Score tot op heden: 13 op 20 is te laat.  (65%) 
Tot 5 min.: 5 |  5-10 min.:  5  |  10+ min.:   3xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

(klik hiernaast op de foto om deze te vergroten)

Vandaag:

Beveren – Sint Niklaas : normaal

Sint Niklaas – Gent: normaal

Gent – Sint Niklaas:  5 minuten vertraging

Sint Niklaas – Beveren: 5 minuten vertraging

Voorval van de dag:

Ik stap in Gent Sint Pieters op de intercity naar Antwerpen. Vind nog net een zitplaats en plaats het pakket dat ik bij had voor een klant,  dat ik hem zaterdag dag zou leveren,  in het bagagerek boven mijn zitplaats.  Schuin achter mij zit een man van in de vijftig met een fluo geel overhanger aan. Kwestie van hem in de trein gezien te hebben. Nadat de trein vertrokken was declameerde hij met luide stem: “En de volgende halte is Gent Dampoort”. Voor het geval je er niet zeker van was. Nog maar net vertrokken: “Straks komen we in Lokeren aan.”  En inderdaad de halte daarna was Sint Niklaas waar ik moet overstappen op de L-trein naar Beveren.

Nog maar net waren de deuren van de intercity weer gesloten of ik realiseerde me dat ik het pakket in het bagagerek op de andere trein had laten liggen. Grote paniek.  Ik ren naar de treinbegeleider van de L-trein, de heer Van Ginneken (Of Ginikken? Hij mag mij steeds mailen als het verkeerd is.) Ik leg hem uit dat ik een belangrijk pakket op de andere trein ben vergeten mee te nemen. Nadat de L-trein vertrokken was, nam hij contact op met Antwerpen die op hun beurt de treinbegeleider in de Intercity contacteerden. Halverwege in het voorste treinstel op het bagagerek, daar moest het liggen. Nu maar afwachten. Complete frustratie en paniek. Hoe waardevol ?  Daar moet ik tien dagen voor werken, zo waardevol. Ik zou een ontevreden klant hebben die zijn bestelling niet tijdig kreeg, een ontevreden werkgever die zijn spullen kwijt was om nog maar niet te spreken van het gat in mijn portemonnee.

De telefoon van de treinbegeleider ging....”Ze kunnen het pakket niet vinden.”  Totale wanhoop maakte zich van me meester. “Jawel, in het voorste rijtuig, halverwege aan de linkerzijde, een witte zak.”  Treinbegeleider Van Ginneken (zie foto) drong nogmaals aan. Weer wachten. Inmiddels het station van Beveren genaderd.  Moest ik nu afstappen of niet. Nee, zei de treinbegeleider, je mag meerijden naar Antwerpen voor het geval ze het toch zouden vinden. Hij was inmiddels bij me komen zitten. Zag blijkbaar de ongerustheid die ik zo afstraalde. Hij vertelde over zijn kassa dat ze ooit van hem op de trein hadden gestolen en dat hij ook uit eigen zak  heeft moeten terugbetalen. Over de frequentie dat anderen waardevolle spullen op de trein laten liggen zoals draagbare computers, tot zelfs honderdduizend frank cash. Ik had er niet echt oren naar… zat teveel aan nu te denken, aan wat mij nu, vandaag, overkwam.

Weer telefoon… Van Ginneken trok een bedenkelijk gezicht, dat voorspelde niet veel goeds. “Ze hebben nog eens gekeken, maar niets gevonden.” Ik trachtte me details te herinneren.  “Het zit in een witte zak met het logo van de “Inno” erop. Misschien is een vrouw op mijn plaats gaan zitten en denkt de treinbegeleider dat de zak bij haar hoort.”  Van Ginneken maande zijn collega nogmaals aan grondig te kijken in het bagagerek. “’t Zou kunnen,” zei hij, “dat in Antwerpen Zuid iemand van de trein is gestapt en de zak heeft meegenomen.” ’t Waren niet echt woorden die ik wou horen, maar hij was me duidelijk op het ergste aan het voorbereiden.

We reden onder de tunnel van de Schelde en weer de telefoon. “Ze hebben hem !!!!”  “Oooaaaah fantastisch !” riep ik. “Geweldig, ongeloofelijk hard bedankt…. Amaai….”   Wat een ontlading.

Toen we uitstapten stond er iemand van de NMBS ons op te wachten met het pakket.

Het moet gezegd. Ik kan dan wel klagen en jammeren over de treinen die niet op tijd rijden, maar aan het treinpersoneel zal het niet liggen. Steeds heel vriendelijk, heel correct en steeds bereid om mensen te helpen. Ik wil bij deze ook alle medewerkers van de NMBS bedanken die ervoor gezorgd hebben dat ik mijn pakket terug kreeg. De treinbegeleider in de intercity, de mensen in het station van Antwerpen en niet in het minste de heer Van Ginneken die bleef aandringen tot het pakket gevonden werd.  Een dikke merci aan u allen. Wat een service.