Vergeten doen we allemaal maar als ik in mijn geheugen dwaal. Dan denk ik , dat moet niet die herinneringen met verdriet. Maar ook gebeurtenissen in ons leven die we weer willen beleven. Er wordt lief en leed bij ons gebracht zij komen heel vaak onverwacht. Zet deze ervaringenop z'n plek die ten alle tijde wordt opgewekt. Liefde en leed zal er altijd zijn als we ze vergeten maakt het je klein
De ontschuld van een kind is wat je bij ouderen niet meer vindt een kind is oprecht dat is voor ons toch niet slecht. Een kind moet leven in een wereldvan geluk maar wij maken die wereld stuk. een kind wil spelen maar wij geven het bevelen. Een kind wil leren maar wij doen het keren een kind wil eten maar dat wordt veel vergeten. Een kind is niet om te sterven dat moeten wij niet bederven een kind moet niet zuchten maar soms moet het zijn huis ontvluchten. Wat doen we op deze wereld de kinderen voor vele kinderen zo'n onzeker bestaan we zien soms beelden om te grienen dat is toch niet wat ze verdienen. Kinderen klein en groot hebben soms grote nood als ik dat zie wordt ik rood.
Je bent als de natuur het mooist op het vroege uur met de zonsopgang als douwdruppels op je wang. Je geluk lijk je uit te scheeuwen dat mag blijven, al duurt het eeuwen je bent nog in schemergebied je droomt en geniet. Lanzaam kom je er uit vandaan komt in je volle glorievoor me te staan ik weet waarom ik je koos wat ik zie lijkkt een mooie roos . Dan vormen je lippen een woord het klinkt in mijn oren als een accoord zachtjes zeg je tegen mij: ik hou van jou . Kom in m'n armen en blijf me trouw .
De deur zit op slot,gordijnen zijn dicht , ben ik niet meer welkom , waarom rand er wel licht. Waar en ik voor jou in de fout gegaan. Op welke plaats hoor ik nu voor jou in het leven te staan. Of lig het niet aan mij, maar aan jou eigenzin, Ik vraag mij af , is er nog "een nieuw begin ? door de brievenbus roep ik , "ik en hier? Een brievenbus , een begin van een deur op een kier .
Zomer in juni en mijn gemoed En met de nieuwe geuren van deze dag , is zo ook mijn gemoed gesteld. De bloemen lijken frisser,mooier. De hond rent anders over het veld. De zon laat een enkel streepje zien door het schimmige grijze wolkendek. Maar 't lijk niet het weekend te beinvloeden. Ik zit weer op mijn vertrouwde stek. De vissen in de vijver zien mij lopen. Een zwerm volgt me op de voet . Ze happen anders naar het voer. Ik weet het is mijn gemoed. En de vogels pikken een graantje mee. De ekster trots, zo lijk zij een pier in haar bek tonend. Het is juni , en de zomer in mij .
Witte zwanen Zij wordt bezongen geliefd en beheerd. Mooi en onbezonnen sierlijk en geeerd haar verentooi ijdel en begeerd . Druppels likken haar mooi is zij als een levende icoon. Wie wil niet die zwaan zijn, een mooie hals en slanke lijn. Altijd super wit en mooie ogen iedereen wordt door haar bewogen. Sierlijk snijd ze door het water strengelt haar kop alsof ze zegt "tot later"
De sleutel naar het heden, met jou kan ik alles delen Je helpt me mijn wonden te helen, je bent een bijzonder iemand Niemand kan je plekje winnen, het zit diep van binnen Je bent mijn beste maatje altijd in voor een praatje Ik zoek een lief woordtje Vergeet mij asjeblief nooit
Een bijzondere mens. Zomaar uit het niks dook jij op. Met de vraag of je in mijn mess mocht Ik dacht waarom niet en nu ben ik helemaal aan jou verknocht. Ik luister naar jou ik beur je op in je verdriet, door er voor jou te zijn help ik ook mijzelf. Ik maak het donkere zwart wat lichter van kleur voor jou ik laat er een lichtje op schijnen en warm jou in je eenzame kou. Mijn lieve vriend, jij bent bijzonder je hebt een grote innerlijke kracht het is een gevoel van vertrouwen wat ons heeft samen gebracht. Ook ik heb een vriend gevonden die mijn leven verrijkt, ook jij geeft mijn leven kleur, .en jou wil ik niet meer kwijt
De strijd om het leven deze wordt niet snel opgegeven wij hangen aan het aardse bestaan onzeker waar we heengaan . De een heeft een vaste overtuiging een ander maakt een buiging waar gaan we heen dat vraagt iedereen . Maar onze dierbaren laten we in de kou staan dat is het moeilijke van ons bestaan zij in hun verdriet maar wij zien het niet . De strijd gaat steeds verder je komt dichter bij je herder jij wint het niet maar je laat je geliefden in hun verdriet . Maar dit is het lot van ons bestaan dit is de weg die wij alle moete gaan maar bij de laatste stap uit het leven kijk dan nog eenmaal achterom en denk het was , het is mij gegeven . Laat maar los die strijd je heb je hier genoeg op voorbereidt laat je in vrede gaan neem in rust afscheid van je aardse bestaan .
Je bent de voorjaarsstempel in de tuin Met kleurige kelken in je kruin. Je vervangt de winter tinten, in levendige slierten en linten. Een palet van lichtblauw en fel geel in de ochtenddauw. Je nestelt jezelf tussen de ontwakende planten Met een lachend en stralend gezicht langs alle kanten.
Regen ,koud en wind het in niet mijn weer wat ik leuk vind. Maar in mijn hart schijnt de zon de glimlach op mijn gezicht is dat ik het verdriet overwon het verleden heb ik kunnen laten door er met anderen over te praten zij die mij zijn ontvallen hebben een plek van binnen zodat ik nu eindelijk opnieuw kan beginnen ik neem ze mee dan ben ik gelukkig en tevree hier zal ik beminnen ze zitten veilig vanbinnen laat nu maar de zon schijnen dan zal de kou buiten ook verdwijnen
