Het lege nestsyndroom en volgend jaar 1 april 2016 op pensioen. ALS DAT MAAR GOEDKOMT!!
Over mijzelf
Ik ben troetelnaam nele
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is nachtverzorgster bij mensen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 06/02/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, schilderen, rommelmarkten en gewoon genieten..
ik heb 2 kinderen, Thomas (1986) en Stéphanie (1988), mijn man overleed in 1999. Mijn leefregel is humor . Ik heb een persoonlijk Duvelke dat regelmatig mijn leven eens overhoop gooit. Het is soms met vallen en opstaan maar dat lees je allemaal in mijn bl
Deze avond komt zus Gaby en morgen gaan we een paar daagjes naar Luxemburg. Het is elke keer lachen, gieren, brullen als we samen zijn. Pas op we kunnen ook sporadisch serieus zijn. Maar het is altijd volle bak genieten. Elk jaar staan we op een paar rommelmarkten en met de opbrengst gaan we het jaar er op weg. Zo voel je het zo niet en wordt oud materiaal gerecycleerd . Zolang ik kan wil ik nog kunnen op reis gaan. In september ga ik met 6 collega's naar Kroatië. Ook dat is telkens genieten. Om ht jaar gaan een weekendje naar zee en om het jaar maken we een grote reis. Dat doen we nu bijna een 14 jaar, dus al 7 reizen samen. We waren daarmee begonnen toen we er pas werkten maar dan even gestopt omdat iedereen kleine kindjes had. Maar nu is het traditie tot ... maar niet aan denken dat het zal stoppen als één voor één wegvalt. Brrrrr!!!
of hoe onschuldig ik kan zijn: In de Gifi was 70% korting. Ik ben daar dan ook eens gaan kijken voor kussens voor op mijn ligstoelen buiten en heb er ook mooie voor een appel en een ei gevonden. Er liep een massa volk rond. Gaby belde mij net toen ik daar tussen de rekken rondliep en ineens zag ik dit hoeslaken met die leuke voetjes op. Amper 6€, geen geld vond ik en misschien leuk om bij één of andere gelegenheid kado te doen aan één van de kleinkinderen.... Kon voor allebei kwebbelde ik tegen Gaby, ze zijn 9 en 13 jaar, en beschreef haar aan de telefoon over die voetjes en de kleuren. Gaby zei: of anders neem ik het wel voor Yves zijn petekind (10 jaar), dus hup het mandje in. Toen ik thuis kwam en mijn aankopen bewonderde zag ik wat er 'echt' op stond... had die andere voetjes niet gezien... toch wel wat moeilijk om aan de kleinkinderen te geven
Een commentaar van de presentator over een liedje dat meedoet aan het Eurosongfestival (weet niet meer van welk land). Niet dat ik een grote fan ben van het Eurosong, ik wil af en toe toch eens kijken wat ze dit jaar weer verzinnen, een vrouw met een baard of is het man met lang haar en een lang kleed maar dit jaar hebben ze zelfs een vrouw in een rolstoel, dat moest tijdens het nieuws nog eens extra vermeld worden. Ja er zijn toch wel rare mensen op de wereld Maar nu terug naar die presentator want ik hoorde hem tot mijn verbazing VOOR het liedje begon zeggen : " Dit liedje doet af en toe denken aan een highschool musical maar het doet ook een beetje denken aan een schoolmusical van zatte meester Kurt in de basisschool 'De buig en de beuk in Buggenhout' "Wat is dat nu voor een vergelijking? Moeten die niet 'een beetje' onpartijdig zijn? Mogen wij ook nog een gedacht hebben? Ik heb het speciaal teruggespoeld en teletekst opgezet omdat ik dacht dat ik het niet goed had gehoord., maar ik hoorde het duidelijk maar dit werd niet ondertiteld. Ze zullen ook weten waarom. Ge kunt nu wel voor je eigen land zijn maar dit was er over. Sorry, ik vond het heel onsportief!! Heb daarna maar weggezapt want zat me de hele tijd aan hem te ergeren, voelde zich nog geweldig ook.Eikel! Sorry, vroeger kon ik mijn ergernissen en bedenkingen met Thomas bediscussiëren en nu doe ik dat met jullie , dus kom maar op met jullie commentaren )
Doordat er minder gebouwen waren, er geen was te sorteren viel (meestal een stuk of 9 grote industriële wasmanden, vol met sokken, onderbroeken, zakdoeken, bloesjes, broeken enz op naam in de desbetreffende vakjes. Als je geluk hebt zitten er wat lakens en handdoeken in want dan gaat het sneller), in sommige leefgroepen wat minder bewoners en daardoor ook minder oproepen aan de computer, was het te doen. Jammer dat het niet telken een feestdag is = minder werk en meer betaald . We hebben ons zelfs geamuseerd. De bedoeling is dat die achter het scherm die van het gebouw opbelt waar een oproep van kwam. Wou het net lukken dat ik mijn broek had laten zakken om naar het wc te gaan. Ik zei tegen de collega dat ze niet mocht kijken maar gelukkig staan daar geen camera's en hebben we toch nog een beetje privacy. Want overal horen ze je nu en op sommige kamers staan camera's. Vind het toch ook moeilijk voor de bewoners, elke letterlijke en figuurlijke scheet horen we!! Vooruitgang noemen ze dat!!!
Vandaag en morgen weer werken. Ik hoop dat het beter meevalt dan vorige keer. Het is morgen feestdag, dus een verlengd weekend. Er zijn veel bewoners en kinderen naar huis en gebouwen gesloten plus heb MOET lukken!!!
Eerst had ik 3 vogels, kanaries, toen terug 2 omdat er ene gaan vliegen was, en 6 in wording. Gisteren zet ik er 1 bij en de 6 in wording zouden toch niets geworden zijn, dus die doe ik weg en 1 vertrekt uit zichzelf. Dus hoeveel heb ik er nog over?. Heel frustrerend!!!
Deze namiddag terug gekatapulteerd in de tijd: met Thomas op spoed voor zijn knie. In zijn jeugd 5 keer aan linkerknie knieschijf uit de kom met ligamenten gescheurd en 1 keer door rechterknie. Aan beide geopereerd. Zelfs na een operatie er nog eens door gegaan. Vandaag terug vocht moeten laten uittrekken, hij kon zijn knie niet meer plooien. Ik durfde niet kijken want ik ben eens bijna flauw gevallen bij een van die keren dat ze met een naald in zijn knie zaten te keuteren, Ik ben toen op een bed naast hem moeten gaan liggen. Mijn schoonzus Marina was toen mee en stond tussen de 2 bedden in en vroeg aan de ene kant: 'Gaat het Thomas?' en daarna aan haar andere kant aan mij: ' Gaat het yvonne?'. Man, man wat was dat beschamend . Maar die pipo van een dokter toen kon er echt niets van, bij deze viel het goed mee (maar heb me toch voor alle zekerheid strategisch achter haar rug gezet )
Het is nu maandag. Moet direct naar het werk vertrekken. Ben wat zenuwachtig want ik begin vandaag met een volledig nieuw systeem van werken en beluisterapperatuur. Ginder zijn ze er al een 14 dagen mee bezig, ik had verlof. Een raar idee; ik werk er al bijna 30 jaar en vandaag gaan de jongeren mij eens uitleggen hoe ik het moet doen . Het is veel loop en tilwerk. Ik hoop dat ik het volhou. Nog een 11 maandjes en het zit er op. Ik hoop dat ik in die tijd geen onomkeerbare blunder bega waar ik heel mijn pensioen spijt van ga hebben. Ik moet en zal het in schoonheid eindigen!! Nu lijkt het een aftelrace en hoop de eindstreep met glorie te behalen!!!
In het midden van een fijn weekend: Zus Gaby bleef 2 dagen slapen; weer veel gelachen. ( er zat een mijnheer in de trein te breien. Een zeldzaamheid op zich maar Gaby zei 'Hij breidde zelfs met 4 pruimen . Ja dat is al helemaal een wereldwonder ). Gisterenvoormiddag naar de rommelmarkt, een ijzeren waskuip gekocht voor de waterlelie van uit mijn vijver in te zetten, 's namiddags kwam zus Yvette om samen met ons naar de plantenmarkt in Bokrijk te gaan, 's avonds lekkere smoutebollen van de kermis. Vandaag naar de trouw van zus Mia met nu schoonbroer Hugo, een heel mooie dag!! . En nu kijk ik uit naar morgen want dan komen de kinderen eten . Nog even niet denken aan maandag!!