je schouders dragen een winterdeken
daaronder drijft een gekruisigd lijf onweerstaanbare tranen uit om pijnen los te weken
mijn handen schieten te kort
zo ook zijn mijn ogen dichtgeslagen
immers,
ik ben het zelf die het hellevuur heeft aangedragen
+ soms ben ik hongerig en blind als mijn leegte een reeds gestorven toekomst vindt +
|