van Haye naar Vindey

Het is zondag, en dan wordt de heilige mis opgedragen om 10 uur in plaats van 8 uur ’s morgens. Maar om 8 uur zijn er de ochtendgebeden. Ik ben stipt op tijd in de kleine kapel. Een dame vraagt of ik een gebedenboek wil “pour suivre le fils.” Ik krijg een gebedenboek en een zangboek.

Na het ochtendgebed is het ontbijt. Ik mag kiezen: ofwel samen met de gemeenschap van het huis in stilte het ontbijt nemen, ofwel samen met père François. Ik kies voor het ontbijt in stilte. Daarna verontschuldig ik mij dat ik niet voor de mis kan blijven: ik moet vandaag nog teveel kilometers stappen.

Het is zondag en kalmer op de weg dan anders, maar in tegenstelling tot de vorige dagen is het zonnig. De eerste dag zon, sinds ik vertrokken ben! De tocht verloopt vlot. Ik ben vrij vroeg in Sézanne en neem een paar uur rust in een café. Een 4-tal kilometer verder heb ik een overnachtingadres. Ik loop even in de verkeerde richting. Gelukkig komt er iemand aan. Ik vraag hem de richting, en als hij hoort dan ik naar Saint Jacques stap, fleurt hij helemaal op: “mon pays!” roept hij. Het is een Spanjaard, en als hij met zijn enthousiaste uitleg uiteindelijk al in Bordeaux zit, ga ik door.

Het overnachtingadres is niet zo gemakkelijk te vinden; ik heb een telefoonnummer, maar geen adres. Gelukkig staat de vrouw mij op te wachten. Ze is heel vriendelijk, maar stelt het wel op prijs dat ik zo snel mogelijk betaal.

Haar man is een heel enthousiaste prater, die voor zijn werk veel in Nederland, Engeland en België heeft gezeten. Hij vertelt over al zijn Nederlandse vrienden, en weet precies hoe Nederlanders, Engelsen, Belgen en Fransen zijn.