Ik had al wat postkaartjes geschreven.
4 mensen die er zeker 1 verdienden was ik bijna vergeten, maar er zijn nog winkeltjes open en dus nog gauw een kaartje voor:
- de schoenmaker en zijn vrouw in Moissac die mijn schoenen gratis repareerde terwijl ik er op wachtte
- de oude dame en haar gastvrije familie, waar ik met Pasen binnen mocht komen en mijn picknick mocht opeten, en een glaasje champagne, een glaasje rode wijn en nog een groot paasei  als toemaatje kreeg
- de familie met de 3 kinderen die me op tweede paasdag zo gastvrij opving in het bungalowpark in St.Clément, en me meenam naar de paasmarkt een eindje verder
- de familie wiens deur openstond aan de bosrand en die me taart, koffie en zelfgestookte eau de vie van "poires" 2009 aanboden op 10km van Vezelay.
Nu kan ik met een gerust gemoed terug naar huis keren.
Het is 23u als ik de laatste keer in mijn slaapzak kruip op een slaapzaal van het "seminario minor", in het zoveelste, nu het allerlaatste (?) andere bed.

Pelgrimsgroeten

Mark