Ik kwam een heer tegen op de gang die mij vroeg wat hier te doen was.
“Hier wordt gebridged”, zei ik.
Hij wilde wel eens kijken. Daarna zette hij alles op papier.

Zijn verhaal…
Vandaag ben ik getuige geweest van een kaartspel dat ik absoluut niet begrijp.
Aan de eerste tafel zaten vier mensen die vredig met elkaar begonnen te praten totdat er een soort van bieden ontstond, waarbij steeds hogere getallen werden genoemd. Eén van de vier werd kennelijk zo boos dat hij zijn kaarten op tafel legde en niet meer meespeelde. De stemming bleef grimmig, want ik hoorde termen zoals "schoppen" en "hoge schoppen".

Aan de tweede tafel zaten lieden die kennelijk in de confectie-industrie werkten. Ze praatten over "ruiten" en "passen", "mooie lengte" en "snitten zaten goed".

Aan tafel drie zaten volgens mij enkele artsen die over hun patiënten praatten. Er werd gesproken over "de blinde" en over "zwakke harten" waarmee je beter niet kunt springen. Ook hadden zij het over "te weinig slagen in harten" en één van hen, zeker een chirurg, zei dat hij "niet alles eruit had kunnen snijden".

Aan tafel vier ging het er frivool aan toe. Zo erg, dat ik mij er bijna voor schaam het te vertellen. Het leek wel een scène uit een echt bordeel. Een man zei tegen de dame die recht tegenover hem zat: "wilt U zo vriendelijk zijn om al uw moois op tafel te leggen?" Toen zij haar kaarten neergelegd had zei zij tegen hem: "ben ik niet prachtig? Ik ben weliswaar kwetsbaar maar ik kon jouw invitatie niet afslaan!".

Tijdens het spreken werd nog gefluisterd "tweede man laag"en de derde man "doet wat hij kan". Ook werd er gesproken over een "blote dame" en "het dekken van de vrouw".

Toen had ik er genoeg van en ben weggegaan.
De groeten ! Ik wordt geen lid, dank U !

(verhaal ingezonden door Vera R.)