Met zo'n 49% Belgische bezoekers en 44% Nederlanders (buiten de zowat 4% rest-Europeanen - Excuseer me voor deze uitdrukking in dit containerparktijdperk) die de grens oversteken om mijn blogje een oogje en oortje te gunnen voel ik mij sterk vereerd (even het knoopje van mijn overhemd losmaken) en vooral Europeaner van het zuiverste ras waarvoor niet moet gestemd worden om het te kunnen weten. Men voelt dat gewoon. Ook al zou ik bij een referendum tegen gestemd hebben. Waarom? Gewoon omdat men het belangrijkste: de klepel van de Europese klok, nog lang niet gevonden heeft. Ieder luidt nog uit eigen torentje van Babel en vele Davidjes maken nog altijd geen Goliath.

Bijna 2% bloglinkers leggen er zowat 17.000 km vanuit Amerika, eigenlijk Verenigde Staten van Amerika, voor af. Allé mijn kilometerteller is ook al jaren niet meer wat ie geweest is. In ieder geval vanuit mijn schoolbewustzijn weet ik nog dat pi x straal x straal de omtrek van een cirkel is. Van aan mijn voeten tot het midden van onze aardkluit heeft ooit iemand ons weten te vertellen dat dat 4000 km zou moeten zijn. Ik heb het niet nagemeten uit angst om mijn poten te verbranden, maar wegens de uiterst belangrijkheid van dit onderwerp, geloof ik hem of haar alvast blindelings. Dus 2,14 x 4000 x 4000 = 34.240 km. Ik ben al blij dat ik niet meer naar de kust moet. Dat is zo'n kleine 200 km. Dus een reisje rond de wereld is vanuit Limburg zo'n 171 keer naar de Belgische kust. Gelukkig enkel! Een reis rond de wereld in 90 dagen! Ik zie het dan nog wel zitten. Maar ja, die goesting hé. Dat nieuwe woord van Van Dale. Ik blog liever de wereld rond in enkele uren en dan, op elk moment dat men zelf wil, lekker je vertrouwde nest in. Hoe mooi de zee, zon, zand en andere zzzz's ook zijn.

Ik vraag me dikwijls af of die bezoekers allemaal uit mijn dierbaar nederlands wijs raken. 13 Zwitsers hebben op mijn piratenschip al een klikfuifje georganiseerd. Piraat! Eigenlijk een goeie naam voor iemand die op z'n eentje de wilde zeeën wil trotseren. Even hierover nadenken voor een volgende blik-opener.
Als je zo al die bezoekende landenvlaggetjes afloopt wordt je toch even stil. Een hele wereld kun je beklimmen. Maar ook een hele wereld haal je over de mat voor mijn kronkelspinsels voor het wel en wee waaraan mijn oog bleef hangen. In de voorbije week zelfs met een record sinds mijn  blogstart met 1088 unieke bezoekers op één week en een 16e plaats in het blogklassement op de 5.342 seniorenblokjes die deze groeiende site lief is. Allé het streelt alvast je ijdelheid met de idee dat je misschien niet verkeerd zit. Juist weet je het eigenlijk nooit.
Even tellen: 58 vlaggetjes heeft de piraat al binnengehaald. 58 landen die in deze Vlaamse seniorenvijver hun vislijn komen uitwerpen. Hopelijk met wat energie-aas aan de haak, want de vis is hier nogal erg lui van aard. Je zou voor minder als je constant over je vinnen krijgt.
Ik moet nu heel eerlijk zijn. Sinds lang gebruik ik vandaag, allé vannacht, terug voor het eerst een velletje schrijfpapier om nota's te nemen. De cut en past heb ik even bij mijn griffel en gom gestoken. Ook al is dat het levensellexir van mijn muis. Dit gewoon omdat het anders vrij moeilijk wordt met je scherm om je blogstatistieken overzichtelijk te laten passeren. Alhoewel een regelmatige klik op je kladblok zou het net zo goed kunnen. Maar ok aan een tweede scherm wil ik zeker (nog) niet denken. Zeker nu ik het mij fysisch ruimtelijk al zo verschrikkelijk moeilijk heb gemaakt om door mijn ordelijke wanorde aan mijn 10 jaar oude pc te geraken. Samen beginnen we al heel wat van onze pluimen te laten. Dit versterkt dagelijks mijn verlangen om in de komende zomer naar mijn muziekzolder te kunnen verhuizen. Voor zover die gedachte althans boven mijn hoofd blijft hangen. Want daar is het verlangen ook nogal tijdloos wisselvallig.

Ah ja, de wereldkaart van mijn blogbezoekers.
Als ik Maladiven lees dan hou ik onbewust mijn zakken dicht. De Thai doet me dan weer aan een andere zak denken. Eén Vietnamees of één Rus, Wit of niet, zullen nu ook het mooie weer niet maken.
Kun je je voorstellen dat ik één Est, Koeweiter, Hongkonger (Xinangganger) en meer dan één Japanner (Nipponner), Chileen of Peruaan over de vloer kreeg?
Met Finnen, Brazilianen, Serviërs, Mexicanen, Hongaren, Australiërs, Polen... kan ik gemakkelijk een kaartavondje organiseren. Maar vanaf 1 januari in huis roken verboden hé mannen van de paf of ik vlieg in de bak. Jullie kunnen nog altijd rekenen op onduidelijkheid, onbegrip, OCMW en het aziel met weinig ziel.

Binnen de top-tien, buiten de Amerikanen en Canadezen, was een heus Europees feest te organiseren waarbij de grote zaal van ons glazen cultureel centrum te klein was. Toegegeven. Groot is die zoal niet en rap vol om dure indrukken te maken. Dan maar de fruitveiling even afhuren zolang de Euro hoger blijft drijven dan de dollar. Net olie. Maar het schijnt dat men daar het woordje "welkom" ook al vergeten is. Ondanks de harde valuta.
Ondertussen wordt je regelmatig in de rand van je blog afgeleid met een korte opiniepeiling waar je even anoniem je mening kwijt kunt. Bijvoorbeeld nu met de waarde van een virusscanner en firewall op je computer.
Ja, ja, je pc ontloopt evenmin de criminaliteit in de welvaart van 10 sloten per deur, een uitgebreid alarm en zelfaanflitsende buitenlichten rond je huis met "opgepast hier blaft men niet alleen". Wist je dat je huis, auto... moeten afgesloten zijn uit preventie tegen inbraak of diefstal of je trekt aan het kortste eind? Heel wat senioren weten dat met hun ogen dicht. Of je krijgt er nog een proces of minstens een ernstige verwitiging voor. De PC-muis heeft zowat hetzelfde aan haar pootjes. Het ongevraagd rondzeulen op andermans terrein lijkt nog steeds even aantrekkelijk dan indertijd het pikken van perzikken uit de boomgaard in het Broek van Louis Vanweddingen. Nu is dat een heus tot aan de rand gevulde binnenwater geworden waarop je nog amper stiekem kunt gaan vissen of als stroper enkele wilderige diertjes de nek omwringen of Piet poef paf om heerlijk op te rijmen.
Zo, we zijn door de laatste van onze uitvoerige blogstatistieken en de heerlijke blauw-rode (Belgische-Nederlandse) taart oogt aardig.
Zo'n 400 providers, aangevoerd door Telenet.be (24%) en Skynet.be (15%) loodsten jullie allemaal naar dit onderdeel van het seniorenblogcentrum en als je het nog niet moest weten, we zitten met 96,7% in dezeldse tijdzone 13. Dat is dan de GMT +1. De twee tijdsburen voor en na moeten het doen met elk 1,3%.
Alhoewel, alhoewel... Straks of beter zodadelijk als ik mij nachtelijk om 3 uur wintertijd begeef naar het duistere van het duistere of de andere kant van onze aardkluit waar het nog maar gisteravond 21 uur is, GMT -6 (Central-Time) kom je in het Engels wereldwijde kaartfreaks tegen die er dagelijks in het geheim bij mekaar komen om een kaarttoernooitje te kraken. Hartenjagen! Je weet wel "geen harten of schuppen dame" ofwel alles. Telkens ik daar binnenstap met m'n "Hi, morning all" weten ze dadelijk van waar de wind komt. Maar verder als die enkele woorden Engels rijkt mijn taalrijkdom niet en ben al tevreden als ik de helft begrijp. Maar ja, met echte kaarters hou je best je bek. Je moet maar eens gaan kijken op http://toptourney.virtualave.net/leader2.html en je vindt wel ergens een Piratje in het classement.

To blog or not to blog! That's the principal question of the moment. And so every moment comes after every moment. Je vrienden laat je altijd links liggen. Tenminste in de kolom van je weblog.

Tot Zoo!