Ik ben mark dejongh
Ik ben een man en woon in Sint Gillis-Waas (Belgie) en mijn beroep is ziekenhuisapotheker.
Ik ben geboren op 23/08/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen, tafeltennis, fietsen.
ik heb ook een mooie verzameling van meer dan 64.000 kroonkurken uit 200 verschillende landen.
Maar veel belangrijker, al meer dan 35jr. gehuwd met Irma en vader van vele lieve kinderen : Christophe, Thomas, Tine, Katrijn, Frederik, en Roeland.
opa gaat op stap
Relaas van de wandeltocht van St. Gillis-Waas naar Santiago de Compostela 112 dagen op pelgrimstocht : ontdekken, ontmoeten, onthaasten.
15-05-2012
Pelgrimsleed
We komen aan in Pimbo in de gite communale.
De gemeente-beamte heeft al 3 pintjes voor ons in haar frigo klaarliggen.
In de gite slaapt nog een Spaans koppeltje dat bijna geen Frans spreekt in onze slaapzaal en ook Germain ( niet Germaine). Het is een Fransman uit Duinkerken, geen Franse vrouw. Dit is van groot belang voor de rest van het verhaal dat zal volgen.
We hebben Germain al eens ontmoet enkele dagen voordien in Lectoure.
Hij is 70 jaar oud en vanuit Le Puy vertrokken.
Bij de start woog zijn rugzak 18kg!!! Maar dat is een ander verhaal.
Deze morgen heeft de "gastheer" van de gite waar hij sliep zijn rugzak anders afgesteld opdat hij zijn bagage beter zou dragen. En nu komt hij daar toe en kan zijn ene voet niet meer voor zijn andere zetten. Zijn rug is gekraakt , "mon dos est cassé" zegt hij, en hij zit in zak en as: Al 3 weken stapt hij dag na dag zonder probleem, en sinds die aanpassing deze morgen ineens miserie.
We hebben met hem te doen.
Maar ons leven gaat voort en we zoeken, Alain en ikzelf, bij een lokale wijnboer wat drank om de smaak van ons oud brood te maskeren straks bij het eten. We mogen proeven, wat we ook doen, maar we hebben geen keuze, er is maar 1 soort. Het is een appelation Tursan. Nooit van gehoord maar heel lekker.
We besluiten om 2 flessen te kopen voor 3 personen, om op te drinken bij onze pasta!
Zoals steeds gaan we weer vroeg slapen, en Germain slaapt naast mij. Heel bedeesd vraagt hij me of ik alstublieft even zijn rug wil insmeren.
Ja natuurlijk. Ik doe mijn uiterste best om met zijn zalfke de pijn te verlichten en wrijf een dikke laag crème uit over zijn rug tot alles er in is gemasseerd.
De volgende morgen voelt hij zich al veel beter en vraagt me om nog eens een laagje aan te brengen...
Ik ben mark dejongh
