Lieve vrienden senioren, zin om een leuk verhaaltje voor je kleinkinderen voor te lezen?

Lusten Kabouters chocolade ?

Kabouter Pim,  werd  tijdens zijn wandeling in het kabouterbos opgeschrikt door een hels lawaai !

“Oei! Het gaat toch niet regenen “? Riep onze vriend de kabouter.

Toch het was geen regen! Alleen was de lucht gevuld met duizenden kerkklokken. Die in volle vaart over het kabouterdorp vlogen.

De laatste klok was een zeer oude en zware klok.

“Dag mijnheer klok”: Riep onze vriend kabouter Pim.

 “Zijn jullie op de vlucht?”

Verbaasd bekeek de oude klok onze vriend de kabouter.

Weet jij dan niet kabouter! Dat wij aan onze jaarlijkse chocoladetocht zijn begonnen?

‘Het is immers bijna Pasen.’
Wij vliegen naar Rome, om chocolade paaseieren op te halen voor de kinderen.

Droevig zei onze vriend kabouter Pim:” Wij kabouters hebben nog nooit chocolade geproefd”.

De oude klok was zo onder de indruk van het nieuws dat de kabouters nog nooit chocolade  geproefd hadden, dat hij riep:” Lieve kabouter, ik beloof je dat als de weeromstandigheden met Pasen gunstig zijn, dat ik over jullie kabouterdorp zal vliegen.

'Natuurlijk zal ik dan chocolade paaseieren laten neerdwarrelen.'

Nog lang staarde onze vriend de oude klok na.

In het kabouterdorp heerste er grote opschudding nadat kabouter Pim het verhaal aan de andere kabouters over de jaarlijkse chocoladetocht van de klokken had verteld.

Oei! Wat als de weersomstandigheden ongunstig zijn? Riepen de kabouters in het koor?

De oudste kabouter zei: ”Kabouters er is slechts één persoon die ons kan helpen."

'Wie '? Riepen de kabouters in het koor.

 ‘Laten we één afgevaardigde sturen naar de regenfee.’Zei de oudste kabouter.

"Toch hoe geraken we bij de regenfee? ": Riepen de kabouters door elkaar.

Gelukkig kwam de oplossing vanuit de lucht.
Mijnheer ooievaar wilde juist een tasje thee komen drinken in het kabouterdorp.

“Kabouters, waarom kijken jullie zo ongelukkig”:Vroeg hij?

Zie je die naderende regenwolken, mijnheer ooievaar?

Als het met Pasen regent komen de klokken gevuld met paaseieren niet over

ons kabouterdorp gevlogen.

Daarop stelde mijnheer ooievaar voor om samen met kabouter Pim de regenfee  te bezoeken.

De kabouters smeekten kabouter Pim om de regenfee te smeken voor goed weer met Pasen.

Natuurlijk kon onze vriend niet weerstaan aan de smeekbede van de kabouters.

Vlug klauterde hij op de rug van mijnheer ooievaar.

Deze nam een grote aanloop en binnen de korstte tijd waren op vlieg hoogte.

Na enkele uren arriveerden onze vrienden  bij de woning van de regenfee.

“Jullie komen juist op tijd”: Zei de regenfee.

'De thee met koekjes staan klaar'
Tijdens het theedrinken vertelde onze vrienden de reden van hun bezoek.
Wat chocolade! “Dat is eeuwen geleden dat ik dat nog geproefd heb “: Zei de fee.

Hierop nam ze het toverboek opende de bladzijde met als hoofdstuk:' Stop de regen.'
Ze las één van de toverspreuken.
Na enige seconden zei de fee: ‘Vrienden tot na Pasen zal de zon schijnen.’

Hierop namen onze vrienden afscheid van de regenfee met de belofte als de oude klok chocolade paaseieren zou neer laten dwarrelen over het kabouterdorp,  ze zeker een mandje chocolade zouden brengen.

Onze vrienden brachten het goede nieuws dat het niet ging regenen over aan alle kabouters.

Kom we gaan feesten, riepen de kabouters. Er werd gedanst en gezongen.

Eindelijk was het Pasen.

Van zonopgang zaten de kabouters voor hun huisjes met spanning te wachten op de terugkeer van de kerkklokken.

De oude klok hield woord en dropte een grote hoeveelheid paaseieren boven het kabouterdorp.

Onze kaboutervrienden genoten voor de eerste keer in hun kabouterleven van chocolade.

Natuurlijk kreeg ook de  regenfee en  mijnheer ooievaar een mandje met lekkers.

Zoals in alle verhalen, lieve lezertjes kwam er een varken met een lange snuit en het verhaaltje is uit.

Origineel verhaal geschreven door Paul 2

07-01-2010 om 20:38 geschreven door paul2