Wat is er nu nog leuk aan ‘oud worden’?

Hoe ouder we worden hoe meer we uitzetten. Rimpels krijg je niet langer weg met zalfjes. De grijze haren kan je nog laten kleuren maar ik verkies mijn mooi grijze kopje boven een gekleurd kapsel. Daarbij komt nog het fenomeen ‘menopauze’, voor de een al wat sneller dan voor de ander. Ikzelf zit er midden in…. Prikkelbaar, opvliegers, vreetaanvallen, sneller moe, jeuk, krabben, krijsen en heel kort van stof. De dames onder jullie kennen dat wel, de heren onder jullie leren er wel mee te leven, dat zegt de Pedro toch. Ikzelf word er verdorie door gestrest. En wat doet een mens dat gestrest is, ja natuurlijk, de stress wegvreten. Is dan de vicieuze cirkel rond? Neen, want kunnen wij nu op begrip van de omstanders rekenen? Neen, want het gaat zo: “Amaai Lewiske, je bent precies goed bekomen”. Of: “Lewiske de Pedro zet je op een goede stal zeker?” Of erger nog: “Lewiske, je moet er dringend iets aan doen hoor”. Dat zijn zo van die expliciete uitdrukken als je een kennis tegen het slanke lijf loopt. Slank langs hun kant dan hé, want als ze hetzelfde doormaken wat ik doormaak wordt er over ‘de lijn’ in alle talen gezwegen. Maar er is hoop… Ik las onlangs dat je ‘ingewikkeld slanker’ kunt worden. Ingewikkeld in de betekenis van omzwachtelt…

“Met de Universal Contour Wrap verwijderen we gifstoffen uit het vetweefsel en stimuleren we het lymfesysteem waardoor inkomende schadelijke stoffen beter verwerkt en verwijderd worden. Door het ontgiften gaat de huid sterk verstevigen, waardoor men zelfs na één sessie tussen 15 en 40cm in lichaamsomtrek gaat verliezen of men betaalt niet. Sterker, de versteviging en het centimeterverlies zijn van blijvende aard. De UCW werd oorspronkelijk bedacht als een medische behandeling voor lever & nierpatiënten en is tevens zeer doeltreffend tegen de bestrijding van huidaandoeningen zoals psoriasis, acné... Met de wikkelmethode kunnen we ons ook op welbepaalde plaatsen gaan concentreren”, aldus het artikel.

Er is dus toch hoop om tijdens de menopauze zonder dieet centimeters te verliezen. Een stressfactor minder denk ik dan.

Lewiske

21-01-2007 om 12:46 geschreven door Jenthe

11-01-2007 om 23:56 geschreven door Lewiske

Ach Lewiske, ge zijt niet alleen.  Ge moest eens weten hoeveel vrouwen hetzelfde probleem hebben.   Rond de leeftijd van 45 begon het stilletjes, tegen de 50 ging het naar een hoogtepunt dat enkele jaren geduurd heeft, om dan langzaam aan te beteren rond 55. 
Mijn gynaecoloog schreef me hormonen voor; die hielpen niet.  Toen kreeg ik een lichte pil, dit hielp ook niet.  
Ik dreef zo ongeveer 's nachts mijn bed uit. 
Ik droeg katoenen bomma nachtjaponnen,  gewoon om het zweet op te zuigen.  Rond mijn hoofdkussen een badlaken, onder mij een grote molton en dat moest één à twee keer allemaal 's nachts verschoond worden, alles was kletsnat.
Thuis droeg ik tijdens de dag een oud strandkleed van badstof, ik noemde dit mijn 'sopjurk'.  Terwijl ik kookte kon ik af en toe dit kleed tegen me aandrukken om alle zweet op te slorpen.  Had ik geen kinderen gehad dan had ik de hele tijd naakt rondgelopen denk ik. 
ik veranderde ook zonder pardon van het ene moment op de andere in een feeks.  Toen het echt te bont werd schreef de dokter me een nog zwaardere pil voor, die ben ik blijven nemen tot ongeveer een jaar geleden.  Ik was terug genietbaar (bij manier van spreken), mijn nachtjapons en lakens bleven droog en nu was ik de maandelijkse bloedingen spuugzat.  Ik zag me nog als tachtigjarige maandverbanden dragen. 
Met een klein,  bang hartje ben ik toen gestopt met de pil en wonder boven wonder...het bleef goed!   Terwijl ik deze drie laatste woorden schrijf, hou ik hout vast.

En over die lijn....daar zullen we maar over zwijgen.   Mijn borsten zijn op die tijd van een B naar een F gegaan .... niet te doen!  Toen ik hierover uitleg vroeg aan de dokter zei hij: "ja mevrouw, tijdens de menopauze distribueert zich het vet op andere plaatsen"....

11-01-2007 om 19:52 geschreven door bojako