Joséphine de Beauharnaisxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Oorspronkelijk:

Marie-Josèphe Rose Tascher de la Pagerie (Trois-Ilets, Martinique, 23 juni 1763 - Malmaison 29 mei 1814), keizerin der Fransen als eerste echtgenote van Napoleon I,

Was de dochter van de havenmeester Joseph Tascher de la Pagerie.

Van 1779 tot 1794 was zij gehuwd met generaal Alexander de Beauharnais. De kinderen uit dit huwelijk waren: Eugène de Beauharnais, later onderkoning van Italië, en Hortense, die huwde met Lodewijk Napoleon, koning van Holland.

Nadat zij door de val van Robespierre uit de gevangenis bevrijd was, kwam Joséphine in kennis met Barras, wiens geliefde zij werd en die haar uithuwelijkte aan zijn beschermeling generaal Napoleon Bonaparte (9 maart 1796).

Joséphine was lichtzinnig en verkwistend, maar goedhartig, beschaafd en charmant.

Na de staatsgreep van 18 brumaire gelukte het haar op Malmaison en in de Tuilerieën een kleine hofhouding te leiden.

Op 2 dec. 1804 werd zij door Napoleon zelf tot keizerin gekroond, nadat daags tevoren haar huwelijk met Napoleon door kardinaal Fesch (in het geheim) kerkelijk gesloten was.

Zelf was zij geen voorstandster geweest van Napoleons troonsbestijging. Zij vreesde dat deze, gedreven door de wens een erfgenaam te hebben, zijn kinderloos huwelijk met haar zou willen ontbinden. Toen in 1806 's keizers eerste bastaard geboren was, waarvan zijn vaderschap ontwijfelbaar scheen, stond het besluit hiertoe bij Napoleon inderdaad vast.

Op 15 dec. 1809 werd door Cambacérès in tegenwoordigheid van een familieraad een scheidingsakte opgemaakt op grond van gemeenschappelijk goedvinden. Daags daarop keurde de Senaat deze wijze van handelen goed: zij was in strijd met de Code Civil, maar werd beschouwd als een 'politieke handeling en niet als een van privaatrechtelijke aard'.

Op 10 jan. 1810 verklaarde de Franse kerkelijke overheid het huwelijk van 1 dec. 1804 ongeldig, omdat het zonder getuigen gesloten was.

Tot haar dood woonde Joséphine op Malmaison: zij mocht de titel van keizerin blijven voeren.

Eén van de botanici van keizerin Joséphine (1763 - 1814), vrouw van keizer Napoleon, bracht een struik uit Chili voor haar mee. De keizerin was een groot liefhebster van exotische planten.

De struik had nog geen naam en zij gaf er haar eigen meisjesnaam aan:

Tascher de la Pagerie. In het Latijn werd de struik Lapageria gedoopt.

De hortensia maakte zijn introductie in Europa na voor het eerst te zijn aangeplant door Hortense de Beauharnais, de dochter van keizerin Joséphine de Beauharnais van Frankrijk

Hortense Eugénie de Beauharnais (Parijs, 10 april 1783 -Slot Arenenberg in Thurgau, 5 oktober 1837) was koningin van Holland en de moeder van keizer Napoleon III. Ze was de dochter van Alexandre de Beauharnais en Joséphine Tascher de la Pagerie, die na de executie van haar echtgenoot hertrouwde met Napoleon Bonaparte. In 1802 werd zij uitgehuwelijkt aan Napoleons broer Lodewijk Napoleon en werd zo in 1806 koningin van Holland. Het was een zeer ongelukkig huwelijk. In 1810 gingen de twee uit elkaar. Wel werden er drie zoons uit geboren, onder wie de latere keizer Napoleon III (van wie echter ook wel wordt beweerd dat Carel Hendrik Verhuell de eigenlijke vader is). Met haar minnaar Charles Joseph de Flahaut kreeg ze nog een zoon, Charles Auguste Louis Joseph, die door zijn halfbroer Napoleon III in 1862 tot hertog van Morny werd gemaakt. Na de verbanning van Napoleon in 1814 kon Hortense onder bescherming van tsaar Alexander I in Parijs blijven maar - ondanks het feit dat haar moeder en Napoleon waren gescheiden - steunde zij haar stiefvader na zijn terugkeer van Elba in 1815. Na diens definitieve ondergang ontvluchtte ze Frankrijk. Ze maakte reizen door Duitsland en Italië en kocht uiteindelijk het slot Arenenberg in het Zwitserse kanton Thurgau waar ze tot haar dood in 1837 zou blijven wonen.

Hortense Eugénie de Beauharnais 
 

OF HOE BEROEMDE VROUWEN HUN NAAM AAN EN BLOEM OF PLANT GAVEN