Eén vrouw wil ik even speciaal belichten, namelijk Ilse Koch. In 1932 sloot ze zich aan bij de nazi’s, wat in die tijd natuurlijk niet uitzonderlijk was. In 1935 ging ze aan het werk in het concentratiekamp Sachsenhausen, waar ze Karl ontmoette en met wie ze in 1936 trouwde. In 1937 kreeg Karl de opdracht om Buchenwald te laten bouwen. Ilse verhuisde met hem mee en ze werd één van de opzichters binnen het kamp.In Buchenwald kreeg ze van de gevangenen de bijnaam ‘die Hexe von Buchenwald‘. Ze werd berucht om haar sadistische uitspattingen. Vaak reed ze te paard door het kamp om willekeurige gevangenen zweepslagen toe te dienen.Koch was ook bekend om het verzamelen van stukken huid van vermoorde gevangenen met daarop opvallende tatoeages.Na de oorlog werd ze door een tribunaal voor oorlogsmisdaden veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Later werd dat omgezet in een straf van vier jaar wegens onvoldoende bewijs. Toen ze in 1951 vrijkwam, werd ze meteen weer opgepakt en door een Duitse rechtbank opnieuw tot levenslang veroordeeld. In een gevangenis in Aichach pleegde ze op 1 september 1967 zelfmoord door verhanging.