|
Ja misschien wel het voornaamste ding voor de pelgrimstocht is de rugzak.
Die zal ik dag in, dag uit, op mijne rug meezeulen.
Ik vrees dat ik hem dikwijls zijn overgewicht zal verwijten, maar hij zal ook mijne beste vriend zijn op de eenzame momenten.
Ik zal hem alles kunnen toevertrouwen (lees erin steken) en hij zal er zorg voor dragen.
Ik zal met hem lief en leed kunnen delen.
Ik zal hem al mijn geheimpjes kunnen toevertrouwen, zonder risico dat ie ook maar iets verder vertelt.
Ik heb hem niet gekocht, mijn rugzak, maar ik heb hem geleend en ik noem hem liefdevol: "DRAPPY".
Het is een Deuter ® ACT lite 45 + 10 SL rugzak.
DE SL staat er in niet al te grote letters bij. Dat is maar goed ook, want SL is de campus van het ziekenhuis waar ik werk, graag werk, maar waar ik toch effe niet té veel aan wil denken als ik weg ben.
"Drappy" is al eens vertrokken naar Santiago in 2010. Hij heeft al veel, heel veel, meegemaakt. Maar spijtig genoeg is hij in Los Arcos (Spanje) gestrand. Daar heeft zijn baasje, na +/- 1800 km., de handdoek in de ring moeten werpen, "overmand" door een stressfractuur, en zo eindigde haar pelgrimstocht.
De gestrande pelgrima heeft me duidelijk laten verstaan dat Drappy dit keer wel moet aankomen in Santiago de Compostela zodat ie de pelgrimszegen alsnog kan ontvangen.
Ik neem haar wens zeker ter harte en ik zal er alles aan doen om deze waar te maken. Ik weet nu wat me te doen staat!
mark
|
Ik ben mark dejongh
