Brigitte Kaandorp heeft even tijd om tot zichzelf te komen. Haar optredens Carré zitten erop. Voorstellingen waarbij kaandorp het publiek vermaakte, maar in haar eigen hart huilde ze. Niet lang voordat haar nieuwe voorstelling '1000 & 1 dag' in première ging vertrok van de ene op de andere dag haar man, de vader van haar twee kinderen.
Van de ene op de andere dag stond Kaandorp er alleen voor...
Kaandorp: "Een dag nadat de vader van mijn twee kinderen er vandoor was gegaan, realiseerde ik me pas echt wat er aan de hand was. Ik begon te huilen en kon niet meer ophouden, terwijl ik 's avonds het toneel op moest." De aanloop naar haar zesde theatershow zal Brigitte Kaandorp waarschijnlijk nooit meer vergeten, want die werd ruw verstoord door het feit dat haar man hun huwelijk als voorbij beschouwde
Uiteindelijk zette Kaandorp zich over haar verdriet heen. Ook al omdat de zalen al lang uitverkocht waren en er geen weg terug meer was. Maar de scheiding heeft diepe wonden veroorzaakt bij de moeder van twee kinderen; Kaandorp: 'Ik kan er geen grappen over maken, misschien later als ik het meer heb verwerkt. Ik zing wel een liedje "Laat me dan los." Ik zit tegenover de ander aan tafel, het is stil in de kamer, hij kijkt me niet aan, hij kijkt in het glas en opeens realiseer ik me wat hij gaat zeggen: dat ie weggaat." Het andere liedje heet "Een mooie nieuwe dag." Ik zit met mijn kinderen aan het ontbijt, ik smeer wat brood, ik doe een gymbroek in een tas, ik breng ze naar school, geef een zoen, de zon schijnt, je loopt naar huis en je denkt: wat een mooie dag. "Ik voel de warmte van de zon die toch is opgegaan, terwijl toch in het duister mijn hele wereld is vergaan." Die twee liedjes zitten op een ingenieuze manier in het programma verwerkt. In het begin is het doodeng, want niemand verwacht het," vertelt ze in Opzij waarin ze ook verhaalt over dat ze pas daags na zijn vertrek in volle hevigheid besefte dat zij er niet alleen voor stond, maar ook dat ze verder moest met haar shows. "Een dag nadat de vader van mijn twee kinderen er vandoor was gegaan, realiseerde ik me pas echt wat er aan de hand was. Ik begon te huilen en kon niet meer ophouden, terwijl ik 's avonds het toneel op moest. Ik belde om twee uur 's middags Bert (haar producer, red) op. Ik kom eraan, zei.ie, zo is hij, de grote bullebak, die schat. We zijn naar het strand gegaan, we hebben wat gegeten, ik heb een uurtje geslapen. Daarna na de schouwburg. Tranen weg, smink erop. Ik ben het toneel opgelopen en heb de sterren van de hemel gespeeld. Ik zat na afloop in de hotelkamer met een biertje uit de minibar en dacht: verrek, niet mijn hele leven is ingestort, er staat nog een pilaar recht overeind: mijn vak, die voorstelling." Maar desondanks is Kaandorp in therapie bij een vriend. "Ik doe af en toe aan zelfonderzoek, een vriend die acupuncturist is, geeft me allerlei tips. Ik noem het mijn wildwesttherapie. Hij bedenkt vaak speelse en grappige methodes. Je moet wel kunnen fantaseren en visualiseren. Dan stel je je bijvoorbeeld een spaceshuttle voor die je leven ingaat en ... ja, lach niet... en op een gegeven moment komen er dan herinneringen of gevoelens boven die invloed hebben. Ja, je bedenkt het allemaal zelf, maakt mij niet uit, als het maar helpt."
|