Voor mijn moeder zijn meer bloemen in mijn hart dan in een bloemenwei.
Dag Moeder
De zon brand bijna `s zomers heet rillingen razen als gek door mij heen Diep bewogen sta ik wat voor je te staan denkend aan jou, mij, ons allemaal.
De rozen wiegen zacht in de lentewind geel als in je tuin, ik sluit mijn ogen Dan weer starend in de oneindige verte ik zie je, voel je lach, je troostend woord
De lach die jouw lieve gezicht sierde je stem, ik hoor hoe je mijn naam roept Om mij heen lijkt niemand je te horen zachtjes praat ik met je over niets en alles
Ik staar omhoog naar mooie wolken in gedachten vlieg ik er tussendoor Genieten van hun zacht wollig gevoel land ik plots weer op beide benen
Ik kus je naam, zilver op zwarte steen een traan en een glimlach, rust nu zacht Het was fijn je even gezien te hebben Dag moeder, een fijne Moeder-Dag
dichter onbekend
09-05-2010 om 00:32
geschreven door marylou
Categorie:mensen en kinderen
|