Ik ben mark dejongh
Ik ben een man en woon in Sint Gillis-Waas (Belgie) en mijn beroep is ziekenhuisapotheker.
Ik ben geboren op 23/08/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen, tafeltennis, fietsen.
ik heb ook een mooie verzameling van meer dan 64.000 kroonkurken uit 200 verschillende landen.
Maar veel belangrijker, al meer dan 35jr. gehuwd met Irma en vader van vele lieve kinderen : Christophe, Thomas, Tine, Katrijn, Frederik, en Roeland.
opa gaat op stap
Relaas van de wandeltocht van St. Gillis-Waas naar Santiago de Compostela 112 dagen op pelgrimstocht : ontdekken, ontmoeten, onthaasten.
21-06-2012
Cooling down
Sportmannen lopen na hun loopwedstrijd nog even uit of stretchen hun spieren.
Ik was daar nooit een held in en gaf er de voorkeur aan om gewoon aan te komen , even uithijgen en dan de douche in, als die er was.
Maar hier ben ik begonnen aan mijn "cooling down": Een korte etappe van 20km.
Vanmorgen sliepen we nog om 6u45, dat was al lang geleden. Een afscheidsgeschenk van St. Jacobus misschien?
En we hadden toch al de tijd. Onderweg zie ik een dame lopen op 1 slipper en 1 botin. Daar neem ik stiekem een foto van.
Een beetje later stap ik ze voorbij. "Ça va, le pied ?" Geen antwoord. "You have a blister?" probeer ik nog eens? En ja hoor, nu heb ik wel contact.
Het zijn 2 dames van Denemarken, met mooie Deense namen die ik even snel weer vergeet als ze uitgesproken zijn. Mijn hoofd zit vol....
Ze zijn samen voor een week op stap en ja, ze ervaren de "weg" zoals hij kan zijn, mooi maar onverbiddelijk voor beginners met de verkeerde schoen.
Gelukkig zijn ze bijna aan de meet, nog 30 km...
Waar heb ik dat nog meegemaakt? A ja, ik weet het weer, In Bornem natuurlijk, tijdens een van mijn dodentochten, maar ook op mijn pelgrimstocht de dagen na Le Puy-en-Velay en St.Jean-Pied-de-Port liep het vol met "beginners met hun voeten vol bleinen".
Ondertussen komen we al aan in Pedrouzo na 20km rond de middag, onze laatste halte voor Santiago de Compostela.
STOP , een korte etappe vandaag, en zachtjes uitbollen.
Per toeval (???) komen we terecht in een "aangepaste" albergue : Er speelt heel de tijd rustgevende Oosterse muziek, gelijk in een sauna. Dat doet deugd : geen drukke Spanjaarden vandaag ( behalve juist nu komen er 6 binnengestapt). En een aangename gastheer, die het niet alleen voor de centen doet...
Op de koop toe kom ik nog een Hollandse meid tegen die in Maastricht vertrokken is.
Ze heet Heleen en we kunnen gezellig wat bijpraten buiten op het terras in de tuin.
Morgenmiddag zal ik aankomen in het einddoel, SANTIAGO DE COMPOSTELA.
Wie had dat ooit gedacht, buiten ikzelf en enkele andere kenners natuurlijk!!
Ik ben mark dejongh
