ook je hart nog pijn Ik weet, het kan verschrikkelijk zijn Liefst heb 'k een vriend met wie 'k almaar Langdurig zeuren kan hoe t was En ik heb troost in mijn verdriet Mijn makker, schenk me nog een glas Want zonder vrienden kan ik niet
Raar is het leven toch, ik hou al niet zo veel van alcohol Maar uitgerekend om een vrouw Sla ik 't naar binnen tot ik vol En snikkend van de bittere lol Direct in slaap val in een stoel Daar vindt een vriend mij, ruimt mijn boel. Ik wankel, prevel vals een lied Omdat 'k me toch gelukkig voel Maar zonder vrienden kan ik niet
Bedrogen ben ik vaker wel Ook heb ik meer een vrouw bemind Uit ging het steeds, maar aan die hel Denkt toch geen mens als het begint Een man blijft toch altijd een kind Wie droomt niet van het paradijs Ineens wordt niemand oud en wijs Je krijgt voor vreugde vaak verdriet Niet over rozen gaat de reis Maar zonder vrienden kan ik niet
Laat mij maar schuiven, want ik red Er toch nog altijd wel iets van Nu God verhoor dan dit gebed Neem alles als 't niet anders kan Alleen mijn vrienden, laat die dan Er blijft mij anders niets, o Heer Rampzaliger kan toch niet meer Terwijl u mij in tranen ziet Zweer ik desnoods, ik drink niet meer Maar zonder vrienden kan ik niet
Lieve God, mag ik iets vragen? Waarom is er onrecht in het leven? Waarom toch problemen alle dagen, waarom ons al dat leed gegeven? Is de mens dan werkelijk gedoemd te lijden? Schiepen wij zelf deze hel? Waarom toch oorlog alle tijden? Waarom reageert men steeds zo fel? Waarom sterven goede mensen steeds zo jong en blijven de slechte langer leven? Waarom spreken zo velen met haat op de tong en kan de mens nauwelijks nog vergeven? Waarom toch zoveel honger om ons heen, of ziektes en geweld? Is uw hart dan soms van steen? Is de mens voor u soms uitgeteld? Waarom maakt men eerlijke mensen zwart, wordt er in uw naam steeds gestreden? Heeft u zoveel wroeging in uw hart, en luistert u niet meer naar gebeden? Waarom is vrijheid een illusie, zegt een ander wat je moet doen? Waarom maken mensen ruzie, over bezit en over poen? Leeft u eigenlijk nog wel mijn heer, of bent u al lang gegaan? Of denkt u keer op keer, laat de mens maar gaan? Kunt u me dan misschien vertellen, wat we zelf kunnen veranderen? Kunt u mij niet even bellen, dan vertel ik het de anderen. Want echt er moet toch iets gebeuren, dit leed is veel te groot! Teveel mensen die steeds treuren, de hele mensheid is in nood! Zeg me wat ik moet doen voor u! Hoe kunnen we de ondergang voorkomen? Zeg het me hier en nu, of bestaat u alleen maar in onze dromen? Wijs me de weg die ik moet gaan, en ik vertel een ieder wat u zei! Al moet ik reizen hier ver vandaan, ik maak de mens weer blij! Dus lieve God, ik vraag u weer, leid ons allen naar geluk. Dan dankt ieder u keer op keer, hun liefde gaat dan nooit meer stuk! Dank u dat ik dit mocht vragen, al begon ik hem eventjes te knijpen. Ik dank u ook voor al die dagen, dat ook anderen het gaan begrijpen!
Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn Onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn Het is ons licht, niet onze duisternis Waar we het allerbangst voor zijn We vragen ons af: Wie ben ik om briljant, buitengewoon aantrekkelijk, Getalenteerd en geweldig te zijn? Maar waarom eigenlijk niet? Je bent toch een kind van God? Dat je je kleiner voordoet dan je bent Komt de wereld niet ten goede Er is niets verheffends aan je kleiner voor te doen dan je bent Opdat de mensen om je heen zich vooral niet onzeker gaan voelen Wij zijn geboren om de luister van God uit te dragen Die in ons woont Niet in slechts enkelen van ons, maar in ons allemaal Als wij ons licht laten schijnen, geven we anderen Onbewust toestemming dat ook te doen Als wij bevrijd zijn van onze angst, Bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen. Bron: Marianne Williamson, course of Miracles
Dit is een gedicht voor alle mensen die zich opgesloten voelen, die zich niet vrij voelen.
Dit gedicht komt uit de bundel 'Ik mag er zijn' van Wilma Zwetsloot.
Wat is vrijheid?
Vrij van wat? Van jezelf, van anderen? Van binnen, van buiten? Is dat laten, niet meer moeten? Is het losmaken van dat wat van jou is, Maar nog te veel aan anderen laat toebehoren?
Vrij zijn is ruimte hebben, adem kunnen halen. Leven zonder beperkt te worden. Bevrijd jezelf diep van binnen. Sta jezelf toe vrijheid te voelen. Laat de energie vrij die je al een tijd voelt borrelen. Net als een vulkaan die op uitbarsten staat. Laat het vuur stromen. Sta jezelf toe de hitte te voelen. Zonder je te verbranden. Door het diep in jezelf weg te stoppen, brand je letterlijk van binnen op, waardoor uiteindelijk een hoopje as rest.
Straal, vlam en sta jezelf toe dat jouw vuur mag branden. Laat het zich verspreiden. Blus het niet.
Heeft iemand je wel eens verteld dat je helemaal goed genoeg bent? Dat je mooi genoeg, lief genoeg, wijs genoeg, sterk en slim genoeg leeft? Heeft iemand gezien hoe jij je best doet te roeien met de riemen die je hebt, om te gaan met alles dat het leven je biedt en dat je met alles dat je nu weet, en kunt het best mogelijke doet?
Heeft iemand je al eens gezegd dat je wel even pauze mag nemen; even rusten, even voldaan zijn omdat je voldoende doet om te voldoen? Fluistert iemand je steun en bemoediging toe zoals: Goed zo, Toe maar, Moet je doen, Je mag nee zeggen, Kom op, je kan het, volhouden, Je moet niks, Laat maar los. 't is goed, je durft het wel, wat je ook doet, ik sta achter je. Strijkt er iemand heel zacht langs je wangen als je slaapt. En blijft diegene een tijdje glimlachend van bewondering trots bij je bed naar je kijken? Zingt iemand slaapliedjes wanneer je niet kunt slapen en kust iemand je wakker als je akelig droomt? Is er iemand blij als je thuiskomt, en die je succes wenst als je weg gaat? Is er iemand die het gefluister van je dromen hoort en je aanmoedigt ze achterna te gaan. En je bemoedigt wanneer je onderweg obstakels tegen komt? Is er iemand om je geluk mee te vieren, onbedaarlijk mee te lachen. En ook het zwartste zwart van je depressie mee tegemoet te treden? Zegt iemand dat ieder gevoel dat je ervaart er mag zijn en dat alles ook weer voorbij gaat; dat 't na iedere winter ook weer lente wordt? Houdt er iemand van elke centimeter van je lijf; van ieder vetrolletje. En ieder mager plekje, van alles dat heel en stuk en gezond en ziek is? Is er iemand die vindt dat je mag luieren, soezen, hangen, lanterfanten, lummelen, rotzooien, flierefluiten en rommelen zonder dat 'het iets moet worden'?
Is er iemand die je toejuicht en zegt dat je vals mag zingen, Gekker dan gek mag dansen; Rare kleren mag dragen; glitters op mag als het jou uitkomt; Je eigen stijl en smaak mag volgen; Niet mee hoeft in het gareel; Mag gillen en keihard mag lachen; Af en toe mag spijbelen; Bonbons mag smikkelen; Luidruchtig, kleurrijk en ongewoon mag zijn? Is er iemand die zeker weet dat jouw intuïtie altijd het beste met je voorheeft en dat dit het kompas is waar je wel op vaart? Is er iemand die blij is dat je bestaat en je nooit zou willen missen, omdat er niemand is zoals jij? Weet iemand dat je altijd het beste doet dat je (op dat moment) kunt
en is er iemand die dat goed genoeg vindt, ook al kan het morgen misschien beter? Is er iemand bij wie je tegelijk thuis bent en op avontuur, iemand op wie je kunt bouwen zonder gevangen te zijn?
Is er iemand die teder fluistert dat je net zo perfect bent als een musje, een sneeuwvlok, een regendruppel in de lente, een kusje van een kind?
Is er iemand die echt van je houdt? Ik wens nu dat jij zelf diegene bent Ik wens je de ontdekking: Je was het zelf op wie je wachtte.
Met deze valentijnberen wil ik jullie een prettige Valentijn wensen. En ik wil allen, maar dan ook ALLEN bedanken omdat jullie zo talrijk mijn blog bezoeken.
Wees niet bang, je mag opnieuw beginnen, Vastberaden of aarzelend op de tast Hou je aan de regels, volg je eigen zinnen Laat die hand maar los of pak er juist een vast
Wees niet bang voor al te grote dromen Ga als je zeker weet en als je aarzelt, wacht Hoe ijdel zijn de dingen die jij je hebt voorgenomen Het mooiste overkomt je, het minste is bedacht
Wees niet bang voor wat ze van je vinden Wat weet je van een ander als je jezelf niet kent Verlies je oorsprong niet door je te snel te binden Het leven lijkt afwisselend, maar zelfs de liefde went
Wees niet bang, je bent een van de velen En tegelijk is er maar één zoals jij Dat betekent dat je zult moeten delen En soms zal moeten zeggen: laat me vrij
Om los te laten is liefde nodig! Loslaten betekent niet dat het me niet uitmaakt, het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan doen. Loslaten betekent niet dat ik hem smeer, het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen. Loslaten is machteloos toegeven, hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in handen heb. Loslaten is niet proberen een ander de schuld te geven, het is proberen jezelf zo goed mogelijk te maken. Loslaten is niet zorgen voor, maar geven om. Loslaten is niet even regelen, maar ondersteunend zijn. Loslaten is niet oordelen, maar de ander toestaan mens te zijn. Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen, maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen. Loslaten is niet treiteren, schelden of ruzie maken, maar juist zoeken naar eigen tekortkomingen en die verbeteren. Loslaten is niet alles naar eigen hand zetten, maar elke dag nemen zoals hij komt en jezelf daar gelukkig mee prijzen. Loslaten is niet spijt hebben van het verleden, maar groeien en leven in het hier en nu, voor de toekomst. Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.
Geef de wereld het beste van jezelf. Mensen zijn onredelijk, onlogisch en egoïstisch. Geef hen evengoed je liefde. Als je goed doet, zullen de mensen je ervan beschuldigen dat je het uit egoïstische motieven doet. Ga er evengoed mee door. Als je succes hebt, krijg je verkeerde vrienden en echte vijanden. Blijf evengoed werken aan nieuwe successen. Als je vandaag iets goed doet, is men het morgen vergeten. Blijf evengoed goede dingen doen. Eerlijkheid en openhartigheid maken je kwetsbaar. Wees evengoed eerlijk en openhartig. Mensen bewonderen de underdog, maar ze volgen alleen de 'top dogs'. Vecht evengoed voor een paar underdogs. Iets dat je in vele jaren hebt opgebouwd, kan in een oogwenk worden vernietigd. Blijf evengoed bouwen.
Ik wandel in gedachten verzonken en trek mijn sporen in het zand. Ik tuur naar de verte, de horizon en geniet van de stilte op mij heen. Ondanks de eenzaamheid hier, voel ik mij toch niet zo alleen.... Ik voel me gelukkig nu van binnen Ik ken vrede, ik ken eindelijk de rust Alle pijn die ik moest overwinnen, ebt langzaam weg hier aan de kust. Ik kan verder, verder met mijn leven. Ik wandel mijn toekomst nu tegemoet. Ik loop door, zonder om te kijken..... Mijn verleden.....het ga je goed.
Dit is een liedje, gezongen op de kernvergadering van KAV Veurne, door 2 dames van onze kerngroep. Het was op 02/01/2007, onze eerste vergadering...
Ik wens je een liedje van vrede een liedje van hoop en geluk aanvaard deze boodschap van vrede en 't nieuwe jaar gaat niet meer stuk. Zalig Kerstfeest vriend van mij kom en wees nu blij. Het nieuwe jaar maakt alle wensen waar. Graag gedaan en tot volgend jaar.
Als wij konden gaven we jullie kant en klaar gezondheid en geluk voor het hele jaar. Helaas gaat dit ons schenkvermogen inmachten en krachten ver te boven. Het beste dat wij jullie toe kunnen wensen is:Trouwe vrienden, mensen die delen in vreugde en pijn, waarbij jullie steeds jezelf mogen zijn. Iemand die jou zijn schouder biedt, wanneer jezelf geen licht meer ziet. Wat warmte en een luisterend oor, daar heb je immers vrienden voor. Als iedereen een vriend wou wezen wordt dit een jaar om niets te vrezen. Dat elke nieuwe dag, jullie vrede geven mag! Bergen van geluk, een heel jaar aan één stuk!Veel liefde voor elkaar, een ongelooflijk goed jaar.
Dit is een rozentuil voor jullie allemaal. Rozen mijn lievelings bloemen
Ik hou van doodgewone dingen
Maar het meest van een lieve lach
Een lach kan een schaduw verdringen
En zorgt dan weer voor een zonnige dag
Ik hou van de mooie gele zon
Hij verwarmt en hij verlicht
Zou willen dat ik zo schijnen kon
Dan scheen ik op ieder droevig gezicht.
Mijn trouwboeket 24/03/2006
Mijn kleinkinderen drie van de vier. Reno, Jana, Quinten
"Vrienden zijn als sterren: je kan ze niet altijd zien, maar je weet dat ze er zijn"
Wie het kleine niet leert, doet het grote verkeerd
Goede vrienden blijven komen.
De Schorpioen
De Schorpioen is een sterk en gecompliceerd persoon, trots en gevoelig. Zijn gevoelens zijn niet makkelijk onder woorden te brengen, laat staan uit te leggen. Als hij van iemand houdt, dan doet hij dat heel intens, met hart en ziel. Het is voor hem erg moeilijk om luchtig met dergelijke gevoelens om te gaan. Doet een ander dat wel, dan kan hij daar eigenlijk geen begrip voor opbrengen.
Zijn gevoelens zijn dan ook vrij snel gekwetst. Ondanks het feit dat hij dan direct in de aanval gaat - het teken Schorpioen is niet voor niets één van de felste strijders van de dierenriem - verliest hij niet snel zijn humeur. Gebeurt dit wel, dan kan degene die zijn boosheid over zich af heeft geroepen beter maken dat hij of zij wegkomt: vergeten en vergeven komt niet in zijn woordenboek voor.
Anderen hebben soms moeite hem te begrijpen en ondanks de aantrekkingskracht worden vriendschappen moeilijk gesloten. Is het eenmaal zover, dan gaan deze vriendschappen heel lang mee.
De ascendant schorpioen.
Degenen met ascendant Schorpioen zijn gevoelige personen. Zij staan open voor de gevoelens van anderen en hebben een meer dan gemiddeld inzicht in mensen. Daarnaast kunnen zij snel beledigd zijn. Hun interesse in anderen gaat verder dan hun gevoelens en hun ideeën: zij willen weten waarom mensen dingen doen zoals ze doen. Hebben zij eenmaal een standpunt ingenomen, dan staan zij hier ook voor.
Zij zullen hun gevoelens niet snel uiten. Hierdoor weten anderen niet altijd wat ze aan ze hebben en kunnen zij enigszins geheimzinnig of zelfs achterbaks overkomen. Hun temperament zit ze hierbij in de weg: Zij kunnen koppig zijn en snel beledigd. Is hun woede eenmaal aangewakkerd dan valt deze niet snel te blussen. Zij kunnen in dergelijke situaties zeer scherp en sarcastisch zijn.
Elke nieuwe ervaring wordt door hen voor meer dan 100 procent beleefd, het woord extreem komt niet in hun woordenboek voor. Zij storten zich echter nooit ergens hals-over-kop in: zij denken van te voren goed na en de risico's die zij nemen zijn eigenlijk altijd goed doordacht.
Soms is het niet erg iets moois te verliezen beter verliezen dan het nooit te hebben gehad.
KNIP EEN DAG UIT GOUDPAPIER MET HELDER BLAUWE RANDEN DAN HEB JE OP EEN REGENDAG ZELF HET GELUK IN HANDEN
Mijn broer Rudy toen 12 jaar nu 48 Mijn zus Martine toen 11 jaar nu 47
Leentje is ziek.... een verkoudheid en grieperigheid heeft haar te pakken. Ik, Joske, haar man, mag eigenlijk haar blog niet bewerken, maar vandaag is dat een uitzondering, want Leentje-scorpio slaapt...
